این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
متن شناسی ادب فارسی، جلد ۶، شماره ۴، صفحات ۱۱۷-۱۳۶
عنوان فارسی بررسی متن‌شناختی جایگاه سلیمان (ع) در روند تکوین حماسه‌های ایرانی
چکیده فارسی مقاله پیوند عناصر ملّی و دینی، روندی است که در شکل‌گیری حماسه‌های ایرانی، به ویژه در سطح مرتبط با ادبیات شفاهی، نقش داشته، به تدریج، با واسطه حماسه‌های شفاهی، در آثار حماسی مکتوب نیز راه یافته است. یکی از شاخص‌ترین چهره‌های دینی، که به دلیل شباهتش به برخی چهره‌های اساطیری ایران، ظرفیت این پیوند را داشته، سلیمان نبی (ع) بوده است. این جستار به بررسی انگیزه‌های پیوند میان عناصر ملّی و دینی در روند تکوین حماسه‌های ایرانی، بر مبنای بررسی کیفیت متن‌شناختی حضور سلیمان (ع) در این روند، به عنوان «متغیّر تحقیق» پرداخته، دو خاستگاه متفاوت برای پیوند انبیای بنی‌اسراییل و شخصیت‌های اساطیری ایران باستان طرح کرده است: ابتدا تلاش برای کسب مشروعیت این اساطیر توسط ایرانیان مسلمانان و همچنین پارسیان (زرتشتیان)؛ و به مرور زمان، تغافل از عدم حقیقت پیوند‌ها، و ورود تدریجی شخصیت‌های مقدس تشیع. این نقش روایی در حماسه‌های ایرانی، از متون تاریخی پیش از شاهنامه فردوسی و در جریان ترجمه خدای‌نامه‌ها آغاز شده، پس از فردوسی، در فرهنگ شفاهی مردم و حماسه‌سرایان دوره‌گرد، و متأثر از آن، در حماسه‌های شفاهی و سپس مکتوب فارسی که مهم‌ترین آن‌ها شاهنامه اسدی است، تداوم یافته، در عصر صفوی، با ورود روایی حضرت علی (ع) در حماسه ایرانی و استحاله حماسه‌های ملی (پهلوانی) به حماسه‌های تاریخی و دینی، به تدریج کم‌رنگ شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی the Textual Criticism of the Sulaymān position and his Role in the Evolution of the Iranian Epic
چکیده انگلیسی مقاله The prophets of Israel became imbricatedwiththecharacters andmythsof ancient Persia, a fact which can, on the one hand, be ascribed to the efforts of Parsis and Muslims attached to ancient Persian culture to legitimise Persian mythology. On the other hand, to a gradual obliviousness to the fact that no actual historical connection existed. The appearance of holy figures in Shiism was another factor. Sulaymān occupied a central place in this narrative imbrication because of his resemblance to Persian king–priests such as Jamshid. In this paper, the reasons for the imbrication of national and religious elements in the emergence of Persian epic poetry constitute “variables” while the development of the figure of Sulaymān acts as an “index.” Through historical analysis, we trace the narrative role of Sulaymān in Persian epic poetry back to translations of the Khodāy-nāma and other texts that predate Ferdowsi’s Shāh-nāma. After Ferdowsi’s Shāh-nāma, the figure of Sulaymān evolved in popular oral lore and the songs of wandering minstrels. Influenced by the oral forms, it became fully rounded in – oral and later written – Persian epic poetry, most notably in the Shāh-nāma of Asadi. Finally, as the figure of ‘Ali entered Persian epic poetry in the Safavid era and the epic lost its national(heroic) character to become historical and religious, the figure of Sulaymān began to fade into the background.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله فرزاد قایمی |
دانشگاه فردوسی مشهد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

نشانی اینترنتی http://rpll.ui.ac.ir/article_19404_8d5a53edeb6340a9b31ed50bebf82ed4.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1045/article-1045-341364.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات