این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
متن شناسی ادب فارسی، جلد ۶، شماره ۳، صفحات ۲۱-۳۶
عنوان فارسی تأثیر گلستان سعدی بر ترجمۀ سرگذشت حاجی‌بابای اصفهانی
چکیده فارسی مقاله میرزا حبیب اصفهانی (1312/1311-1251هـ .ق) در ترجمۀ سرگذشت حاجی‌بابای اصفهانی، میراث نویسندگی سنتی فارسی را به داستان‌نویسی جدید انتقال داده است. شیوۀ نگارش میرزا حبیب در این ترجمه -که متن‌های گوناگون در آن حضور دارند - به گونه ‌ای است که گویی متن های گذشته در این آخرین شعلۀ نثر سنتی، با هم همنوایی بزرگی را بر پا کرده اند. در این میان آثار سعدی به‌ویژه گلستان، حضوری چشمگیرتر دارد. از این‌رو، نگارندگان به بررسی روابط بینامتنی این اثر با گلستان سعدی بر مبنای نظریۀ «ترامتنیت» «ژرار ژنت» در سه سطح بینامتنیت صریح، بینامتنیت پنهان(غیرصریح) و بینامتنیت ضمنی و هم‌چنین بیش‌متنیت پرداخته‌اند. میزان ارجاعات ترجمۀ سرگذشت حاجی‌بابا به گلستان و وام‌گیری-های میرزاحبیب از این اثر، نقش زبان و اسلوب بیانی سعدی را در شکل‌گیری شیوۀ نگارش و طرز بیان میرزا حبیب آشکار می سازد. این نگرش در حقیقت پاسخ به این فرضیه است که می توان نثر معاصر را دنبالۀ نثر سنتی دانست و پیوندهای زبانی و بیانی متون کلاسیک را با متون معاصر مشخص کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Influence of Sa’di’s Gulistan on the Translation of Adventures of Haji Baba of Ispahan
چکیده انگلیسی مقاله In the translation of Adventures of Haji Baba of Ispahan, Mirza Habib Isfahani has transferred the heritage of traditional Persian writing to the modern fiction writing. Mirza Habib method in this translation in which different texts are present is as if previous texts are playing in an orchestra in this last flame of traditional prose. Amongst such texts, Sa’di’s works, especailly Gulistan, have a prominent presence. Thus, the authors of this article aim to explore intertextual relations of this work with Gulistan on the basis of Gerard Genette theory of transtextuality in three levels of explicit intertextualit, covert intertextuality (implicit) and connotative intertextuality as well as hypertextuality. The references of this translation to Gulistan and Mirza Habib’s borrowings from this work reveal the role of Sa’di’s language and expressive style in the formation of Mirza Habib’s method of writing and style. Such an attitude is, indeed, a response to the hypothesis that whether contemporary prose can be considered as the sequence of traditional prose and linguistic and expressive links of classic texts with contemporary texts can be identified or not.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله صدیقه جمالی |


جواد دهقانیان |


نشانی اینترنتی http://rpll.ui.ac.ir/article_19396_9ad95338a6ed22e371d0b97ce4cb73f8.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1045/article-1045-341367.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات