این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
متن شناسی ادب فارسی، جلد ۱، شماره ۳، صفحات ۱-۱۸
عنوان فارسی عناصر غالب بلاغی در طنزهای دیوان خروس‌لاری
چکیده فارسی مقاله طنز، انتقاد غیرمستقیم‌ از پلیدیها و کجرویهای جامعه‌ با بیانی خنده‌آور است و هدف آن، اصلاح پلشتی‌ها و تهذیب عیوب. آن‌را تصویر هنری اجتماع نقیضین و یا ضدین‌ دانسته‌اند، با دو ارزش اجتماعی و ادبی که مکمل یکدیگرند. ارزش‌ ادبی طنز، زاده عناصر بلاغی خاص و کاربرد آنها با شگردهای ویژه‌ است. این مقاله‌ به روش آماری و توصیفی به بررسی این عناصر و شگردها در طنزهای دیوان خروس‌‌لاری پرداخته است.کنایه‌ شاخصه اصلی طنزهای اجتماعی و سیاسی دیوان مذکور است که بدان صبغه مردمی بخشیده‌ است، اما تشبیه‌ با وجه‌شبه دوگانه؛ یعنی حقیقی و کنایی، شاخصه دوم طنز‌های اجتماعی است و نماد یا سمبل، شاخصه دوم طنزهای سیاسی. علت این رویکرد نیز آزادی نسبی طنزپرداز در تنوع تصویرسازی آماج و مفاهیم طنز‌های اجتماعی و محدودیت‌ شدید و ممنوعیت سیاسی او در تصویرگری‌های استهزاآمیز آماج‌ طنز‌های سیاسی است. استعاره‌ و مجاز به علاقه تضاد، عناصری هستند که در طنز‌های سیاسی و اجتماعی به اشکال کم‌رنگ‌تری نمود پیدا کرده‌اند و اغراق از عناصری است‌که صور مختلف خیال از آن مایه‌ گرفته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله طنز، ابوالقاسم‌ حالت، کنایه، تشبیه، استعاره‌ و نماد،
عنوان انگلیسی The dominant rhetorical elements in the satirical Khorus Lari's Divan
چکیده انگلیسی مقاله Satire which consists in critical innuendos to social viles and evils without direct derision aims at righting the wrongs and improving human frailties. Some have regarded satire as paradoxical, artistic, portrayal (narrative), with both social and literary values complementing each other. The literary worth of satire has to do with its specific rhetorical elements and the effective use of these elements. This paper examines Khorus Lari's Divan from the above perspective. Irony is the distinctive feature of the socio-political satires of the Divan which has given them a popular tone. Simile, however, with its dual part is the second characteristic of social satire. Symbolism, on the other hand, is the second characteristic of political satires. The reason for this is that the satirist is relatively at liberty to employ a range of images in his social satire but he is restricted in his political satires. Metaphor and Metonymy are the elements which are used infrequently in socio-political satires, but hyperbole is the element from which different forms of imagery arise.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله علی اکبر باقری خلیلی | ali akbar bagheri khalili
دانشگاه مازندران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه مازندران (Mazandaran university)

نشانی اینترنتی http://rpll.ui.ac.ir/article_19284_b65e0289257749248520c01efa5aef08.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1045/article-1045-341512.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات