این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۳۰، شماره ۱، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی فزاینده و مصرف مکمل فیستین بر بیان ژنی TGFβ و FGF۲ در موشهای سالمند مبتلا به بیماری آلزایمر
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: TGFβ و FGF2 نشانگرهای مولکولی مهمی برای آنژیوژنز مغزی هستند که در شرایط مختلف مانند بیماری آلزایمر (AD) به میزان قابل توجهی در بافت مغز کاهش می­یابند و ممکن است تحت تأثیر تمرینات ورزشی و مکمل گیاهی قرار گیرند. بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی فزاینده و مصرف مکمل  فیستین بر بیان ژنی TGFβ و FGF2 در موش­های سالمند مبتلا به AD بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 30 سر موش C57BL6 سالمند (سن 22ماه) مبتلا به AD به طور تصادفی در 6 گروه 5 سری شامل: گروه­های 1) کنترل سالم، 2) آلزایمر، 3) AD + فیستین، 4) AD + تمرین هوازی، 5) AD + تمرین هوازی + فیستین قرار گرفتند. موش­های گروه­های AD با تزریق آمیلوئید بتا (Aβ1-42) در غلظت 50 میکرومولار یا 9/0 درصد سالین استریل با غلظت 1 میلی مولار به هیپوکامپ دچار AD شدند. پروتکل تمرین هوازی پنج روز در هفته به مدت هشت هفته با شیب صفر و سرعت 10 متر  در دقیقه  به مدت 30 دقیقه شروع شد و در هفته هشتم  به 27 متر در دقیقه و مدت 40 دقیقه رسید. مکمل فیستین با غلظت 20 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت هشت هفته استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون تحلیل واریانس یک­طرفه  و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (05/0≥P).
یافته­ها: تغییرات بیان ژن­های TGF-β و FGF2 در بافت مغز موش­های سالمند در بین پنج گروه تفاوت معنی­داری داشت (01/0>P) و نیز بر اساس نتایج آزمون تعقیبی، بیان آن­ها در گروه­های AD نسبت به گروه کنترل سالم به طور معنی­داری کاهش یافت (01/0>P). همچنین، بیان آنها در گروه­های AD + تمرین + فیستین، AD + تمرین و AD + فیستین در مقایسه با گروه AD به طور معنی­داری افزایش یافت (01/0<P). علاوه بر این، بیان آن­ها در گروه AD + تمرین + فیستین به طور معنی­داری بالاتر از گروه AD + تمرین و AD + فیستین بود و نیز بیان آن­ها در گروه AD + تمرین نسبت به AD + فیستین به طور معنی­داری بالاتر بود (01/0>P).
نتیجه­گیری: به نظر می­رسد ترکیب تمرین هوازی فزاینده و مکمل فیستین یا هریک از آنها به تنهایی، می­تواند از طریق افزایش بیان TGFβ و FGF2 به افزایش آنژیوژنز مغزی در افراد سالمند مبتلا به بیماری آلزایمر کمک نماید. البته ترکیب فیستین و تمرین هوازی نسبت به تمرین هوازی و مکمل تنها و نیز تمرین هوازی نسبت به مصرف فیستین تنها، تاثیری بیشتری دارند. بنابراین، ترکیب تمرین هوازی فزاینده و فیستین به عنوان موثرترین روش درمانی مکمل برای این بیماری توصیه می­شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تمرین، آنژیوژنز، مکمل گیاهی، بیماری آلزایمر، سالمند
عنوان انگلیسی The Effect of Eight Weeks of Progressive Aerobic Training and Fisetin Supplementation on TGFβ and FGF2 Gene Expression in Aged Mice with Alzheimer's Disease
چکیده انگلیسی مقاله Background & aim: TGFβ and FGF2 are important molecular markers for cerebral angiogenesis that are significantly reduced in brain tissue in various conditions such as Alzheimer's disease (AD) and may be affected by exercise training and herbal supplementation. Therefore, the present study aimed to investigate the effect of eight weeks of progressive aerobic training and fisetin supplementation on TGFβ and FGF2 gene expression in aged mice with AD.
Methods: In this experimental study, 30 aged C57BL6 mice (age 22 months) with AD were randomly divided into groups of 1) healthy control, 2) AD, 3) AD + fisetin, 4) AD + aerobic training, 5) AD + aerobic training + fisetin. Rats of AD groups developed AD by injecting amyloid beta (Aβ1-42) into the hippocampus. Aerobic training protocol started five days a week for eight weeks with zero slope and a speed of 10 meters per minute for 30 minutes and reached 27 meters per minute for 40 minutes in the eighth week. A fisetin supplement, with a concentration of 20 mg/kg, was used for eight weeks. Data analysis was performed using a one-way analysis of variance and Tukey's post hoc test (P≥0.05).
Results: The changes in the expression of TGF-β and FGF2 genes in the brain tissue of aged mice were significantly different among the five groups (P<0.01), and also based on the results of the post hoc test, their expression in the AD groups decreased significantly (P<0.01) compared to the healthy control group. Also, their expression increased significantly in AD + exercise + fisetin, AD + exercise, and AD + fisetin groups compared to AD group (P<0.01). In addition, their expression in the AD + exercise + fisetin group was significantly higher than the AD + exercise and also their expression was significantly higher in the AD + exercise group than in the AD + fisetin group (P<0.01).
Conclusion: It seems that the combination of progressive aerobic training and fisetin supplement, or each of them alone, can help to increase cerebral angiogenesis in patients with Alzheimer's disease, maybe through increasing the expression of TGFβ and FGF2. Of course, the combination of fisetin and aerobic training has a more significant effect than aerobic training and supplementation alone, and aerobic training is more effective than taking fisetin alone. Therefore, the combination of progressive aerobic training and fisetin is recommended as the most effective complementary treatment method for this disease.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Exercise, Angiogenesis, Herbal Supplements, Alzheimer Disease
نویسندگان مقاله علی جلالی دهکردی | Ali Jalali Dehkordi
Shahrekord University
دانشگاه شهرکرد

اکبر اعظمیان جزی | Akbar Azamian Jazi
Shahrekord University
دانشگاه شهرکرد

خسرو جلالی دهکردی | Khosro Jalali Dehkordi
Islamic Azad University
دانشگاه آزاد اسلامی

نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-803-3&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی ورزش
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات