این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۲۸، شماره ۶، صفحات ۶۴۶-۶۵۲
عنوان فارسی تخمین دُز ورودی پوست و دُز مؤثر نوزادان در آزمون‌های رایج رادیوگرافی در بیمارستان‌های دولتی شهر ساری
چکیده فارسی مقاله
زمینه و هدف: رادیوگرافی نقش مهمی در تشخیص ناهنجاری‌های نوزادان ایفا می‌کند. با توجه به حساسیت بالای نوزادان به پرتوهای یونیزان، اندازه کوچک اندام‌ها، نزدیکی ارگان‌ها به یکدیگر، و طول عمر بیشتر آن‌ها که احتمال بروز آثار زیستی پرتو را افزایش می‌دهد، برآورد دُز دریافتی نوزادان ضروری است. این مطالعه با هدف ارزیابی دُز ورودی پوست (ESD) و دُز مؤثر نوزادان بستری در بخش مراقبت‌های ویژه ناشی از آزمون‌های رایج رادیوگرافی انجام شد.
روش‌ها: در این مطالعه، دُز ورودی پوست (ESD) در ۵۰ نوزاد بستری در بخش مراقبت‌های ویژه در آزمون‌های رادیوگرافی از ریه، شکم، لگن و جمجمه محاسبه شد. مقدار کرمای هوا در فاصله یک‌متری از لامپ اشعه ایکس اندازه‌گیری شد. سپس، با درنظرگرفتن فاصله لامپ تا فیلم و ضخامت ناحیه آناتومیک مورد رادیوگرافی، مقدار کرمای هوا در محل ورودی پوست محاسبه گردید. ESD با ضرب کرمای هوا در فاکتور پرتوهای برگشتی به دست آمد. همچنین، با استفاده از فاکتورهای تبدیل مناسب، مقدار دُز مؤثر ازESD  محاسبه شد.
یافته‌ها: میانگین ESD در آزمون‌های رادیوگرافی از ریه، شکم، لگن و جمجمه به‌ترتیب ۰.۳، ۰.۵۷، ۰.۴۳ و ۱.۰۱ میلی‌گری (mGy) محاسبه شد. بیشترین دُز مؤثر در رادیوگرافی از شکم و لگن مشاهده گردید. کیلوولتاژ و میلی‌آمپر-ثانیه، به‌عنوان مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر ESD، در رادیوگرافی از ریه به‌ترتیب ۴۷.۲ و ۴.۸ گزارش شد. مقدار ESD در آزمون‌های رادیوگرافی از ریه و شکم بالاتر از استانداردهای جهانی بود، درحالی‌که مقادیر ESD در رادیوگرافی از جمجمه و لگن تفاوت معناداری با مقادیر DRL نداشت.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که دُز دریافتی نوزادان در رادیوگرافی از ریه و شکم بالاتر از حد استاندارد است. شرایط تکنیکی به‌کاررفته در انجام این آزمون‌ها، به‌ویژه در رادیوگرافی از ریه، با استانداردهای توصیه‌شده مطابقت ندارد. بنابراین، بازبینی و اصلاح تکنیک‌های تصویربرداری در این آزمون‌ها ضروری است. مراکز تصویربرداری پزشکی باید در انتخاب شرایط تابش به‌گونه‌ای عمل کنند که ضمن حفظ کیفیت تصویر، دُز مؤثر دریافتی نوزادان کاهش یابد. برای این منظور، استفاده از ولتاژ بالا (kV) و جریان پایین (میلی‌آمپر) در رادیوگرافی از تنه نوزادان (ریه، شکم و لگن) توصیه می‌شود.
 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نوزادان، رادیوگرافی، دُز ورودی پوست، دُز مؤثر، آثار زیستی پرتو
عنوان انگلیسی Estimation of skin entrance dose and effective dose in neonates during common radiographic tests in public hospitals in Sari, Iran
چکیده انگلیسی مقاله
Background and Aim: Radiography plays a crucial role in diagnosing neonatal abnormalities. Due to the heightened sensitivity of neonates to ionizing radiation, the small size of their body parts, the proximity of their organs, and their longer life expectancy, there is an increased risk of biological effects from radiation exposure. Therefore, estimating the received radiation dose in neonates is essential. This study aimed to evaluate the skin entrance dose (ESD) and effective dose in neonates admitted to the neonatal intensive care unit (NICU) from common radiographic tests.
Methods: In this study, the skin entrance dose (ESD) was measured in 50 neonates in the NICU who underwent chest, abdominal, pelvic, and skull radiography. Air kerma at a distance of one meter from the X-ray tube was measured. The air kerma at the skin entrance site was then calculated, considering the distance from the tube to the film and the thickness of the anatomical region being radiographed. ESD was obtained by multiplying the air kerma by the backscatter factor. Furthermore, the effective dose was computed from the ESD using appropriate conversion factors.
Results: The average ESD for chest, abdominal, pelvic, and skull radiographs were 0.3, 0.57, 0.43, and 1.01 milligray (mGy), respectively. The highest effective dose was observed in abdominal and pelvic radiography. Kilovoltage and milliampere-seconds, as the most significant factors affecting ESD, were reported to be 47.2 and 4.8 for chest radiography. The ESD values for chest and abdominal radiographs were higher than international standards, while the ESD values for skull and pelvic radiographs showed no significant difference from the diagnostic reference levels (DRL).
Conclusion: The results indicate that neonates received higher doses in chest and abdominal radiographs compared to the standard thresholds. The technical conditions used in these radiographic tests, especially for chest radiography, did not align with the recommended standards. Therefore, reviewing and adjusting imaging techniques for these tests is necessary. Medical imaging centers should select exposure conditions that reduce the effective dose received by neonates while maintaining image quality. It is recommended to use high kilovoltage (kV) and low milliampere (mA) settings for radiography of the neonate's torso (chest, abdomen, and pelvis).
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Neonates, Radiography, Skin entrance dose, Effective dose, Biological effects of radiation
نویسندگان مقاله غلامرضا فلاح محمدی | Gholamreza Fallahmohammadi
Department of Radiology, Faculty of Allied Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
گروه رادیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

امیر صاِئمیان | Amir Saemian
Department of Radiology, Faculty of Allied Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
گروه رادیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

مبینا دربایار | Mobina Darbayar
Department of Radiology, Faculty of Allied Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
گروه رادیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-4664-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده medicine, paraclinic
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات