مبارزه با فساد مالی را می‌توان به دو بخش مبارزات پیشگیرانه و مبارزات پسینی تقسیم کرد. اکثر کشورهایی که در بحث مبارزه با فساد موفق بوده‌اند، از روش‌های مبارزات پیشگیرانه استفاده کرده‌اند. یکی از روش‌های مبارزات پیشگیرانه، شناسایی و تقویت عوامل بازدارندهٔ فساد مالی در هر مجموعه و سیستمی است. نظام بانکی کشور به‌علت حجم بالای مبادلات پولی و مالی و ماهیت کاری خود، می‌تواند بیشترین برخورد را با پدیدهٔ شوم (فساد مالی) داشته باشد.همانند سایر سازمان‌ها، نظام بانکی کشور نیز با توجه به شرایط کاری خود، قوانین ، عوامل و ساختارهای گوناگونی را به‌منظور جلوگیری و مبارزه با فساد مالی پیش‌بینی و اجرا می‌نماید. در این پژوهش با استفاده از روش دلفی عوامل موجود بازدارندهٔ فساد مالی در نظام بانکی کشور شناسایی و سپس با اجرای آزمون فریدمن نسبت‌به اولویت‌بندی و وزن‌دهی و میزان تأثیرگذاری هر عامل اقدام خواهد شد. پس از انجام‌دادن پژوهش، شش عامل اصلی (معیار) و 24 عامل فرعی (زیرمعیار) شناسایی شد. رتبه‌بندی عوامل بازدارندهٔ فساد مالی به‌ترتیب عوامل اقتصادی، ساختاری، سیاسی، مدیریتی، فردی، و اجتماعی قرار دارند.