این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم و تکنولوژی پلیمر، جلد ۳۷، شماره ۳، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی سنتز غشای جذبی نورکاتالیزی با استفاده از نانوذرات روی اکسید دوپه‌شده با منگنز برای حذف کروم (VI)
چکیده فارسی مقاله فرضیه: ورود فلزات سنگین به پساب‎های آبی، خطرهای جبران‌­ناپذیری را به‌همراه داشته و حذف آن‌ها ضرورتی انکارناپذیر است. اگرچه فناوری‌­های غشایی موجود مانند نانوصافش به‌واسطه‌ اندازه حفره‌‌های غشا نقش بسزایی در حذف فلزات سنگین داشته‌­اند، اما جرم‌گرفتگی عامل نگران­‌کننده‌ای به‌شمار می‌­آید. در مقابل، غشای فراصافشی اگرچه به‌دلیل اندازه حفره‌های بزرگ‌تر، مشکلات جرم‌گرفتگی ناشی از فشار عملیاتی زیاد را نداشته اما قابلیت حذف فلزات سنگین را نیز ندارد. از این­‌رو، می‌­توان با ترکیب روش‎های جذبی و غشایی فراصافشی در قالب غشای جذبی نورکاتالیزی، به‌­طور هم‌زمان از مزایای این روش ‌ها بهره برد.
روش‌ها: ابتدا غشای فراصافشی پلیمری با روش وارونگی فاز، سنتز شد. سپس، نانوذرات نورکاتالیزگر سنتزشده به‌عنوان جاذب به‌همراه محلول دارای جاذب کیتوسان به‌صورت یک لایه پوششی، روی سطح غشا قرار داده شد و عملکرد حذف فلز سنگین کروم (VI) به‌کمک غشای جاذب سنتزشده در دو سامانه ناپیوسته و پیوسته بررسی شد. از طرف ­دیگر، عملکرد ضدجرم‌گرفتگی غشای سنتزشده نیز در سامانه صافشی انتهابسته‎‌ با سدیم آلژینات ارزیابی شده است. آزمون‌های PL ،FT-IR و XRD برای بررسی ساختار نانوذره نورکاتالیزگر سنتزشده و آزمون‌های EDX ،FE-SEM و زاویه تماس برای شناسایی شکل‌شناسی غشای جذبی سنتزشده انجام شده است.
یافته‎ها: نتایج حاکی از آن است که افزودن نانوذرات نورکاتالیزگر روی اکسید دوپه‌شده با منگنز به سطح غشای فراصافشی دارای کیتوسان، باعث بهبود عملکرد حذفی کروم از %39 به %70 در محدوده‎ نور مرئی و %77 تحت تابش پرتو فرابنفش شده است. از طرف دیگر، به‌دلیل ساختار شبکه‌ای و دیوارمانند روی اکسید دوپه‌شده با منگنز، آب‎دوستی غشای دارای کیتوسان کاهش‌یافته و مقدار شار عبوری از 53 به 33 و 28L/m2.h تحت تابش نورمرئی و فرابنفش کاهش یافته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله فلزات سنگین، غشای جذبی، حذف کروم، نانوذره، فتوکاتالیست،
عنوان انگلیسی Synthesis of Photocatalytic Adsorption Membrane with Manganese Doped-ZnO Nanoparticle for Removal of Cr(VI)
چکیده انگلیسی مقاله Hypothesis: Discharge of heavy metals into water effluents poses irreparable risks that must be necessarily removed. Although existing membrane technologies such as nanofiltration have played an important role in the removal of heavy metals due to their pore size, the concern raised by fouling in this process is considerable. On the contrary, due to the large pore size of the ultrafiltration membranes, the fouling phenomenon is small, but their ability to remove heavy metals is limited. Therefore, by the combination of absorption and ultrafiltration process in the form of photocatalytic absorption membrane, the advantages of these methods can be obtained simultaneously Methods: At first, polymeric ultrafiltration membrane was synthesized by phase inversion method. The photocatalytic nanoparticles synthesized as adsorbent were coated on the surface of the ultrafiltration membrane by a chitosan solution. In the next step, adsorption and reduction of Cr(VI) were investigated in continuous and batch systems. On the other hand, the antifouling property of the synthesized membrane was examined in a dead-end system by sodium alginate. PL, FTIR and XRD analyses were performed to confirm the synthesis of photocatalytic nanoparticles, while EDX FE-SEM and contact angle analyses were used to identify the morphology of the synthesized adsorption membrane Findings:The outcomes demonstrated that the addition of photocatalytic ZnO nanoparticles doped with Mg improved chromium removal performance from 39% to 70% and 77.8% under visible light and ultraviolet radiation, respectively. On the other hand, the addition of nanoparticles reduced the hydrophilicity of the membrane due to the lattice and wall-like structure of Mg-doped ZnO and thus reduced the amount of permeation flux from 53 to 33 and 28 L/m2h under visible and ultraviolet irradiation.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله فلزات سنگین, غشای جذبی, حذف کروم, نانوذره, فتوکاتالیست
نویسندگان مقاله فاطمه دعاگو |
بابل، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، دانشکده مهندسی شیمی، کدپستی 4714871167

مجید پیروی |
بابل، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، دانشکده مهندسی شیمی، کدپستی 4714871167

سودابه خلیلی |
تهران، دانشگاه ملی مهارت، گروه مهندسی شیمی، نفت و گاز

نشانی اینترنتی http://jips.ippi.ac.ir/article_2078_b82d52dd0de150a5ccb99238c51d6411.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات