این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۱۸، شماره ۳، صفحات ۲۸۱-۲۸۵
عنوان فارسی گزارش دو مورد درمان شیلوتوراکس مادرزادی با اکتریوتاید
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: شیلوتوراکس مادرزادی به تجمع مایع لنفاتیک درون فضای پلور گفته می­شود. مواردی که به درمان محافظه کارانه پاسخ نمی­دهند، معمولا نیاز به جراحی دارند. اگرچه اکترئوتاید (آنالوگ سوماتواستاتین) به­طور موفقیت آمیزی برای درمان شیلوتوراکس استفاده شده است، اما مکانیسم اثر آن کاملا مشخص نمی­باشد و اعتقاد بر این است که از طریق کاهش جریان لنف احشایی اثر می­کند. معرفی بیمار: در این گزارش به معرفی دو مورد درمان شیلوتوراکس مادرزادی با اکترئوتاید که به درمان حمایتی (حمایت تغذیه­ای و درناژ) پاسخ نداده بودند و به­دلیل اجتناب سرویس جراحی از مداخله، با هدف کمک به بیمارانجام شده، ­پرداخته می­شود. مورد اول یک شیرخوار50 روزه با ظاهر سندرم نونان و دیگری نوزادی 18 روزه مبتلا به شیلوتوراکس مادرزادی ایدیوپاتیک می­­باشد. درمان با بهبودی سریع علائم تنفسی در مدت کوتاهی از شروع مصرف اکترئوتاید همراه بود و بهبودی کامل علائم بالینی در شیرخوار اول 12 روز و در بیمار دوم 10 روز بعد از شروع درمان اتفاق افتاد. انفوزیون اکترئوتاید ابتدا با دوز mic.gr/kg/hr 3 شروع شد و روزانه mic.gr/kg/hr 1 افزوده شد و به حداکثر دوز mic.gr/kg/hr 8 رسید. در پیگیری 2 ماه بعد بیماران مشکلی نداشتند. نتیجه­گیری: به­نظر می­رسد درمان با اکترئوتاید به­صورت انفوزیون به­عنوان روشی موثر و ایمن و جایگزین جراحی در درمان شیلوتوراکس مادرزادی مقاوم در نوزادان و شیرخواران قابل استفاده باشد. البته برای مشخص شدن نقش واقعی اکترئوتاید در درمان شیلوتوراکس مادرزادی نیاز به مطالعات بیشتری می باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شیلوتوراکس مادرزادی، افیوژن پلور، سندرم دیسترس تنفسی
عنوان انگلیسی Congenital chylothorax treated with octreotide
چکیده انگلیسی مقاله Background: Congenital chylothorax is the accumulation of lymphatic fluid within the pleural space. Cases unresponsive to conservative management usually require surgery. Although octreotide has been used successfully to treat chylothorax, the exact mechanism of its action is uncertain and it is believed to reduce the lymphatic drainage through a direct action on splanchnic lymph flow. Case Report: We report two cases of congenital chylothorax who did not respond to supportive therapy (nutritional support and drainage) and where surgery service was avoided with the compassionate trial of octreotide. The first case was a 50-day-old infant with Noonan syndrome phenotype and another was an 18-day-old neonate with idiopathic congenital chylothorax. Treatment was associated with prompt respiratory improvement soon after starting the octerotide treatment and in the first and second cases the clinical symptoms resolved completely in 12 and 10 days after the onset of the treatment, respectively. Octreotide infusion was started at an initial dosage of 3 μg/kg/hour and increased daily by 1 μg/kg/hour to maximum 8 μg/kg/hour. The patients were well 2 months after the treatment. Conclusion: Octreotide infusion appears to have a good safety profile in newborns and remains a promising alternative to surgery for recalcitrant cases of chylothorax. Further studies are required to ascertain its true value in congenital chylothorax.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمد باقر حسینی | mohammad bagher hosseini


سعید اصلان آبادی | saeed aslan abadi


احمد صفری | ahmad safari
department of neonatology, faculty of medicine, kashan university of medical sciences, kashan, i. r. iran.
کاشان، کیلومتر 5 بلوار قطب راوندی، بیمارستان شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کاشان (Kashan university of medical sciences)

صنم میرزایی | sanam mirzaie


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-176-1130&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده medicine, paraclinic
نوع مقاله منتشر شده گزارش مورد
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات