این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های ادب عرفانی (گوهر گویا)، جلد ۸، شماره ۱، صفحات ۵۹-۷۸
عنوان فارسی تجلی وحدت در مثنوی مولانا و تائیۀ ابن فارض
چکیده فارسی مقاله ابن فارض از بزرگترین سرایندگان شعر صوفیانه در ادبیات عرب است و مولانا نیز خداوندگار عشق و عرفان در ادبیات فارسی است و زیباترین و مهمترین مضامین عرفانی در اشعار این دو یافت می شود. جهان بینی و نگرش این دو عارفِ بزرگ، با یکدیگر شباهت های قابل توجهی دارد و در بسیاری از موضوعات عرفانی مشابهت و مطابقت تام دارد. زیربنا و شالودۀ اعتقادشان بر وحدت حق و ادراک آن است و هر دو را باید قائل به وحدت شهود دانست. وحدت حق از مهمترین مباحثی است که در عرفان از دیر باز مطرح بوده است؛ این اندیشۀ سترگ در اشعار مولانا و ابن فارض نمود خاصی دارد و این دو با شهودی عاشقانه به وحدت حق دست یافته اند و با زبان رمز وتمثیل آن را بیان کرده اند. این دو عارف بزرگ، اگرچه هر کـدام شیوۀ خاصـی در سلوک داشته اند ولی به یک نتیجۀ واحـد رسیده اند و آن رسیدن به وحدت از طریق عشق و شهود و فنا و... است. در این جستار تلاش می‌شود تا مقولۀ وحدت و چگونگی نایل شدن به آن، در اندیشه و آثار منظوم این دو عارف شاعر بررسی و با هم مقایسه شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مولوی، ابن فارض، وحدت، وحدت شهود، وحدت حق، تجلی،
عنوان انگلیسی The Manifestation of Unity in Molana’s Mathnavi and Ibn Fariz’s Taeiyeh
چکیده انگلیسی مقاله Ibn Fairz is one of the greatest composers of Sufi poems in Arab literature on the other hand, Molana is the master of love and mysticism in Persian literature and the most beautiful and important mystical themes are found in their poems. The worldview and attitude of the two great poets have notable similarities and in many mystical issues they are completely similar. The foundation of their view is “the unity of God” and its understanding, and they should be considered as believers in the unity of understanding. Unity of God is one of the most important issues which has been under discussion in mysticism for a long time. This idea has a special manifestation in the poems of Molana and Ibn Fariz. The two great mystics have achieved the unity of God via loving epiphany and have expressed it via symbolic and allegorical language. Though each of them had a different manner of Progression, they have achieved the same result, i.e. reaching the unity through love, epiphany, annihilation etc. Accordingly, the issue of “unity” and the quality of achieving it is explored and compared in the thought and poems of the two mystic-poets.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مهدی تدین |


مریم فریدی |


نشانی اینترنتی http://jpll.ui.ac.ir/article_16448_0a2fbf6ef80d8366e82d2e5906f3701b.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1349/article-1349-344277.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات