این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اخلاق وحیانی، جلد ۱۴، شماره ۴، صفحات ۵-۲۸
عنوان فارسی خودفراموشی مذموم در دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی (بازخوانی و تحلیل مبانی، زمینه‌ها و راهکارها)
چکیده فارسی مقاله مسئله اصلی در این پژوهش تحلیلِ مبانی، زمینه‌ها و راه حل‌های خودفراموشی مذموم از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی است. هدف این تحقیق، راه‌کارهای پیشگیری از ابتلای انسان به خودفراموشی و ارائۀ راهکار رهایی در صورت دچار شدن به آن است. در مرحله اول، مبانی خودفراموشی با تأکید بر آثار ایشان استخراج و صورت‌بندی شده و با روش توصیفی‌-تحلیلی پردازش می‌شود. در ادامه اقسام خودفراموشی (مذموم‌ و شیرین)، حیات حقیقی، خودبیگانگی، بازگشتِ خودفریبی به فاعل، و خودفریبی ناخودآگاه، تبیین شده ‌است. در مرحله بعد، زمینه‌های خودفراموشی مذموم: خدافراموشی، دنیاگرایی، غفلت از فطرت الهی و پرداختن به ناخود، تبیین و تحلیل شد. درپایان، راهکارهای رهایی از‌ خودفراموشی و آفات آن ارائه شده‌است: الف) انسان‌شناسیِ وحیانی‌عقلانی؛ ب) حاکمیت عقل بر انسان و تبعیت نفس از عقل. یافته‌ها بیانگر آن‌است که راه‌یافتنِ شهوت و غضب به ساحت ملکوتی انسان و دست‌اندازیِ خودِ حیوانی به خودِ الهی‌ (فطرت الهی)، عامل خودباختگی انسان می‌شود؛ مهم‌ترین اثر خودباختگی، خودفراموشی است. درحقیقت، چیره‌شدنِ خودِحیوانی بر انسان، هم مانع درک و شهود خداوند می‌شود و هم مانع تحقق فضایل اخلاقی ‌در او خواهد شد. پس خودفراموشی ‌نتیجۀ خدافراموشی است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خدافراموشی،خودباختگی،خودفراموشی مذموم،خداآگاهی،خودآگاهی،آیت‌الله جوادی آملی،
عنوان انگلیسی "Reproachable Self-Forgetfulness" in the Viewpoint of Ayatollah Javadi Amoli (Rereading and Analysis of the Foundations, Contexts, and Solutions)
چکیده انگلیسی مقاله The central issue in this study is to analyze the foundations, grounds, and solutions of reprehensible self-forgetfulness in the perspective of Ayatollah Javadi Amoli. The aim of this research is to prevent individuals from falling into self-forgetfulness, and in cases where they have succumbed to it, to offer solutions for liberation. In the first phase, the foundational principles of self-forgetfulness are identified and structured with an emphasis on Ayatollah Javadi’s works. These principles are then processed through a descriptive-analytical approach, and key concepts such as the categories of self-forgetfulness (reprehensible and gratifying), true life, self-alienation, the reflexive nature of self-deception, and unconscious self-deception are examined. In the next stage, the grounds leading to reprehensible self-forgetfulness, such as forgetfulness of God, worldliness, neglect of innate divine nature, and preoccupation with the false self are explained and analyzed. Finally, strategies for overcoming self-forgetfulness and its detrimental consequences are proposed: a) A rational-revelatory anthropology b) The governance of reason over human conduct and the subjugation of the soul to intellect. The findings indicate that the intrusion of lust and anger into the spiritual realm of human existence, as well as the dominance of the animalistic self over the divine self (innate divine nature), are key factors leading to human self-loss, the most significant conequence of which is self-forgetfulness. In essence, the overpowering of the human being by the animalistic self not only obstructs the perception and awareness of God but also hinders the realization of moral virtues. Ultimately, it can be concluded that forgetfulness of God results in self-forgetfulness.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله خدافراموشی,خودباختگی,خودفراموشی مذموم,خداآگاهی,خودآگاهی,آیت‌الله جوادی آملی
نویسندگان مقاله محمد کرمی |
دانشیار گروه معارف اسلامی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

حامده راستایی |
استادیار، گروه فلسفه، موسسه آموزش عالی آل طه، تهران، ایران

بهروز اسدی |
استادیار گروه معارف، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

نشانی اینترنتی https://ethics.isramags.ir/article_216170_9da532e440be6d296d406da7c7726617.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات