این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های ادب عرفانی (گوهر گویا)، جلد ۴، شماره ۴، صفحات ۱۵۷-۱۷۸
عنوان فارسی ساختار دیالکتیکی روزه در متون عرفانی
چکیده فارسی مقاله روزه وقتی در ساختار اندیشگانی عارفان قرار می‌گیرد، بنا بر ویژگی بطن‌گرا و تأویلی عرفان، از حوزه معنای ظاهر شرعی فراتر رفته، با گسترش معنایی، جایگاهی فرا‌شرعی می‌یابد تا جایی که گاه توجه به روزه شرعی از مبطلات این روزۀ فرا‌شرعی می‌شود. ساختار صیروری- دیالکتیک عرفان که پدیده‌ها را در فرایند ایجاب و سلب، پیوسته در معرض شدن قرار می‌دهد، از سه اصل و الگوی سلوکی مشترکِ شریعت، طریقت و حقیقت تشکیل شده است. هریک از مباحث و مقوله‌ها در این ساختار در حکم عناصر و اجزایی‌اند که بلافاصله بُعدی تأویلی به خود می‌گیرند و می‌توان آنها را زیر سه اصل شریعت، طریقت و حقیقت، با ابعاد معنایی متفاوت، جای داد. با نگاه در‌زمانی و تاریخی به روزه، مشخص می‌شود که در مراحل آغازین عرفان و تصوّف، بیشتر، مباحث شرعی روزه مدّ نظر عارفان است؛ اما هرچه از تاریخ عرفان می‌گذرد، مفهوم روزه جنبه تأویلی می‌گیرد و خود را با ساختار سه‌ مرحله‌ای آن تطبیق می‌دهد. در این مقاله با اتکا به سیر تحول روزه در کتاب‌های برجسته عرفانی در یک نگاه ساختاری به ذکر شباهت‌ها و تفاوت‌های این نگرش‌ها می‌پردازیم.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله روزه، عرفان، تطبیق، ساختار، تقابل، دیالکتیک،
عنوان انگلیسی The Dialectic Structure of Fasting in Mystical Texts
چکیده انگلیسی مقاله Fasting, as a common practice in mystic schools, has a special status due to religious obligation it demands, its constructive nature, and its role as the first step in spiritual aspiration. In the context of mystical thought, and due to interpretive and spiritual quality of mysticism, fasting goes beyond the boundaries of superficial religious interpretations, expands its meaning and finds a meta-religious stance, so that sometimes attention to religious fasting itself defiles such meta-religious fasting. The dialectic/interactive structure of mysticism which, in the process of presence and absence, constantly exposes the phenomena to "becoming," is comprised of three common mystical principles and patterns: religion, spirituality, and truth. In this structure each concept or category is an element or component which, immediately, gains an interpretive dimension and can be placed under the principles of religion, spirituality and truth with different semantic dimensions. A diachronic and historical study of fasting reveals that in the early stages of mysticism and Sufism, what matters most for mystics is the religious aspect of fasting. In recent years, however, the practice of fasting has come to exhibit a closer relationship with interpretation, in alignment with its three-partite structure. In this article, we review the various approaches to fasting in prominent mystical texts and analyse the similarities and differences among these approaches in a structuralist reading.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمدکاظم یوسف پور | mohammad kazem
دانشگاه گیلان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

محسن بتلاب اکبرآبادی | بتلاب akbarabadi
دانشگاه گیلان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

نشانی اینترنتی http://jpll.ui.ac.ir/article_16290_f0f832729a717e0c62c832ace51788a9.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1349/article-1349-344357.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات