این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های تاریخی، جلد ۴، شماره ۳، صفحات ۷۱-۸۶
عنوان فارسی از تاریخ تا داستان؛ تحلیل عناصر مشترک بین تاریخ و داستان
چکیده فارسی مقاله تئاتر،‌ سینما، تاریخ، سفرنامه و خاطره از «روایت» بهره می‌گیرند اما داستان به شمار نمی‌آیند. در این گونه های روایت ابزار ارتباط متفاوت است هر چند ممکن است در اصل روایت تفاوت چندانی با یکدیگر نداشته باشند. تاریخ داستانی است که واقعیت دارد. برای مثال اگر از روی یک داستان فیلمی ساخته شود، یا نمایش نامه ای بر روی پرده اجرا شود، فقط ابزار بیان روایت عوض می‌شود. یعنی در همۀ این آثار «داستان» عامل زیر بنایی است. پس در همۀ آثاری که به شکلی نزدیک به داستان هستند می‌توان روایت را مشاهده کرد. تاریخ به خاطر نقل پی در پی حوادث که شاهان و امیران، قهرمانان آن هستند به داستان نزدیک می‌شود و در تاریخ عنصر روایت به کار می‌رود که توالی زمانی دارد. علاوه بر این «گفتگو»، «حقیقت مانندی»، «صحنه سازی» و «کشمکش» از عناصر مشترک بین داستان و تاریخ است. اما داستان به دلیل این که با ظرافت هنری ساخته می‌شود و دارای قاعده و قانون خاص است (مقدمه، پیرنگ، شخصیت پردازی، فضاسازی و...) به مقولۀ هنر تعلق دارد در حالی که تاریخ چون همانند داستان، هنری و با قاعده ساخته نمی‌شود، به مقولۀ علم تعلق دارد. پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل عناصر مشترک بین داستان و تاریخ می‌پردازد. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که داستان و تاریخ از زمان ارسطو با یکدیگر ارتباط داشته اند و هنوز هم این ارتباط میان این دو قالب وجود دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله داستان، تاریخ، روایت، حقیقت مانندی، گفتگو، تخیل،
عنوان انگلیسی From history to story the analysis of common elements in history and story
چکیده انگلیسی مقاله Theater, cinema, history, and travel account take advantage of “anecdote”, but they are not considered as story. In these types of anecdote, the means of communication are different, even though there may be not much difference between them paying attention to their narrative basis. History is a story which is read. For example, if a movie is made or a drama is played based on a story, just the means of stating the narrative changes. It means that in all these works “story” is the infrastructure. So, in all of the works that are close to stories in some ways, anecdote is observable. History gets close to story since it continuously expresses the events in which kings and rulers are heroes. Besides, in history, chronological anecdotes are used. Furthermore, “conversation”, “real-like nature”, “stage management”, and “struggle” are taken into account as common elements in story and history. But, since story is told in a delicate artistic way and is organized (it includes introduction, plot, characterization, atmosphere creation and so forth), it belongs to Art while history belongs to science for it is not artistic and organized. The present study, utilizing a descriptive analytical way, has investigated and analyzed the common elements in story and history. The findings of the article indicate that history and story have been related since the time of Aristotle and such a relation is steel seen between them. On the other hand, story is artistic but history is not the same in being artistic and introducing evidences and documents.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله story, History, Anecdote, Conversation, Imagination
نویسندگان مقاله محسن محمدی فشارکی | mohammadi fesharaki
دانشگاه اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)

فضل الله خدادادی |
دانشگاه اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)

نشانی اینترنتی http://jhr.ui.ac.ir/article_16581_d515e23a9092df0b73a6a19b642b276b.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1363/article-1363-344634.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات