این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های تاریخی، جلد ۱، شماره ۲، صفحات ۱۰۷-۱۲۲

عنوان فارسی ماجرای سجده بر شاه در دربار شاه اسماعیل اول (۹۳۰-۹۰۷ﻫ.ق) و شاه تهماسب اول (۹۸۴-۹۳۰ ﻫ): با تکیه بر منابع سده دهمﻫ و اوایل سده یازدهم ﻫ
چکیده فارسی مقاله تشکیل حکومت صفوی در آغاز قرن دهم هجری با ظهور قدرت ازبکها در ماوراء النهر و گسترش امپراتوری آسیایی عثمانها در غرب قلمرو صفویان، همزمان شد. در این میان سیاستهای مذهبی صفویان در جهت ترویج تشیع به عنوان مذهب رسمی، زمینه مناسبی برای ازبکان و عثمانیهای گسترش­طلب فراهم ساخت تا ادعاهای ارضی و سیاسی خود را در پناه اختلافات دینی توجیه کنند. از این روست که در این دوره، در کنار درگیریهای سیاسی و نظامی، ما با انبوهی از نوشته­های رسمی و غیر رسمی علیه سیاستهای مذهبی صفویه و گسترش به اصطلاح ادبیات ردیه­نویسی روبه­رو هستیم. آنچه در این مقاله بررسی خواهد شد، یکی از مسائلی است که در همین گونه از نوشته­ها مطرح شده و در تاریخهای رسمی صفویه در قرن دهم و اوایل قرن یازدهم ﻫ اطلاعی از آن داده نشده است. ماجرا از این قرار است که شاهان صفوی متهم می­شوند به اینکه رعایای خود را ملزم ساخته­اند به هنگام بار یافتن نزد شاه، بر او سجده کنند. در این مقاله اطلاعاتی که در منابع دست اول علیه این اقدام و یا در توجیه آن آمده است، مطرح می­شود. سپس سعی خواهیم کرد سرنخهایی برای یافتن خاستگاه رسم سجده بر شاه در دربار صفوی بیابیم. در این میان، نظریه­ای که در پی تأیید آن خواهیم بود، این است که سجده کردن بر انسان در اصل آیینی برای تعظیم شخصیتهای انسانی، در میان ترکان آسیای مرکزی بوده، که قزلباشها آن را از آسیای صغیر با خود وارد دربار صفوی کردند و جزو رسوم باریافتن نزد شاه قرار گرفت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Prostration (sijdah) to the Shah in the Shah Isma’il I (1501-1523) and ShahTahmasb I’s (1523-1576) court base on sources of 10th and early 11th century
چکیده انگلیسی مقاله The establishment of the Safavid dynasty at the beginning of the 16th century took place simultaneously with the emergence of the Uzbeks in Transoxiana and the expansion of the Ottoman’s Asian empire in the western boarders. Meanwhile the policies of the Safavids for the propagation of Shi’ism as an official religion created a good situation for the Uzbeks and the greedy Ottomans to legitimize their regional and political claims in the shadow of religious differences. In addition to the political and military conflicts, a number of official and unofficial written works can be identified against the Safavid religious policies and the spreading of the so called raddiyahs. This article assesses one of the subjects appearing in such works which the official histories of the Safavids in the 16th and the early 17th century have no information about. These events tell that the Safavid kings ordered their subjects to prostrate before them when they came to their courts. In the article first rate information for and against this action are applied, then present roots and cues of this ceremony will be identified. The argument here is that this ceremony of sijdah was a tradition between Turks of Central Asia for respecting human characters, which Qizilbashs brought with themselves from Minor Asia to the Safavid court, where it became a custom while entering the Shah’s presence
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله محمدتقی مشکوریان | mohammad taghi
دانشگاه شیراز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شیراز (Shiraz university)


نشانی اینترنتی http://jhr.ui.ac.ir/article_16490_6a586613ddf8a379b664428892bddc34.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1363/article-1363-344726.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات