این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نامه هنرهای نمایشی و موسیقی، جلد ۱۵، شماره ۳۹، صفحات ۲۰-۳۶
عنوان فارسی واکاوی معماری فضا از منظر سینماتیک در سبک (عمق میدان) با رویکرد پدیدارشناسی؛نمونه موردی: فیلم همشهری کین
چکیده فارسی مقاله سینما رسانه‌ای است که تجربه زیست انسان را به صورت ملموس به نمایش می‌گذارد. هر رویداد در یک فیلم کاملا به فضا، مکان و زمان وقوعش بستگی دارد. فیلمساز خودآگاه یا ناخودآگاه فیلم را معماری می‌کند و با معماری تصاویر احساسات معینی را پررنگ می‌نماید. سبک عمق میدان با قابلیت‌های سینماتیک مانند لنز باز، پرسپکتیو، وضوح تصویر، استفاده از دکور‌های مسقف توانایی ایجاد ادراک نوینی از فضا را در تاریخ سینما ایفا می‌کند. هدف از پژوهش بررسی ادراک نوین فضا از منظر پدیدارشناسی در سبک عمق میدان در سینما است. و سوال محوری پژوهش بیان می‌دارد که؛ چگونه فضا و طراحی صحنه در سبک عمق میدان در سینما از منظر پدیدارشناسی در بازتعریف و ادراک نوینی از فضا نقش ایفا می‌کنند؟روش تحقیق پژوهش، از نوع کیفی و روش «توصیفی-تحلیلی-پدیدارشناسی» است. که از منظر پدیدارشناسی، نه از گزیده مصاحبه‌ها بلکه از تصاویر متحرک فیلم همشهری کین می‌باشد. مطالعه کنونی فیلم، از نوع پدیدارشناسی توصیفی بصری از تجربه فضا است. سبک عمق میدان با داشتن پتانسیل سینماتیک توانایی به تصویر کشیدن ارتباط تنگاتنگ بازیگر با فضا و مکان وقوع کنش را دارد. سبک عمق میدان به تماشاگر برای مشاهده رویداد‌های جاری در فضا حق انتخاب می‌دهد. هم‌چنین با تمامیت مکانی خویش کاراکتر را نسبت به فضا و صحنه‌ارایی به صورت ملموس نمایان می‌سازد. با تحلیل فیلم همشهری کین، از سبک عمق میدان به معنای دراماتیک عناصر فیزیکی و غیرفیزیکی فضا از منظر پدیدارشناسی پرداخته می‌شود. تحلیل فیلم بر پایه نظریات کریستین نوربرگ شولتر و یوهانی پالاسما از فضای وجودی سینما می‌باشد. در فیلم‌ همشهری کین، کاراکتر اصلی با ترک خانه کودکی مرکزیت و هویت خویش را از دست می‌دهد. خانه، خصوصا خانه کودکی به عنوان مرکز وجودی انسان تلقی می‌شود و ترک ناخواسته ان احساس بی‌هویتی و عدم وابستگی به فضا‌های دیگر را گریبان‌گیر کاراکتر اصلی می‌نماید. قصر زانادور توانایی ایجاد حس مکان و در خانه بودن را به علت عدم تجانس ابعاد انسانی با فضا و عدم برقراری دیالکتیک درون و بیرون توسط پنجره در ارتفاع بالا از دست داده است. خانه مرکز وجودی انسان است و نوع ارتباط و نحوه دلبستگی بدان سایر دلبستگی‌های فضایی را تضمین می‌کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله فضا،معماری،سینماتیک،عمق میدان،همشهری کین،
عنوان انگلیسی Analysis of space architecture from a cinematic perspective in style (Depth of field) with a phenomenological approach (Case study: Citizen Kane film)
چکیده انگلیسی مقاله Cinema is a medium that shows human life experience in concrete form. Every event in a film depends on the space, place and time of its occurrence. The conscious or unconscious architecture of the film is done by the filmmaker and emphasizes certain emotions through the architecture of images. The style of depth of field with cinematic capabilities such as open lens, perspective, image clarity, the use of ceiling decorations plays the ability to create a new perception of space in the history of cinema. This study has been carried out with the aim of investigating the modern perception of space from the perspective of phenomenology in the style of depth of field. The qualitative method, "descriptive-analytical-phenomenological", is used in this study, which it is not from the selection of interviews but from the moving images of Citizen Kane film from the perspective of phenomenology. The present study of film is a descriptive-visual-phenomenological of the experience of space. The depth of field style due to having cinematic potential has the ability to portray the close relationship of the actor with the space and the place where the action takes place. The depth of field style gives the viewer the right to choose to view the current events in space. Also, it concretely shows the character in relation to the space and stage decoration with its spatial integrity. In analysis of Citizen Kane film, the depth of field style is discussed with the dramatic meaning of physical and non-physical elements of space from the perspective of phenomenology. The film is analyzed based on the theories of Christian Norberg-Schulz and Juhani Pallasmaa about the existential space of cinema. In the Citizen Kane film, the main character loses his centrality and identity after leaving his childhood home. Home, especially childhood home, is considered as the center of human existence, and leaving it unintentionally makes the main character feel a sense of identity lessness and lack of dependence on other spaces. Zanador Palace has lost the ability to create a sense of place and being at home due to the inconsistency of human dimensions with the space and the failure to establish the dialectic between indoor and outdoor spaces through high-altitude windows. Home is the center of human existence and the type of communication and attachment to it guarantees other spatial attachments.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله فضا,معماری,سینماتیک,عمق میدان,همشهری کین
نویسندگان مقاله پریشاد مستوفی فرد مستوفی فرد |
دانشگاه تهران مرکز، سوهانک

فریبا البرزی |
استادیار، گروه معماری، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.

امیرحسین امینی |
استادیار، گروه معماری، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.

شهاب الدین عادل |
دانشگاه هنر،دانشکده سینما وتاتر

نشانی اینترنتی https://dam.journal.art.ac.ir/article_1358_cbc711147b63714875ced79becff5d88.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات