این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
یکشنبه 23 آذر 1404
پژوهشنامه تاریخ اسلام
، جلد ۱، شماره ۵۲، صفحات ۵۳-۷۴
عنوان فارسی
برابری اجتماعی در سیره علوی؛ بنیاد حکمرانی مطلوب
چکیده فارسی مقاله
عدالت/ برابری اجتماعی از آنرو که مفهومی بسیار گسترده و ابعاد و زوایای بسیاری دارد، در دانشهایی چون اخلاق، فرهنگ، سیاست و اقتصاد مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. عدالت در فکر و فرهنگ اسلامی نیز، فراتر از امر اخلاقی، جایگاه بلندی دارد تا جاییکه قوام جهان هستی به آن نسبت داده شده و بنیاد تمامی کارهای نیک آدمی بهویژه در حوزه حکمرانی به حساب آمده است. در قرآن آیه ۸ سوره مائده آمده عدالت پیشه کنید که به تقوای الهی نزدیکتر است، همچنین آمده خشم و دشمنی، نباید موجب زیر پا نهادن عدالت شود. در اندیشه سیاسی، بهویژه در عرصه حکمرانی به فراوانی درباره آن سخن به میان آمده است. امام علی
7
که مدتی در منصب خلافت مسلمین قرار داشت، هم به اعتبار جایگاه سیاسی، هم جایگاه دینی و هم کنشگر فعال اجتماعی، دغدغههای خود را در خصوص آن نشان داده و در رویکردی اجتماعی، عدالت را مایه قوام و استواری مردم و مایه استحکام نظام سیاسی شمرده است. مقاله حاضر به روش تاریخی- فلسفی، البته مثبتنگرانه/ ارزشی میکوشد تا به این پرسش اساسی پاسخ دهد که فلسفه برابری اجتماعی در سنت علوی چه بود و امام علی
7
در حکمرانی چگونه با آن مواجه شدهاست؟ فرضیه کانونی پژوهش آن است که امام با رویکرد تمدنی که بر انسانشناسی، هستیشناسی و دینشناسی استوار است، وارد این عرصه شده و دغدغهمندانه برای اصلاح جامعه گام برداشت. گرچه در خصوص کرد و کارهای امام آثار فراوانی پدید آمده، اما با رویکرد پیشرو، خلأ مشهودی وجود دارد که نیازمند پژوهش و تبیین است
.
کلیدواژههای فارسی مقاله
برابری اجتماعی، حکمرانی علوی، رویکرد تمدنی، سنت علوی، عدالت.
عنوان انگلیسی
Social Equality in the ʿAlavī Tradition: The Foundation of Ideal Governance
چکیده انگلیسی مقاله
Justice/social equality, due to its broad concept and multiple dimensions and aspects, has been discussed and examined in disciplines such as ethics, culture, politics, and economics. In Islamic thought and culture, justice holds a significant position beyond morality, to the extent that the stability of the universe is attributed to it, and it is considered the foundation of all good deeds of humanity, especially in the realm of governance. The Quran states in verse 8 of Surah Māʾidah that one should practice justice, as it is closer to piety; it also mentions that anger and enmity should not lead to the neglect of justice. In political thought, especially in the realm of governance, there has been extensive discourse on this topic. Imam Ali (as), who held the position of caliph for a time, expressed his concerns regarding justice through his political, religious, and active social roles, considering it a source of stability and strength for the people and a foundation for the political system. This article employs a historical-philosophical approach, positively and valuably, to address the fundamental question of what the philosophy of social equality in the ʿAlavī tradition was and how Imam Ali (as) engaged with it in governance. The central hypothesis of the research is that Imam (as) entered this domain with a civilizational approach based on anthropology, ontology, and religious studies, taking steps to reform society with concern. Although numerous works have emerged regarding the actions and deeds of Imam (as), there is a noticeable gap in the current approach that requires further research and explanation.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
Social equality, ʿAlavī governance, civilizational approach, ʿAlavī tradition, justice.
نویسندگان مقاله
علیرضا واسعی | Alireza Vasei
Associate Professor, Department of Islamic Art and Civilization, Research Institute of Islamic Sciences and Culture
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
نشانی اینترنتی
http://journal.isihistory.ir/browse.php?a_code=A-10-1-152&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
تخصصی
نوع مقاله منتشر شده
پژوهشی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات