مقدمه: آسیبهای ناشی از دلبستگی میتوانند کیفیت رابطه زوجین را تحت تاثیر قرار دهند و آموزش به این افراد میتواند به پیشگیری از مشکلات زناشویی کمک کند. بنابراین، هدف این مطالعه بررسی تاثیر برنامه ترکیبی آموزش دلبستگی و ذهنآگاهی در رابطه بر کیفیت زناشویی زوجین تازهازدواجکرده همسران دارای جراحت دلبستگی بود.
روش کار: روش پژوهش نیمهتجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی زوجین دارای جراحت دلبستگی در دامنه سنی 20-30 ساله مراجعهکننده به مراکز روانشناسی مشاوره منطقه 5 و 13 شهر تهران در سال 1403 بود که 32 نفر با روش نمونهگیری هدفمند وارد مطالعه شدند و سپس بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه هشت زوج، 16 نفر) قرار گرفتند. از پرسشنامه تجارب روابط نزدیک- ساختارهای رابطه (ECR-RS) و پرسشنامه پیوند زناشویی (RC-S) جهت جمعآوری اطلاعات استفاده شد. گروه آزمایش، آموزش ترکیبی دلبستگی و ذهن آگاهی در رابطه را به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت کردند درحالیکه گروه کنترل در فهرست انتظار بودند. دادهها با استفاده از آزمونهای تحلیلواریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرمافزار SPSS26 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج نشان داد که برنامه ترکیبی آموزش دلبستگی و ذهنآگاهی در رابطه در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، کیفیت زناشویی (001/0>P، 46/100=F) را با اندازه اثر 77/0 تحت تأثیر قرار داده است. نمرات کیفیت رابطه در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پیشآزمون بهطور معناداری بالاتر بود(P<0.001) . همچنین در مرحله پیگیری، این تفاوت همچنان معنادار باقی ماند و نشاندهنده پایداری اثرات آموزش بر کیفیت زناشویی بود.
نتیجهگیری: پژوهش حاضر بر لزوم توجه به شیوههای آموزشی در حوزه روابط زناشویی تأکید دارد و پیشنهاد میکند که برنامههای مشابه در جوامع مختلف بهمنظور بهبود کیفیت زندگی مشترک اجرا شوند. یافتههای این تحقیق میتواند به مشاوران و متخصصان در حوزه روابط زناشویی کمک کند تا رویکردهای مؤثرتری در ارائه خدمات به زوجین با جراحت دلبستگی در زوجین تازهازدواجکرده اتخاذ کنند.