این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاریخ روابط خارجی، جلد ۲۵، شماره ۹۹، صفحات ۵۷-۸۰
عنوان فارسی جایگاه عراق عرب در منازعات صفوی-عثمانی (طی سال‌های ۹۵۲-۹۱۴ق.)
چکیده فارسی مقاله در نیمه نخست سده دهم هجری قمری/ شانزدهم میلادی، عراق عرب به کانون اصلی رقابت‌ میان دو حکومت قدرتمند صفوی (1135-907ق./ 1722-1501م.) و عثمانی (1340-698ق./ 1922-1299م.) تبدیل شد. مسئله اصلی این پژوهش بررسی اهمیت تسلط هر یک از این دو حکومت بر عراق عرب و تحلیل عوامل مؤثر بر این رقابت با رویکردی توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه‌ای است و به دنبال پاسخ به این پرسش است که چرا عراق عرب به چنین میدانی برای منازعات صفوی و عثمانی تبدیل شد؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که موقعیت استراتژیک عراق عرب به‌عنوان پل ارتباطی میان قاره‌ها، منابع غنی کشاورزی و وجود مراکز مذهبی مهم، از جمله دلایل اصلی اهمیت این منطقه برای هر دو امپراتوری بوده‌اند. پیروزی عثمانیان در جنگ چالدران و تصرف موصل، گامی برجسته در جهت تثبیت نفوذ آن‌ها در شمال عراق عرب به شمار می‌رفت. علاوه بر این، تسلط بر شهرهای کلیدی بغداد و بصره نه‌تنها برتری سیاسی و مذهبی، بلکه کنترل بر مسیرهای تجاری مهم و دستیابی به درآمدهای کلان اقتصادی را نیز برای عثمانیان به ارمغان آورد. هدف اصلی این مطالعه، تحلیل عواملی همچون جنبه‌های سیاسی، مذهبی، اقتصادی و موقعیت جغرافیایی عراق عرب است که انگیزه‌های اصلی منازعه میان صفویان و عثمانیان را تشکیل می‌دهند. با بررسی این عوامل، می‌توان به درک عمیق‌تری از دلایل رقابت‌های شدید میان این دو حکومت بر سر تسلط بر عراق عرب دست‌یافت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ایران،صفویه،عثمانی،عراق عرب،تقابل،
عنوان انگلیسی The Position of Iraq in Safavid-Ottoman Conflicts (914-952 AH/1508-1546 AD(
چکیده انگلیسی مقاله در نیمه نخست سده دهم هجری قمری/ شانزدهم میلادی، عراق عرب به کانون اصلی رقابت‌ میان دو حکومت قدرتمند صفوی (1135-907ق./ 1722-1501م.) و عثمانی (1340-698ق./ 1922-1299م.) تبدیل شد. مسئله اصلی این پژوهش بررسی اهمیت تسلط هر یک از این دو حکومت بر عراق عرب و تحلیل عوامل مؤثر بر این رقابت با رویکردی توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه‌ای است و به دنبال پاسخ به این پرسش است که چرا عراق عرب به چنین میدانی برای منازعات صفوی و عثمانی تبدیل شد؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که موقعیت استراتژیک عراق عرب به‌عنوان پل ارتباطی میان قاره‌ها، منابع غنی کشاورزی و وجود مراکز مذهبی مهم، از جمله دلایل اصلی اهمیت این منطقه برای هر دو امپراتوری بوده‌اند. پیروزی عثمانیان در جنگ چالدران و تصرف موصل، گامی برجسته در جهت تثبیت نفوذ آن‌ها در شمال عراق عرب به شمار می‌رفت. علاوه بر این، تسلط بر شهرهای کلیدی بغداد و بصره نه‌تنها برتری سیاسی و مذهبی، بلکه کنترل بر مسیرهای تجاری مهم و دستیابی به درآمدهای کلان اقتصادی را نیز برای عثمانیان به ارمغان آورد. هدف اصلی این مطالعه، تحلیل عواملی همچون جنبه‌های سیاسی، مذهبی، اقتصادی و موقعیت جغرافیایی عراق عرب است که انگیزه‌های اصلی منازعه میان صفویان و عثمانیان را تشکیل می‌دهند. با بررسی این عوامل، می‌توان به درک عمیق‌تری از دلایل رقابت‌های شدید میان این دو حکومت بر سر تسلط بر عراق عرب دست‌یافت.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ایران,صفویه,عثمانی,عراق عرب,تقابل
نویسندگان مقاله سیاوش یدالهی |
دانشجوی دکتری، بخش تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

نشانی اینترنتی https://www.hfrjournal.ir/article_218456_77d57e8809ae3a79b1d21bf30b7f789f.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات