این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله اپیدمیولوژی ایران، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۷-۱۷
عنوان فارسی عامل مسمومیت در مسمومیت‌های عمدی و مقایسه آن با مسمومیت‌های غیرعمدی و متغیرهای مرتبط
چکیده فارسی مقاله مقدمه و اهداف: از میان انواع اقدام به خودکشی، Self poisoning یا مسمومیت توسط خود فرد در کنار مسمومیت‌های تصادفی، یکی از قدیمی‌ترین و رایج‌ترین شیوه‌های آسیب به‌خود (Self harm) و ارجاع به بخش‌های مسمومین است. میزان و روند مسمومیت به‌ویژه مسمومیت عمدی به قصد خودکشی در طول زمان و در کشورهای مختلف با مواد و داروهای در دسترس کاملاً مرتبط بوده است. جهت ارزیابی اپیدمیولوژی اقدام به خودکشی از طریق مسمومیت عمدی و ارزیابی سهم آن در مراجعین به بخش‌های مسمومین بیمارستان‌های مرجع در کشور در سال 1383 مطالعه‌ای طراحی و اجرا شد. روش‌کار: بررسی حاضر یک مطالعه مقطعی (Cross sectional) است که بر روی بیماران پذیرفته شده (سرپایی یا بستری) در اورژانس بیمارستان‌های واجد بخش ویژه مسمومین (723 نفر) در 6 شهر و با مصاحبه، مطابق پرسشنامه مدون از سوی گروه تحقیق انجام پذیرفته است. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که از مجموع 723 نمونه گرفته‌شده در بیمارستان‌های مرجع شهرهای تهران، شیراز، تبریز، کرمانشاه، مشهد و اصفهان، 76% (550 نفر) عامدانه و به قصد خودکشی اقدام به مسموم نمودن خود کرده بودند. در یک نگاه کلی 445 نفر از این تعداد (9/80%) از دارو، 59 نفر (7/10%) از انواع سموم شیمیایی، 28 نفر (1/5%) از مواد روان‌گردان و بلاخره 18 نفر (2/3%) از سایر مواد شیمیایی برای اقدام به خودکشی استفاده نموده بودند. بیش از 31% از افراد اقدام‌کننده به خودکشی از بنزودیازپین‌ها استفاده کرده بودند. در حالی که در موارد مسمومیت تصادفی، سوء مصرف مواد روان گردان (به شکلOverdose) شایع‌ترین عامل مسمومیت بوده است (2/44% موارد). نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع استفاده از داورها و مواد روان‌گردان در اقدام به خودکشی و همچنین نسبت قابل توجه موارد اقدام به خودکشی در مراجعین به بخش‌های مسمومین بیمارستان‌ها، توجه به تدابیر پیشگیری در هر سه سطح مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خودکشی،اقدام به خودکشی،مسمومیت اتفاقی،مسمومیت عمدی
عنوان انگلیسی Substances Involved in Human Poisoning a Comparison between Intentional and Accidental Poisoning Cases
چکیده انگلیسی مقاله Background & Objectives: Self-poisoning is one of the oldest and most common forms of self-harm and a frequent incident of referring to hospital poisoning wards. Especially for cases involving suicidal intention, incidence and secular trends are closely related to the types of drugs and substances available. Methods: This research was conducted in 2004 to examine the epidemiology of attempted suicide by poisoning and the total case load of hospital poisoning wards. The study involved 723 poisoning cases in major referral hospitals located in cities of Tehran, Shiraz, Tabriz, Kermanshah, Mashad, and Esfahan. Results: Seventy-six percent of the cases were identified as suicide attempts the most common substances used for this purpose were medications (80.9%), chemical poisons (10.7%), psychotropic substances (5.1%), and other chemicals such as detergents and bleaching agents (3.2%). Notably, about a third of the cases were due to benzodiazepine ingestion. The most common cause of accidental poisoning was psychotropic substance overdose (44.2%), predominantly opioids. Conclusions: Considering the prevalent use of medications and psychotropic agents in suicide attempts and the relatively high proportion of suicide cases in hospital poisoning wards indicating strategies for primary, secondary and tertiary prevention of this common and urgent problem.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سید علی آذین | sa azin
cardiologist, assistant professor of cardiology, birjand university of medical science,member of birjand cardiovascular research center, birjand
استادیار، گروه پزشکی اجتماعی، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بیرجند (Birjand university)

علی شهیدزاده ماهانی | a shahidzadeh mahani
cardiologist, assistant professor of cardiology, birjand university of medical science,member of birjand cardiovascular research center, birjand
استادیار، گروه پزشکی اجتماعی، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بیرجند (Birjand university)

مهدی عبادی | m abadi
cardiologist, associate professor of cardiology, birjand university of medical science, member of birjand cardiovascular research center, birjand
مربی، گروه پزشکی اجتماعی، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بیرجند (Birjand university)

سپیده امیدواری | s omidvari
medical doctor, medical student of birjand university of medical science, birjand
استادیار، گروه سلامت روان، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بیرجند (Birjand university)

علی منتظری | a montazeri
mental health research group, mother and child health research center, iranian institue for health scinces research, acecr, tehran, iran
استاد، گروه سلامت روان، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران

نشانی اینترنتی http://irje.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-140&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات