این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۱۷، شماره ۴، صفحات ۴۰۰-۴۰۷
عنوان فارسی پیش آگهی و درمان نفروپاتی ممبرانوس اولیه
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: نفروپاتی ممبرانوس یکی از شایع­ترین علل سندروم نفروتیک و نارسایی کلیه در بالغین غیر دیابتی می­باشد. در این مقاله بهترین روش­های تشخیصی و درمانی این بیماری معرفی و بررسی می­شوند . مواد و روش­ها: پس از ارائه خلاصه­ای از همه­گیر شناسی، فرآیند ایجاد بیماری، علل، عوارض و سیر بیماری، روش­های تشخیص افتراقی، درمان و پیگیری بیماری توضیح داده شده­اند. نتایج: نفروپاتی ممبرانوس در بیشتر موارد ایدیوپاتیک می­باشد، ولی می­تواند ثانوی به بیماری­های خود ایمنی، هپاتیت B و C ، بدخیمی­ها و استفاده از بعضی داروها باشد. بهبودی خودبه­خودی کامل یا نسبی پروتئین­اوری در20-40 درصد بیماران مبتلا به ممبرانوس نفروپاتی ایدیوپاتیک اتفاق می­افتد. علاوه بر درمان­های نگهدارنده سندروم نفروتیک مثل مهار ­کننده­های آنژیوتانسین و استاتین­ها برای هیپرلیپیدمی، درمان با تضعیف­کنندگان سیستم ایمنی شامل داروهای سیتوتوکسیک (معمولا سیکلوفسفاماید) به اضافه گلوکوکورتیکوئید و یا مهارکننده­های کلسینورین (سیکلوسپورین و یا تاکرولیموس) با یا بدون دوز کم گلوکوکورتیکوئید و در نهایت Rituximab ، در بیمارانی که در ریسک بالا برای کاهش پیشرونده در عملکرد کلیه هستند، انجام می­گردد. نتیجه­گیری: تشخیص و درمان زود هنگام و صحیح به­ویژه در بیماران با ریسک بالای نارسایی کلیه می­تواند منجر به کاهش مرگ و میر و نارسایی کلیه­ها و عوارض ناشی از آن در نفروپاتی ممبرانوس گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Prognosis and treatment of primary membranous nephropathy
چکیده انگلیسی مقاله Background: Membranous nephropathy (MN) is the most common cause of the nephrotic syndrome and renal failure in nondiabetic adults. The aim of this study was to evaluate the current diagnostic and therapeutic approaches for the disease. Materials and Methods: Epidemiology, pathogenesis, etiologies, natural course, differential diagnosis, treatment options, complications and follow up of the disease were all reviewed in this paper. Results: Most cases of MN are idiopathic, but it can be associated with autoimmune diseases, hepatitis B and C, malignancies, and the use of certain drugs. Spontaneous complete or partial remission of proteinuria occurred in 20 to 40 percent of patients with idiopathic MN. Thus, while almost all patients are candidates of conservative therapies for nephrotic syndrome (eg, angiotensin inhibitors and statins for hyperlipidemia), immunosuppressive therapies include cytotoxic drugs (usually cyclophosphamide) plus glucocorticoids or a calcineurin inhibitor (cyclosporine or tacrolimus) with or without low dose glucocorticoids and ultimately treatment with rituximab should be considered for patients at high risk for a progressive renal failure. Conclusion: Early diagnosis and appropriate treatment, especially in high risk patients, may decrease the mortality/morbidity rate and renal failure associated with membranous nephropathy.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سید سیف اله بلادی موسوی | sayyed seyfollah beladi mousavi


زهرا چیت سازیان | zahra chitsazian
department of internal medicine, faculty of medicine, kashan university of medical sciences, kashan, i. r. iran.
کاشان، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، دانشکده پزشکی، گروه داخلی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کاشان (Kashan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-176-1065&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده medicine, paraclinic
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات