این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
متن پژوهی ادبی، جلد ۲۹، شماره ۱۰۳، صفحات ۷۲-۸۴
عنوان فارسی تحلیل ضرب المثل‌های فارسی دربارۀ صلح در چارچوب زبان شناسی نظام‌مند نقشگرا
چکیده فارسی مقاله ضرب‌المثل‌ها، که یکی از ارکان اصلی ادبیات عامه به شمار می‌آیند، اندیشه‌ها و تجربه‌های اجتماعی را از نسلی به نسل دیگر با جملاتی کوتاه و اثرگذار منتقل می‌کنند. تقریباً تمام جنبه‌های زندگی انسانی در ضرب‌المثل‌ها بازتاب یافته‌اند، از جمله مفهوم صلح که جایگاهی برجسته در سنت فارسی دارد. در پژوهش حاضر، سی ضرب المثل صلح فارسی را در سه فرانقش اندیشگانی، بینافردی و متنی بررسی کرده ایم؛ حاصل پژوهش نشان می‌دهد: ضرب‌المثل‌های صلح اغلب دارای فرایند رابطه‌ای هستند و علی‌رغم فرم بیرونی، صلح کانون این فرایند را تشکیل می‌دهد. عناصر پیرامونی این فرایند یا سنجشی است که صلح را با جنگ می‌سنجد، یا سببی است که دلیلی بر رجحان صلح بیان می‌کند؛ در فرایند بینافردی، زمان همه فرایندها زمان حال است که شناوربودن مفهوم صلح را برای همه زمان‌ها تداعی می‌کند و اغلب آنها به صورت آشکار یا پنهان داری وجه امری هستند که در این صورت مخاطب را به صلح ترغیب می‌کند. ساخت متنی نیز بسیار ساده است. در بیشتر ضرب‌المثل‌ها صلح یا مفاهیم صلح در جایگاه مبتدا قرار گرفته که این مفهوم را برای مخاطب کانونی و با اهمیت می‌نماید. عامل انسجام دیگر قرار گرفتن صلح در مقابل جنگ یا مفاهیم وابسته به آن‌هاست که خواه ناخواه مخاطب را به پرهیز از جنگ برمی‌انگیزد. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله صلح،ضرب‌المثل‌های فارسی،ادبیات عامه،زبان‌شناسی نظام‌مند نقشگرا،
عنوان انگلیسی The Concept of Peace in Persian Proverbs: A Systemic Functional Analysis
چکیده انگلیسی مقاله Proverbs, a cornerstone of folk literature, transmit societal thoughts and experiences across generations through concise and impactful sentences. Virtually every facet of human experience is reflected in proverbs, including the concept of peace, which is richly represented in Persian tradition. This study examines 30 Persian proverbs related to peace, employing a systemic-functional linguistics framework to analyze their ideational, interpersonal, and textual functions. The findings reveal that these proverbs frequently utilize or imply a relational process. Circumstantial elements within these processes often serve to compare peace with war, or to provide justification for the prioritization of peace. In terms of interpersonal function, the consistent use of the present tense underscores the timeless relevance of peace. Regarding textual function, the placement of peace-related concepts in the thematic position emphasizes their centrality for the audience. Furthermore, the cohesive juxtaposition of peace with war, or related concepts, reinforces the imperative to avoid conflict.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله صلح,ضرب‌المثل‌های فارسی,ادبیات عامه,زبان‌شناسی نظام‌مند نقشگرا
نویسندگان مقاله احمد رضایی |
استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم، قم، ایران؛

نشانی اینترنتی https://ltr.atu.ac.ir/article_16774_f575a1fd6b10095e21b2a6912aa3b8d1.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات