این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مدیریت ارتقای سلامت، جلد ۱۴، شماره ۲، صفحات ۱۱۶-۱۲۸
عنوان فارسی مقایسه اثربخشی «درمان روان پویشی فشرده و کوتاه‌مدت» با «درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌» بر آشفتگی روانشناختی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گناباد
چکیده فارسی مقاله مقدمه: آشفتگی روانشناختی، از نگرانی‌های شایع در میان دانشجویان است که می‌توانند تأثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی و کیفیت زندگی آن‌ها داشته باشند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی «درمان روان‌پویشی فشرده و کوتاه‌مدت» با «درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌» بر آشفتگی روانشناختی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گناباد بود.
روش کار: پژوهش حاضر به روش نیمه‌تجربی با پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل بود. نمونه‌ای غربال‌شده به وسیله «مقیاس آشفتگی روانشناختی کسلر» (کسب نمره‌ بالاتر از 27 از 40) متشکل از 54 دانشجو به 3 گروه، 2 گروه مداخله و یک گروه کنترل تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان به روش در دسترس و داوطلبانه از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گناباد انتخاب و به روش تصادفی ساده (قرعه‌کشی) در گروه‌ «درمان روان‌پویشی فشرده و کوتاه‌مدت» (18 تن)، «درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌» (18 تن) و کنترل (18 تن) جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، «مقیاس آشفتگی روانشناختی کسلر» (Kessler Psychological Distress Scale) بود. در پژوهش حاضر روایی ابزار به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ انجام شد. دانشجویان در گروه‌های مداخله در 10 جلسه هر جلسه به مدت 90 دقیقه شرکت کردند و در این بازه زمانی گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. جمع‌آوری داده‌ها از طریق اجرای پیش‌آزمون و پس‌آزمون بر روی هر 3 گروه انجام شد. داده‌ها در نرم‌افزار اس پی اس اس نسخه 25 تحلیل شد.
یافته‌ها: «درمان روان‌پویشی فشرده و کوتاه‌مدت» و «درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌» در کاهش آشفتگی روان‌شناختی اثربخشی معناداری داشتند. میانگین آشفتگی روانشناختی در گروه «روان‌درمانی پویشی فشرده و کوتاه‌مدت» از 56/24 در پیش‌آزمون به 78/19 در پس‌آزمون کاهش یافته است. در گروه «درمان راه‌حل‌محور کوتاه» این مقادیر از 61/23 در پیش‌آزمون به 61/21 در پس‌آزمون کاهش یافته‌اند. در گروه کنترل نیز این مقادیر از 61/22 در پیش‌آزمون به 56/23 در پس‌آزمون تغییر یافته‌اند. به طور کلی، اثربخشی «درمان روان‌پویشی فشرده و کوتاه‌مدت» بیشتر از «درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌» بود (P<0/01).
نتیجه‌گیری: «درمان روان‌پویشی فشرده و کوتاه‌مدت» با «درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌» در کاهش آشفتگی روانشناختی اثربخش بودند. بنابراین، «درمان روان‌پویشی فشرده و کوتاه‌مدت» به عنوان روش مؤثرتری برای کاهش مشکلات روانشناختی دانشجویان پیشنهاد می‌شود.
 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله درمان روان‌پویشی فشرده و کوتاه‌مدت، درمان راه‌حل‌محور کوتاه، آشفتگی روانشناختی، بهبود سلامت روان، اثربخشی درمان. 
عنوان انگلیسی Comparing The Effectiveness of “Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy” with “Solution-Focused Brief Therapy” on Psychological Distress in Students of Islamic Azad University, Gonabad Branch
چکیده انگلیسی مقاله
Introduction: Psychological Distress is a common concern among university students, which can negatively impact their academic performance and quality of life. This study aimed to compare the effectiveness of “Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy” with “Solution-Focused Brief Therapy” on psychological distress in students of Islamic Azad University, Gonabad Branch 
Methods: The present study was a quasi-experimental study with pre-test-post-test and control group. A sample screened by the "Kessler Psychological Distress Scale" (score higher than 27 out of 40) consisting of 54 students was divided into 3 groups, 2 intervention groups and a control group. Participants were selected from the students of Gonabad Azad University through a convenient and voluntary method and were randomly assigned to the "Intensive and Short-Term Psychodynamic Therapy" (18 people), "Brief Solution-Focused Therapy" (18 people) and control (18 people) groups by simple random method (drawing lots). The instruments used included a demographic questionnaire and the "Kessler Psychological Distress Scale". The validity of the instrument was qualitative and the reliability was determined by the internal consistency method by calculating the Cronbach's alpha coefficient. Students in the intervention groups participated in 10 sessions, each session lasting 90 minutes, and the control group did not receive any intervention during this time period. Data collection was done by administering pre-test and post-test on all 3 groups. Data were analyzed in SPSS. 25.
Results: “Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy” and “Solution-Focused Brief Therapy”  were significantly effective in reducing psychological distress. The mean psychological distress in the “Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy”  group decreased from 24.56 in the pre-test to 19.78 in the post-test. In the “Solution-Focused Brief Therapy” group, these values decreased from 23.61 in the pre-test to 21.61 in the post-test. In the control group, these values also changed from 22.61 in the pre-test to 23.56 in the post-test. In general, the effectiveness of “Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy” was greater than that of “Solution-Focused Brief Therapy” (P<0.01).
Conclusions: “Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy” and “Solution-Focused Brief Therapy” were effective in reducing psychological distress. “Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy” is suggested as a more effective method for reducing psychological problems in students
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy, Solution-Focused Brief Therapy, Psychological Distress, Mental Health Improvement, Treatment Effectiveness.
نویسندگان مقاله مریم نبیلی نوقابی | Maryam Nabili Noghabi
Islamic Azad University, Bojnord branch
دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد

ابوالفضل بخشی پور | Abolfazl Bakhshipour
Islamic Azad University, Bojnord branch
دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد

مهدی قاسمی مطلق | Mehdi Ghasemi Motlagh
Islamic Azad University, Bojnord branch
دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد

نشانی اینترنتی http://jhpm.ir/browse.php?a_code=A-10-2328-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده مدیریت سلامت
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات