این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات آب و خاک ایران، جلد ۵۶، شماره ۴، صفحات ۹۸۳-۹۹۴
عنوان فارسی ارزیابی ﺗﻮان ذﺧﻴﺮه ﻛﺮﺑﻦ در گونه‌های هالوفیت و ﺧﺎک روﻳﺸﮕﺎهﻫﺎی ﺷﻮر (مطالعه موردی- دریاچه حوض سلطان قم)
چکیده فارسی مقاله این تحقیق به منظور بررسی و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺗﻮان ﺗﺮﺳﻴﺐ ﻛﺮﺑﻦ اﻧﺪام ﻫﻮاﻳﻰ و زیرزمینی چهار گونه شورپسند بره‌تاغ (Halocnemum strobilaceum)، اشنان (Seidlitzia rosmarinus)، سنبله نمکی (Halostachys caspica) و گز (Tamarix ramosissima) و گونه غیر شورپسند درمنه دشتی (Artemisia sieberi) و نیز ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴﺰان ﻛﺮﺑﻦ ذﺧﻴﺮه‌ﺷﺪه در ﺧﺎک روﻳﺸﮕﺎه ﺷﻮر و ﻏﻴﺮ ﺷﻮر در سال 1395 در مراتع حوض سلطان قم انجام شد. از اﻧـﺪامﻫـﺎی ﻫـﻮاﻳﻰ، زﻳﺮزﻣﻴﻨﻰ و ﺧﺎک زﻳﺮ ﺑﻮﺗﻪ‌ﻫﺎ ده ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداﺷﺖ و ﻣﻴﺰان ﻛﺮﺑﻦ آﻟﻰ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎی ﺳﺮﺷﺎﺧﻪ و رﻳﺸﻪ و نیز ویژگی‌های مختلف ﻧﻤﻮﻧﻪ‌ﻫﺎی ﺧﺎک تعیین گردید. نتایج تجزیه واریانس صفات اندازه گیری شده گیاهی ﻧﺸﺎن داد، اندام‌های هوایی ﭼﻬﺎر ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻘﺎوم و ﻳﻚ ﮔﻮﻧﻪ شاهد، ﻗـﺎدر ﺑـﻪ ﺗﺮﺳﻴﺐ ﻛﺮﺑﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻣﻴﺰان ﻛﺮﺑﻦ ﻣﻮﺟﻮد در اندام‌های هوایی ﭘﻨﺞ ﮔﻮﻧﻪ اختلاف معنی‌داری در سطح 5% داشت. گونه گز بیشترین میزان کربن در اندام هوایی را دارا بود. در چهار گونه شورپسند، ﻣﻴـﺰان کربن آلی در رﻳﺸﻪها کمتر از ﺳﺮﺷﺎﺧﻪﻫﺎ بود. گونه‌های درﻣﻨـﻪ دشتی با 1/86 درصد و گز با 8/85 درصد ﺑﻴﺸـﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار ذﺧﻴﺮه ﻛﺮﺑﻦ در واﺣﺪ ﺣﺠﻢ را داشتند. ﻣﻘﺪار ﻛﺮﺑﻦ ﺗﺮﺳﻴﺐ ﺷﺪه در ﺧﺎک زﻳﺮ ﺑﻮﺗﻪ ﮔﺰ ﺑﺎ 5/52 ﺗﻦ در ﻫﻜﺘﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار و زیر بوته سنبله نمکی ﺑﺎ 9/29 ﺗﻦ در ﻫﻜﺘﺎر ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﺪار را داشت. اﻳﻦ اﺧﺘﻼف می‌تواند ناشی از وجود بافت‌های چوبی و نیز ﻻﺷﺒﺮگ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪه بیشتر ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺰ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ سایر گونه‌ها باشد. گیاه ﮔﺰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﻮﻧﻪ‌ﻫﺎی هالوفیت ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺣﺠﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮی از ﻛﺮﺑﻦ ﻣﻮﺟﻮد در ﻓﻀﺎ را ﺟﺬب و ﺗﺮﺳﻴﺐ ﻧﻤﺎﻳﺪ. به‌دلیل حجم بالای بیوماس هوایی و تولید علوفه و نیز فرم رویشی درختچه‌ای، گز می‌تواند به عنوان گونه گیاهی مناسب جهت ﭘﺮوژهﻫﺎی اﺻﻼح ﻣﺮﺗﻊ و جهت ذخیره کربن در اراﺿﻲ ﺷﻮر مد نظر قرار گیرد. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اکوسیستم،شورروی،ﺗﺮﺳﻴﺐ ﻛﺮﺑﻦ،مناطق شور،
عنوان انگلیسی Evaluation of the carbon sequestration of halophyte species and soil of saline habitats (Case study - Hoz Sultan lake)
چکیده انگلیسی مقاله Investigating the carbon sequestration of plants in saline areas is considered necessary because the adverse effects of climate change in these areas are twofold. The purpose of this research is to investigate and compare the carbon sequestration capacity of aerial and underground organs of four brackish species (Halocnemum strobilaceum), Oshnan (Seidlitzia rosmarinus), salt spike (Halostachys caspica) and Tamarix ramosissima and the non-saline species of the desert (Artemisia sieberi) and the comparison of the amount of carbon It was stored in the soil of saline and non-saline vegetation in the pastures around the salt bed of Hoz Sultan Qom. At the time of maximum plant growth, 10 samples were taken from aerial, underground and soil under the bushes and between the said bushes. The amount of organic carbon in the root and shoot samples, as well as the amount of organic carbon, electrical conductivity, acidity, texture and specific gravity of the soil samples were determined. The significance test of the amount of sequestered carbon in plant organs (aerial and underground) and soil was done using analysis and analysis of variance and comparison of means by Duncan's method. The results of the variance analysis of the studied traits showed that the aerial organs of four resistant species and one non-resistant species are capable of storing and sequestering carbon, and the amount of carbon in the aerial organs of the five investigated species has a significant difference at level 5% So that in Gaz species had the highest amount of carbon in the aerial parts. In 4 types of sharroi, the amount of organic carbon in the roots was lower than in the tops. In other words, carbon storage in aerial biomass was more than underground biomass. The average percentage of carbon stored in the stem and root of bare tag was 74.3%, Oshnan 80.6%, Salt spike 77.8%, Gaz 85.8%, and Plain sedge 86%. Therefore, the plains and Gaz species had the highest amount of carbon storage per volume unit. Also, the average amount of carbon in the soil of under the bushes was determined to be 0.75%, Oshnan 0.82%, Salt spike 0.85%, Gaz 1.47%, and Plain sedge 0.47%. The amount of carbon sequestered in the soil under the gas bush was the highest with 52.5 tons per hectare and the salt spike with 29.9 tons per hectare was the lowest. The amount of carbon measured in the soil at the foot of the gooseberry bush was higher than other brackish species. It seems that one of the important reasons for this difference is the higher amount of wood texture and leaf produced by Goose compared to other saltwater species. Compared to other investigated halophyte species, the gooseberry plant is able to absorb and sequester more carbon in the atmosphere. On the other hand, due to the high volume of aerial biomass and fodder production, as well as the shrub-like vegetative form, this species can be considered as a suitable plant species for pasture improvement projects and for carbon storage in saline lands.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله اکوسیستم,شورروی,ﺗﺮﺳﻴﺐ ﻛﺮﺑﻦ,مناطق شور
نویسندگان مقاله سید مهدی ادنانی |
استادیار بخش تحقیقات جنگل‌ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،

عباس پورمیدانی |
بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، قم، ایران

احسان زندی اصفهان |
دانشیار پژوهش، بخش تحقیقات مرتع موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران. ایران.

حسین توکلی نکو |
استادیار بخش تحقیقات جنگل‌ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،

نشانی اینترنتی https://ijswr.ut.ac.ir/article_102619_674b644f2ac5a429a49fb2569531d804.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات