هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، شناخت معیارهای تاثیرگذار بر رضایتمندی ساکنین بر اساس کیفیت فضامندی در فضای داخلی مسکن آپارتمانی است. کاهش ابعاد فضا در آپارتمان­ها، فضاهای داخلی مسکونی برخوردار از فراخی را مطلوب ساکنین می­نماید. از شاخص­های فضایی که سبب بزرگی فضای داخلی شده و موجب ایجاد رضایتمندی مسکن آپارتمانی می­شود، بهره­گیری از کیفیت فضامندی است.
روش تحقیق: روش پژوهش بر اساس رویکرد ترکیبی و بهره­گیری از دو فاز کمّی و کیفی می­باشد. فاز کمّی پژوهش با نظرخواهی از متخصصین به منظور تدقیق مولفه­های کیفیت فضامندی بر اساس روش دلفی در دو دور انجام شده است. جامعه آماری فاز کمّی پژوهش 20 نفر از اعضای هیات علمی و متخصصین معماری است که بر اساس نمونه­گیری گلوله برفی انتخاب شده­اند. تجزیه و تحلیل داده­های مربوط به فاز کمّی در نرم افزار Spss 26 و بر اساس تحلیل عامل اکتشافی انجام شد. فاز کیفی پژوهش بر اساس رویکرد پدیدار نگاری است که با مصاحبه نیمه ساختار یافته بر اساس نمونه­گیری هدفمند از 15 نفر از ساکنین بر اساس تجربه زیسته آنان در مسکن آپارتمانی متداول شهر بروجرد همراه شد. تحلیل داده­های فاز کیفی بر اساس تحلیل تماتیک انجام شد. بستر پژوهش آپارتمان­های متداول مسکونی شهر بروجرد انتخاب شده است.
یافته­های تحقیق: یافته­های پژوهش حاضر نشان می­دهد که از میان 25 مولفه کالبدی فضایی کیفیت فضامندی مشخص شده از ادبیات پژوهش، هفت مولفه کالبدی فضایی بر اساس دیدگاه متخصصین که عبارتند از: روشنایی فضا، چشم­انداز به فضای باز، گشایش فضایی، انعطاف­پذیری، سازماندهی بازشوها، پیوستگی فضایی و تناسبات کف و سقف بر رضایتمندی ساکنین از فضای داخلی مسکن آپارتمانی تاثیرگذار هستند؛ همچنین علاوه بر هفت مولفه بیان شده بر اساس دیدگاه متخصصین، سه مولفه کالبدی فضایی ابعاد فضایی، سازمان فضایی و جزییات فضایی بر اساس دیدگاه ساکنین مسکن آپارتمانی متداول شهر بروجرد موجب رضایتمندی از فضای داخلی مسکن آپارتمانی می­گردد.
نتیجه­گیری: نتایج پژوهش بیان­گر آن است که بهره­گیری از مولفه­های روشنایی فضا، چشم­انداز به فضای باز، گشایش فضایی، انعطاف­پذیری، سازمان­دهی بازشوها، پیوستگی فضایی، تناسبات کف و سقف، ابعاد فضایی، سازمان فضایی و جزییات فضایی و شاخص­ها و معیارهای وابسته به هریک از این مولفه­ها سبب ایجاد رضایتمندی ساکنین از فضای داخلی مسکن آپارتمانی می­شود.