این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات عرفانی، جلد ۲۰، شماره ۱، صفحات ۲۴۳-۲۷۰
عنوان فارسی خوانش تفسیری واژۀ رمزی «هُو» با تکیه بر میراث عرفانی و دینی
چکیده فارسی مقاله کلمۀ پر رمز و راز «هُو» معادل «او» در زبان فارسی، هرچند از منظر ترکیبات عربی، ضمیر مفرد سوم‌شخص غائب است که به مرجعی برمی‌گردد و از مفهوم مبهمی حکایت می‌کند، در منابع دینی و عرفانی، فراتر از یک ضمیر و به‌عنوان یک رمز و راز محسوب ‌شده و حاوی معانی ژرفی است. مقالۀ حاضر که به‌شیوۀ توصیفی‌تحلیلی و با گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای نگارش یافته، درصدد ارائۀ لایه‌های مختلف معنایی واژۀ «هُو» و مقایسۀ کاربرد «هُو» با سایر ضمایر الهی و تبیین کارکردهای آن با تکیه بر میراث دینی و ادبیات عرفانی است. نوشتار حاضر در پی پاسخ‌گویی به این پرسش است که چگونه این واژه از منظر دستوری به ابعاد عرفانی تعمیم پیدا کرده است؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد کلمۀ «هُوَ» نه یک ضمیر ساده، بلکه اسم اعظم خداوند است که به ذات خالص خداوند اشاره دارد که هیچ‌گونه محدودیت یا تشبیهی ندارد. «هو» در این جایگاه، دو کارکرد هستی‌شناسی یا انتولوژی و معرفت‌شناسی یا اپیستمولوژی دارد. در بُعد هستی‌شناسانه، کلمۀ «هُو» ناظر به وجود واحد و فراگیر حق‌تعالی نسبت به موجودات است؛ یعنی یک «بود» است که آن خداست و مابقی «نمود» و تجلّی آن وجودند. در بعُد معرفت‌شناسانه، «هُو» به غیب‌الغیوب بودن خداوند اشاره دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله هُو،وحدت وجود،اسم اعظم،تجلی،عرفان،
عنوان انگلیسی An interpretive reading of the code word "Hu" based on mystical and religious heritage
چکیده انگلیسی مقاله he mysterious word "hu", equivalent to "o" in Persian, although from the perspective of Arabic compounds, it is an absent third-person singular pronoun that refers to a reference and indicates an ambiguous concept, but in religious and mystical sources, it is considered more than a pronoun and is considered a mystery and contains profound meanings. The present article, which is written in a descriptive-analytical manner and by collecting library information, seeks to present different semantic layers of the word "hu", compare the use of "hu" with other divine pronouns, and explain its functions by relying on religious heritage and mystical literature. The present article seeks to answer the question of how this word has been generalized from a grammatical perspective to mystical dimensions? The findings of the study show that the word "He" is not a simple pronoun, but the supreme name of God, which refers to the pure essence of God, which has no limitations or analogies. "He" in this position has two functions: ontology and epistemology. In the ontological dimension, the word "He" refers to the single and comprehensive existence of the Supreme Being with respect to beings, that is, there is one "being" which is God, and the rest are "appearances" and manifestations of that being. In the epistemological dimension, "He" refers to the unseenness of God.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله هُو,وحدت وجود,اسم اعظم,تجلی,عرفان
نویسندگان مقاله محمد سبحانی نیا |
دانشگاه کاشان

نشانی اینترنتی https://s-erfani.kashanu.ac.ir/article_114901_da3d01df034f746d6fe0fb0d051bbd60.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات