این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم زمین، جلد ۱۲، شماره ۴۷-۴۸، صفحات ۱۶-۲۷

عنوان فارسی تعیین سن مجموعه نفوذی اشنویه با روش پتاسیم - آرگن
چکیده فارسی مقاله مجموعه نفوذی اشنویه عضو غربی کمربند آذرین درونی گلپایگان ارومیه در پهنه سنندج - سیرجان شمالی است. این مجموعه با وسعت حدود 700 کیلومتر مربع از 10 توده پدید آمده است که در سه خانواده (suite) دیوریتی، گرانیتی و آلکالی سیینیتی آلکالی گرانیتی مورد مطالعه قرار گرفته اند. توده های دیوریتی قدیمی ترین سنگهای نفوذی منطقه را شکل می دهند که بر پایه شواهد صحرایی در منطقه مورد مطالعه زمان نسبی تشکیل آنها بعد از ژوراسیک آغازی - قبل از میوسن بوده است. با توجه به سن سنگهای نفوذی مشابه در منطقه نقده می‌توان زمان بعد از کرتاسه آغازی - - قبل از میوسن را برای خانواده دیوریتی در نظر گرفت. بر پایه وجود سنگهای دورگه در مرز مشترک سنگهای دیوریتی با گرانیت‌ها، زمان نسبی جایگیری گرانیتها بطور همزمان با دیوریت ها بوده است. توده سیینیتی از خانواده سوم سنگهای دیوریتی و گرانیتی را قطع نموده است، ولی توده آلکالی گرانیتی فلوئورین دار از این خانواده با دیگر سنگهای آذرین منطقه مرز مشترک ندارد. سن سنجی به روش K-Ar بر روی آمفیبول سنگهای دیوریتی مجموعه اشنویه زمانهای  2.3 ± 9.91 ، 2.3 ±94.1 و 2.4±100 میلیون سال (اواخر کرتاسه آغازی) و برای بیوتیت‌های توده‌های گرانیتی زمان‌های 1.9 ± 100 و 1.5 ± 98.9 میلیون سال (اواخر کرتاسه آغازی) را نشان داده است. نتیجه تحقیقات مشابه بر روی آرفودسونیت‌های سیینیت ها و فلدسپاتهای آلکالی گرانیت فلوئورین دار به ترتیب زمان‌های  3.1 ± 78.9 ،  1.9±79.6  و 2.0±81.7 میلیون سال و 3.4±76 و  1.8±77.1 میلیون سال (کرتاسه پایانی) بوده است. بر پایه شواهد صحرایی و سن یابی رادیومتری جایگیری سنگهای اشنویه در دو مرحله زمانی اتفاق افتاده است، در مرحله اول توده‌های دیوریتی و گرانیتی بطور همزمان (یا با اختلاف زمانی کوتاه) پدید آمده‌اند و در مرحله دوم توده‌های آلکالی سیینیتی - آلکالی گرانیتی با قطع کردن آنها جایگزین شده‌اند. مرحله اول ماگماتیسم حدود 100 میلیون سال قبل و مرحله دوم حدود 80 میلیون سال قبل اتفاق افتاده‌اند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مجموعه نفوذی سن سنجی به روش پتاسیم،آرگن،گرانیت،سیینیت،اشنویه،ایران،

عنوان انگلیسی K/Ar age dating of Oshnaviyeh plutonic complex
چکیده انگلیسی مقاله Oshnaviyeh plutonic complex (OPC), the western member of Urumiyeh-Golpayehgan intrusive plutons are located in northern part of Sanandaj-Sirjan Zone. OPC, exposing in an area of about 700 km2, comprises 10 plutons that can be divided into three suites. i.e., diorite, granite and alkali syenite -alkali granite. Dioritic bodies are the oldest intrusive rocks of the region. which on the basis of the field study, their relative age of emplacement is estimated to be Post-Jurassic and Pre-Miocene. However. with respect to the age of other similar intrusive bodies in Naghadeh area, they are most likely of Post Early Cretaceous-Pre Miocene age. Hybrid intrusive rocks, occurring at the contact of dioritic and granitic rocks may suggest a simultaneous emplacement of both magmas. Syenitic pluton from alkali syenite -alkali granite suite has intruded dioritic and granitic rocks. in contrast, fluorine bearing alkali granite pluton from this suite shows no contact with other igneous rocks in the area. K-Ar age determinations obtained on amphibole specimens from diorite suite are 91.9±2.3. 94.1±2.3 and 100±2.4 Ma, and on biotite specimens from granite suite are 100±1.5 to 98.9±1.5 Ma. Chronology study using same method on arfvedsonite specimens from syenite pluton shows 78.9±3.1, 79.6±i.9 and 81.7±2.0 Ma and on K-feldspar samples of fluorine bearing alkali granite pluton from the alkali syenite -alkali granite suite presents 76±3.4 and 77.1±1.8. Therefore, based on field evidence and K/Ar age dating, OPC presumably formed during two episodes: granite and diorite suites formed simultaneously at about 100 Ma, then plutons of alkali syenite -alkali granite suite emplaced at about 80 Ma.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله مجموعه نفوذی سن سنجی به روش پتاسیم,آرگن,گرانیت,سیینیت,اشنویه,ایران

نویسندگان مقاله جلیل قلمقاش |
دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

منصور وثوقی عابدینی |
دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

هروه بلون |
دانشگاه برتانی غربی برست- فرانسه

محمد هاشم امامی |
سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران

محمد پورمعافی |
دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

حمیده رشید |
سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران


نشانی اینترنتی http://www.gsjournal.ir/article_224732_8c70490b095788552137b3ea3e3bb8bd.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات