این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دیابت و متابولیسم ایران، جلد ۲۵، شماره ۳، صفحات ۲۲۸-۲۵۲
عنوان فارسی ماندگاری اثر تغییرات ناشی از تمرینات ورزشی برآدیپوسایتوکاین‌های التهاب درجه پایین در بیماران چاق دیابتی نوع دو
چکیده فارسی مقاله مقدمه: امروزه چاقی با بیماری‌های سندرم متابولیک و به‌ویژه دیابت نوع دو ارتباط تنگاتنگی داردکه ترشح و رهاسازی آدیپوسایتوکاین‌ها را تغییر می‌دهد و برنامه‌های تمرینی متفاوت نتایج متفاوتی بر این شاخص‌ها داد. از این‌رو هدف پژوهش حاضر بررسی میزان ماندگاری تغییرات ناشی از برنامه‌های تمرینی بر شاخص‌های آدیپوسایتوکاینی بیماران دیابتی نوع دو چاق است.
روش‌ها: در این مطالعۀ نیمه‌تجربی، 45 مرد چاق مبتلا به دیابت نوع دو جهت شرکت در یک گروه کنترل (بدون تمرین) و 4 گروه تمرینی (هوازی، ترکیبی، مقاومتی و تناوبی با شدت بالا) به روش تصادفی تقسیم شدند. برنامۀ تمرین گروه‌ها براساس کالری مصرفی در هر جلسه در نظر گرفته شد. شرکت‌کنندگان 12 هفته برنامه‌های تمرینی را اجرا کردند و 12 هفته در وضعیت بی تمرینی قرار گرفتند. شاخص‌های فیزیولوژیکی، تن سنجی و شاخص‌های التهابی و پیش‌التهابی (IL-6، TNF-α، رزیستین و لپتین) و شاخص‌های ضدالتهابی (آدیپونکتین و SFRP5) در قبل از برنامه و هفته‌های 6، 12، 18 و 24 اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: پس از 12 هفته تمرین‌های ترکیبی، هوازی، تناوبی با شدت بالا و مقاومتی، شاخص‌های ضدالتهابی (آدیپونکتین و SFRP5) افزایش معناداری را نسبت به خط پایه (قبل از شروع برنامۀ تمرینی) نشان داد (05/0P< ). در خصوص شاخص‌های پیش‌التهابی و ضدالتهابی (IL-6، TNF-α، رزیستین و لیپتین) کاهش معنادار در تمامی گروه‌ها پس از 12 هفته برنامۀ تمرینی مشاهده گردید (05/0P< ). در این پژوهش بهبودی قابل توجهی در کاهش وزن و گلوکز خون پس از اجرای 12 هفته برنامۀ تمرینی در هر 4 گروه تمرینی مشاهده شد (05/0 P<). در بخش دوم یافته‌ها (بی تمرینی یا ماندگاری اثر تمرین) این تمرین مقاومتی بود که درصد کاهش کمتری (05/0 P<) در شاخص‌های ضدالتهابی و افزایش در شاخص‌های پیش‌التهابی و التهابی پس از 12 هفته بی تمرینی را نشان داد که ماندگاری بیشتر بهبودی را در بیماران دیابتی نوع دو چاق نمایش می‌دهد (05/0P<).
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان دادند که تمرین تناوبی با شدت بالا پس از 12 هفته می‌تواند سبب اثرگذاری بیشتری در شاخص‌های التهابی، پیش‌التهابی و ضدالتهابی در مقایسه با تمرین هوازی، ترکیبی و مقاومتی گردد. امّا این تمرین مقاومتی است که سبب ماندگاری بیشتر کاهش در شاخص‌های التهابی، پیش‌التهابی و افزایش در شاخص‌های ضدالتهابی در بیماران دیابتی نوع دو چاق شد. بنابراین اثرگذاری تمرین مقاومتی در شرایط بی تمرینی از سه شیوۀ تمرینی تناوبی با شدت بالا، هوازی و ترکیبی (هوازی + مقاومتی) اثرگذاری بیشتری بر التهاب درجه پایین دارد و بهبودی طولانی‌تری را در بیماران دیابتی نوع دو چاق به‌دنبال دارد.

 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیابت نوع دو، چاق، ماندگاری، تمرین تناوبی، تمرین مقاومتی، تمرین ترکیبی، تمرین هوازی
عنوان انگلیسی The Effect of Changes Induced by Exercise Training on the Pro-Inflammatory, Inflammatory and Anti-Inflammatory Adipocytokines in Obese Type 2 Diabetic Patients
چکیده انگلیسی مقاله Background: Today, obesity is closely related to metabolic syndrome and especially type 2 diabetes, which changes the secretion and release of adipocytokines, and different training programs have different results on these indicators. Therefore, the aim of the present study is to investigate the durability of changes caused by exercise programs on adipocytokine indices of obese type 2 diabetic patients.
Methods: In this semi-experimental study, 45 obese men with type 2 diabetes were randomly divided into a control group (no exercise) and 4 exercise groups (aerobic, combined, resistance and high-intensity interval). The exercise program of the groups was considered based on the calories consumed in each session. The participants performed 12 weeks of training programs and 12 weeks of non-training. Physiological, anthropometric indicators and inflammatory and pro-inflammatory indicators (IL-6, TNF-α, resistin and leptin) and anti-inflammatory indicators (adiponectin and SFRP5) were measured before the program and at weeks 6, 12, 18 and 24. became.
Results: After 12 weeks of combined, aerobic, high intensity and resistance training, anti-inflammatory indices (adiponectin and SFRP5) showed a significant increase compared to the baseline (before starting the training program) (P< 0.05). Regarding pro-inflammatory and anti-inflammatory indicators (IL-6, TNF-α, resistin and leptin), a significant decrease was observed in all groups after 12 weeks of training program (P< 0.05). In this study, a significant improvement in weight loss and blood glucose was observed after 12 weeks of exercise program in all 4 exercise groups (P< 0.05). In the second part of the findings (non-training or durability of training effect), it was resistance training that showed a lower percentage decrease (P< 0.05) in anti-inflammatory indices and an increase in pro-inflammatory and inflammatory indices after 12 weeks of non-training, which showed the durability It shows more recovery in obese type 2 diabetic patients (P< 0.05).
Conclusion: The findings of the research showed that high-intensity interval training after 12 weeks can cause a greater effect on inflammatory, pro-inflammatory and anti-inflammatory indicators compared to aerobic, combined and resistance training. But this is the resistance exercise that caused the reduction in inflammatory, pro-inflammatory indicators and increase in anti-inflammatory indicators in obese type 2 diabetic patients to be more permanent. Therefore, the effectiveness of resistance training in non-training conditions from three methods of high-intensity interval training, aerobic and combined (aerobic + resistance) has a greater effect on low-grade inflammation and results in a longer recovery in obese type 2 diabetic patients.
 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Type 2 diabetes, Obesity, Persistence, Interval training, Resistance training, Combined training, Aerobic training
نویسندگان مقاله صالح افراسیابی | Saleh Afrasyabi
Sports Science Department, Faculty of Literature and Human Sciences, Persian Gulf University, Bushehr, Iran
گروه تربیت بدنی، دانشگاه خلیج فارس بوشهر، بوشهر، ایران

نشانی اینترنتی http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2184-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات