این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۲۸، شماره ۴، صفحات ۱۰-۱۸
عنوان فارسی بررسی اثر انوکساپارین و آسپرین در پیشگیری از سقط جنین در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک با سابقه ۲ بار یا بیشتر سقط مکرر بدون ترومبوفیلی اکتسابی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: سقط مکرر، یکی از مشکلات پزشکی باروری است و شیوع آن در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) بیشتر است. اگرچه آنتی‌کوآگولانت­ ها و آسپرین معمولاً برای درمان استفاده می­ شوند، شواهد کافی برای حمایت از اثربخشی درمان وجود ندارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر آسپرین و انوکساپارین در پیشگیری از سقط مکرر در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر در سال‌های 97-1396 بر روی 40 زن 40-20 ساله مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک با سابقه دو یا چند سقط مکرر که پس از درمان القای تخمک‌گذاری برای ناباروری باردار شده بودند، انجام گرفت. پس از تحریک تخمک‌گذاری و تأیید حاملگی داخل رحمی، بیماران به دو گروه دریافت‌کننده انوکساپارین و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه از ماه سوم بارداری آسپرین دریافت کردند. سپس نتایج بارداری در بین دو گروه مقایسه و پیگیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (نسخه 17) و آزمون‌های من‌ویتنی، کای دو و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ­ها: بین دو گروه از نظر سن، تعداد بارداری، زایمان و سقط تفاوت آماری معنی‌داری وجود نداشت (68/0=p). در گروه دریافت کننده انوکساپارین و آسپرین، 16 نفر (80%) در مقایسه با 12 نفر (60%) در گروه آسپرین، زایمان ترم داشتند، هرچند این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود (3/0=p). نتیجه ­گیری: در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در گروه دریافت کننده انوکساپارین و آسپرین، حدود 20% کاهش در سقط مکرر مشاهده شد. اگرچه به‌دلیل حجم نمونه کم، نتایج از نظر آماری معنی‌دار نبود، اما ارزش بالینی دارد و نیازمند انجام بررسی ­های بیشتر می ­باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آسپرین، انوکساپارین، سقط مکرر، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک
عنوان انگلیسی The Effect of Enoxaparin and Aspirin in Preventing Miscarriage in Women with Polycystic Ovary Syndrome with a History of Two or More Recurrent Abortion without Acquired Thrombophilia
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Recurrent abortion is one of the problems of reproductive medicine and its prevalence is higher in women with polycystic ovarian syndrome (PCOS). Although anticoagulants and aspirin are commonly used for treatment, there is not enough evidence to support the effectiveness of the treatment. This study was conducted with aim to evaluate the effect of aspirin and enoxaparin on the prevention of recurrent abortion in patients with PCOS. Methods: This retrospective cohort study was conducted in 2017-2018 on 40 women aged 20-40 years with polycystic ovary syndrome (PCOS) and a history of two or more recurrent abortion who achieved pregnancy following ovulation induction therapy for infertility. After ovulation induction and confirming an intrauterine pregnancy, the patients were divided into two groups: Enoxaparin and control. Both groups were received aspirin from the third month of gestation. Then, pregnancy outcomes were compared between the two groups and were followed-up. Data analysis was performed using SPSS (version 17) and Mann-Whitney, Chi-square, and Fisher’s exact tests. P<0.05 was considered statistically significant. Results: There was no statistically significant difference between the two groups in terms of age, number of pregnancies, delivery, and miscarriage. In the enoxaparin and aspirin group, 16 individuals (80%) had full-term delivery compared to 12 individuals (60%) in the aspirin group, although the difference was not statistically significant (P=0.3). Conclusion: In women with polycystic ovary syndrome, the group receiving enoxaparin and aspirin experienced approximately a 20% reduction in recurrent abortion. Although the results were not statistically significant due to the small sample size, they have clinical value and warrant further investigation.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Aspirin, Enoxaparin, Polycystic ovary syndrome, Recurrent abortion
نویسندگان مقاله دکتر فریبا سیدالشهدایی | Fariba Seyedoshohadaei
Associate Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Clinical Research Development Unit, Besat Hospital, Faculty of Medicine, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran.
دانشیار گروه زنان و مامایی، واحد توسعه و تحقیقات بالینی بیمارستان بعثت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.

دکتر پیمان بلوریان | Peyman Blooryan
General Physician, Clinical Research Development Unit, Besat Hospital, Faculty of Medicine, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran.
پزشک عمومی، واحد توسعه و تحقیقات بالینی بیمارستان بعثت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.

دکتر خالد رحمانی | Khaled Rahmani
Associate Professor, Department of Epidemiology, Liver and Digestive Research Center, Research Institute for Health Development, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran.
دانشیار اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات کبد و گوارش، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.

نشانی اینترنتی https://ijogi.mums.ac.ir/article_26063.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده اصیل پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات