این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مهندسی عمران امیرکبیر، جلد ۵۷، شماره ۵، صفحات ۸۹۳-۹۰۸
عنوان فارسی اثر لایه های رسی در فرو نشست زمین و جبران فرو نشست با تغذیه مصنوعی
چکیده فارسی مقاله هدف از این تحقیق بررسی تاثیر لایه‌های رسی در فرونشست زمین در اثر افت سطح آب و همچنین اثر لایه‌های رسی در درصد جبران فرونشست در اثر بالاامدگی سطح آب در تغذیه مصنوعی می‌باشد. مدل المان محدود بر روی یک آبخوان ماسه‌ای و آبخوان ماسه‌ای با موقعیت‌های مختلف قرارگیری لایه‌های رسی به کار گرفته شده است. در هر آبخوان سطح آب به تدریج افت کرده و فرونشست زمین برآورد می‌شود. سپس در یک دوره مشخص سطح آب به تدریج به سطح اولیه خود بر می‌گردد و در نهایت درصد جبران فرونشست برآورد می شود. نتایج نشان می‌دهد با تغذیه مصنوعی می‌توان درصدی از فرونشست را جبران کرد که این مقدار بسته به مصالح آبخوان، ضخامت و موقعیت قرارگیری لایه‌های رسی متفاوت می‌باشد. در آبخوان فقط ماسه‌ای فرونشست زمین نسبت به آبخوان ماسه‌ای با لایه‌های رسی کمتر بوده و همچنین می توان با تغذیه مصنوعی حدود 90% از فرونشست ایجاد شده در آبخوان فقط ماسه‌ای را جبران کرد. وجود لایه‌های رسی باعث افزایش فرونشست زمین در اثر افت سطح آب شده و بسته به موقعیت و ضخامت لایه‌های رسی در اثر تغذیه مصنوعی تقریبا 19 الی 46% از فرونشست ایجاد شده در آبخوان‌های ماسه ای دارای لایه‌های رسی قابل جبران است. زمان افت سطح آب بیشتر در فرونشست آبخوان‌های ماسه‌ای با لایه‌های رسی که در عمق کمتری قرار دارند تاثیرگذار بوده و باعث افزایش فرونشست زمین می شوند و از طرفی در این نوع آبخوان‌ها با افزایش زمان، درصد جبران نشست در اثر تغذیه مصنوعی به طور متوسط 13% کاهش می‌یابد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله فرونشست زمین،افت سطح آب‌های زیرزمینی،تغذیه مصنوعی،مدلسازی عددی،خاک غیراشباع،
عنوان انگلیسی The effect of clay layers on land subsidence and the subsidence recovery with aquifer recharge
چکیده انگلیسی مقاله The aim of this study is to investigate the effect of clay zones on land subsidence due to groundwater overexploitation, also investigate the effect of clay zones on the recovery percentage of subsidence from artificial recharge. The finite element model has been used on aquifers with different placement positions of clay zones. In each aquifer, the water level gradually drops and the subsidence of the land is calculated, then in a certain period the water level gradually returns to its primary level and finally the recovery percentage of the subsidence is evaluated. The results show that a percentage of the subsidence can be recovered with artificial recharge, and this amount varies depending on the aquifer materials, the thickness and the location of the clay zones. Land subsidence in the sand-only aquifer is less than that of the sandy aquifer with clay zones, and about 90% of the subsidence caused in the sand-only aquifer can be recovered. The presence of clay zones increases land subsidence. In sandy aquifers with clay zones, depending on the position and thickness of clay zones, approximately 19 to 46% of the created subsidence can be covered. The time of groundwater level drop is more effective in the subsidence of sandy aquifers with clay zones, which clay zones are located at a lower depth and increase land subsidence. Also, in these types of aquifers, with the increase in the time of groundwater level drop, the recovery percentage of subsidence by artificial recharge decreased by 13% on average.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله فرونشست زمین,افت سطح آب‌های زیرزمینی,تغذیه مصنوعی,مدلسازی عددی,خاک غیراشباع
نویسندگان مقاله لیدا متقی |
دستیار پژوهشی- مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی

علی بیت اللهی |
مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی

جابر ممقانیان |
دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران

نشانی اینترنتی https://ceej.aut.ac.ir/article_5795_c5e3cc4b396e8932a8b132423f641195.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات