این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۱۶، شماره ۷، صفحات ۶۴۳-۶۴۴
عنوان فارسی بررسی تغییرات تاخوردگی پپتید آمیلین انسانی در حضور سرب و سلنیوم
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: آمیلین هورمون پانکراسی با 37 اسیدآمینه می‌باشد. مشخص شده است که تجمع آمیلین انسانی در پاتوژنز دیابت تیپ 2 دخالت دارد. در این مطالعه تغییر انباشتگی آمیلین در حضور و غیاب سرب و سلنیوم مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: پپتید آمیلین انسانی با 1 میلی‌لیتر دی متیل سولفوکسید (DMSO) حل گردید. سپس، با بافر کربس (4/7 :pH) تا غلظتμM 4/0 رقیق گردید. محلول آمیلین بدون عنصر به‌عنوان کنترل در نظر گرفته شد. سلنیوم و سرب به‌ترتیب با غلظت‌های 50 و 10 میکرو مولار به‌طور جداگانه در محلول آمیلین تهیه شدند و گروه آخر شامل ترکیبی از سلنیوم و سرب در محول آمیلین بود. تمام نمونه‌ها در دمای 37 درجه‌ی سانتی‌گراد انکوبه شدند. انباشتگی آمیلین با تیوفلاوین T انجام شد و به‌وسیله فلوری‌میتر ثبت شد.نتایج: نتایج به‌دست آمده نشان داد که بعد از 144ساعت انکوباسیون، سلنیوم، رسوب آمیلین را به مقدار 2/30 درصد کاهش داده و سرب نیز 1/23 درصد افزایش می‌دهد (05/0>P). اثر تلفیقی سرب و سلنیوم در مقایسه با گروه سرب، رسوب آمیلین را به اندازه‌ی 52/9 درصد کاهش داد. نتیجه‌گیری: این مطالعات نشان می‌دهد که سلنیوم نه تنها رسوب آمیلین را به‌طور معنی‌داری کاهش می‌دهد، بلکه اثر سمی سرب را نیز مهار می‌کند. در خاتمه شاید بتوان گفت اثرات سمی رسوب آمیلین بر سلول‌های پانکراس توسط سلنیوم مهار می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آمیلین، دیابت شیرین، سرب، سلنیوم
عنوان انگلیسی Evaluating the folding variations in human amylin peptid in the presence of Lead and Selenium
چکیده انگلیسی مقاله Background: Amylin is a 37-aa pancreatic hormone. It has been determined that an aggregation of amylin is associated with the pathogenesis of type 2 diabetes mellitus. This study aimed to evaluate the variations in aggregation potential in the presence and absence of Lead (Pb) and Selenium (Se). Materials and Methods: The peptide stock solution was prepared by adding 1 ml Dimethyl Sulfoxide (DMSO). Stock solution (1mg/ml) was diluted with Krebs buffer (pH: 7.4) to a final concentration of 0.4 μM. The samples without the elements were selected as control. Selenium and Lead with concentration of 50 and 10 μM were prepared in the two separate groups, respectively. The last group included Se 50 μM +Pb10 μM in amylin solution. All samples were incubated at 37oC. To monitor the peptide folding, Thioflavin T (ThT) assay was performed and recorded by a fluorescence spectrometer. Results: The obtained results showed that after 144 hour incubation, Selenium, decreased amylin aggregation by 30.2 % (P< 0.05) and Pb increased the aggregation potential by 23.1 % (P< 0.05). Combined effect of Se and Pb decreased the amylin aggregation by 9.52% compared to the Pb group. Conclusion: According to the results of the study, Selenium not only reduced amylin aggregation significantly but also detoxified Pb toxicity. Therefore, it can be concluded that the toxic effects of amylin amyloid on pancreas may be reduced by Selenium.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Amylin, Diabetes mellitus, Lead, Selenium
نویسندگان مقاله سید مهدی میرهاشمی | sayyed mahdi mirhashemi
research center for biochemistry and nutrition in metabolic diseases, kashan university of medical sciences, kashan i. r. iran.
مرکز تحقیقات بیوشیمی و تغذیه در بیماری های متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کاشان (Kashan university of medical sciences)

محمد حسین اعرابی | mohammad hossein aarabi


فهیمه طالبی | fahimeh talebi


فاطمه نجاتی | fatemeh nejati


زهرا جعفری | zahra jafari


فرزانه خلجی | farzaneh khalaji


فاطمه مطهریان | fatemeh motaharian


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-176-944&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات