این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
شناخت، جلد ۱۸، شماره ۱، صفحات ۵۵-۷۸

عنوان فارسی توجّه و آگاهی بصری
چکیده فارسی مقاله در پدیدارشناسیِ روزمرۀ تجربه‌های ادراکی، توجه با آگاهی بصری پیوندی تنگاتنگ دارد. به‌طورعمده، هرگاه به چیزی توجه می‌کنیم، از آن آگاه هستیم و هرگاه از چیزی آگاه هستیم، می‌توانیم توجه خود را معطوف به اجزای آن کنیم. اما این رابطه به‌طور دقیق چگونه است؟ آیا توجه شرط ضروری یا شرط کافی برای آگاهی است؟ تجربه‌های متداول نمی‌توانند به‌تنهایی پاسخی به این پرسش دهند. نیاز است که تأملات فلسفی و شواهد تجربی با یکدیگر ادغام شوند تا پاسخی قانع‌کننده یافته شود. براین‌اساس، ادعای اصلی آن است که توجه نه شرط ضروری و نه شرط کافی برای آگاهی بصری است. برای این ادعا، تنها کافی است تا یک مورد آگاهی بدون توجه و یک مورد توجه بدون آگاهی نشان داده شود. این مقاله برای آگاهی بدون توجه به مواردی از موقعیت‌های متعارف و نیز ازدحام این‌همانی استناد می‌کند و برای توجه بدون آگاهی به نمونه‌ای از نابینایی بیناگونه و آزمایشی درخصوصِ توجه مکانی. در ادامه، به‌عنوانِ حرکتی تکمیلی دیدگاه‌های مخالف معرفی می‌شوند. این دیدگاه‌ها باور دارند که توجه شرط ضروری یا کافی برای آگاهی است. تلاش می‌شود با نقد این دیدگاه‌ها از ادعای اصلی دفاع شود. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله توجه،آگاهی بصری،پدیدارشناسی،نابینایی ناشی از بی‌توجهی،نابینایی بیناگونه،

عنوان انگلیسی Attention and Visual Consciousness
چکیده انگلیسی مقاله The phenomenology of ordinary perceptual experiences reveals a close tie between attention and visual consciousness. Mainly speaking, if we attend to something, we are conscious of it, and if we are conscious of something, we can direct our attention towards its particulars. But what exactly is the nature of the relationship? Is attention a necessary or sufficient condition for consciousness? Ordinary experiences alone cannot answer the question. To reach a compelling answer, philosophical reflections and empirical evidence should be merged. Adopting this approach, the paper claims that attention is not a necessary or sufficient condition for visual consciousness. To prove the claim, we just need to demonstrate that there is a case of awareness without attention and a case of attention without awareness.  For awareness without attention, identity crowding, and certain cases of ordinary experiences, and for attention without attention, some instances of blindsight and Jiang’s experiment are referred to. Furthermore, as a supplementary move, opposing viewpoints are introduced. In order to defend the main claim, the views are criticized.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله توجه,آگاهی بصری,پدیدارشناسی,نابینایی ناشی از بی‌توجهی,نابینایی بیناگونه

نویسندگان مقاله فراز عطار |
دانش آموخته دکتری/مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران


نشانی اینترنتی https://kj.sbu.ac.ir/article_105942_a48e28b90c41f385151dd674f5fda34c.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات