این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، جلد ۱۷، شماره ۷۵، صفحات ۱۱۳-۱۳۸
عنوان فارسی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در سازمان همکاری شانگهای؛ ضرورت عمل‌گرایی در یک «اتحادیه سیاسی»
چکیده فارسی مقاله سازمان همکاری شانگهای از جمله نهادهای مهم منطقه‌ای ‌است که ایران می‌تواند با حضور موثر در آن از ظرفیت‌های ابزاری و حقانیت‌بخش این نهاد برای افزون‌سازی منافع خود استفاده کند. صرفه‌نظر از منافع خرد، یکی از مطلوبیت‌های کلان عضویت مؤثر در این سازمان، مشارکت نسبی در چگونگی تنظیم ترتیبات در مرزهای شمالی کشورمان است. به‌رغم وضوح این مزایا، روندها حاکی از عدم حضور موثر تهران در این سازمان است. در میان عوامل مختلف، ترجیح رویکرد «یک‌سو‌نگر» به «عمل‌گرا» و پیرو آن اتکای به «فرض‌های پیشینی» چون ضدیت ماهوی سازمان همکاری شانگهای با غرب، «دشمنیِ» پایدار میان مسکو و واشنگتن و تلقی از روسیه به عنوان «شریک راهبردی» سببی مهم در این ناکامی بوده است. به تبع این «فرض‌ها»، ایران در پی آن بوده تا به کمک «دوستان» خود در این سازمان، نسبت به جبهه‌سازی در برابر غرب اقدام نماید. در مقابل، روسیه بر اساس اصلِ «عمل‌گرایی» در سیاست خارجی خود به سازمان همکاری شانگهای و اعضای آن صرفاً به عنوان ابزارهایی برای تامین منافع «عینی» خود می‌نگرد. به این اعتبار و با عنایت به حضور هم‌زمان ایران و روسیه در سازمان همکاری شانگهای، در این نوشتارضمن قیاس رویکرد تهران و مسکو به این سازمان، چرایی ناکارآمدی حضور ایران به روش توصیفی- تحلیلی مورد تحلیل قرار خواهد گرفت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Islamic Republic of Iran and Russian Federation in Shanghai Cooperation Organisation; A Pragmatist must in a "Political ::union::"
چکیده انگلیسی مقاله Shanghai Cooperation Organisation (SCO) is one of the main regional institutions in which Iran may utilize, with its effective presence in it, from its instrumental and rightfulness capacities to increase its interests. Despite the micro interests, one of the macro advantages of effective membership in the organization is the relative participation in regulating the border arrangements of the country's north. In spite of these clear advantages, existing trends indicate that Tehran doesn't an effective role in it. Among various factors, applying single way approach rather pragmatic one and its reliance on "prior assumptions" such as substantive opposition of the SCO to the West, "assumptions" of perpetual "hostility" between Moscow and Washington and considering Russia as a "strategic partner" for Iran are of main reasons in this failure. With the help of "friends" in the organization, as a consequent, Iran has been seeking a counter front against the West. Contrary, relying on the principle of "pragmatism" in its foreign policy, Russia has always been simply considering SCO and its members as a means for securing its own “real” interests. Comparing Tehran with Moscow’s approach toward SCO with a descriptive explanatory method, the article is to analyze the cause of Iran’s failure in its presence.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی http://ca.ipisjournals.ir/article_10534_8dab0e70069940a36ed304763ebd82d5.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1105/article-1105-357053.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات