این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
هنرهای نمایشی و موسیقی، جلد ۳۰، شماره ۳، صفحات ۴۵-۵۸
عنوان فارسی تحلیل روانکاوانه فیلم سایه‌های بلند باد (۱۳۵۷) با بهره‌گیری از مفهوم غرابت نگران‌کننده زیگموند فروید
چکیده فارسی مقاله مقاله «غرابت نگران‌کننده» نوشته زیگموند فروید در سال 1919، پژوهشی روانکاوانه است که تجربیات مواجهه با تظاهراتی ناآشنا، هراس‌انگیز و نگران‌کننده را تفسیر می‌نماید. چنین تظاهراتی برحسب استدلال فروید به دو منشأ عقده‌های کودکی و باورهای ابتدایی یا خرافی در ناخودآگاه منسوب می‌شوند و به‌عنوان واقعیت روانی، واقعیت مادی را متأثر از خود می‌گردانند. پژوهش کیفی حاضر با اتکا به روش توصیفی‌تحلیلی و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه‌ای و الکترونیکی، کوششی است باهدف تحلیل چگونگی ایجاد برخی از این تظاهرات در فیلم سایه‌های بلند باد (1357) که با‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌موقعیت‌هایی نظیر همزاد، آنیمیسم (باور جاندارانگارانه بر اشیاء) و خانه‌ اشباح در متن فروید، توصیف می‌شوند. سایه‌های بلند باد، اقتباس بهمن فرمان‌آرا از داستان معصوم اول نوشته هوشنگ گلشیری، روایتی روستایی با درون‌مایه‌ای غیر‌واقع‌گرایانه است که نشان می‌دهد مترسک روستا توسط شخصیت‌ اصلی فیلم عبدالله، به‌مثابه همزاد وی تغییر هویت می‌یابد و همچون موجودی زنده و هراس‌انگیز در باور مردم پدیدار می‌گردد. از سویی، ساختارِ بنای‌ متروک روستا در پوشش بصری فیلم، نمادی از تبلور فضاییِ غرابت ‌نگران‌کننده شده‌ است. یافته‌های پژوهش با رویکردی روانکاوانه و بهره‌گیری از مقاله فروید، مؤید آن است که از خلال تمرکز بر ساختار روایی و تحلیل فرم بازنماییِ سه موقعیت فوق در فیلم، غرابت نگران‌کننده همچون تظاهری از ناخودآگاه فردی و جمعی، بر نحوه درک واقعیت مادی، اثر نهاده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سایه‌های بلند باد (1357)،زیگموند فروید،غرابت ‌نگران‌کننده،همزاد،آنیمیسم،خانه اشباح،
عنوان انگلیسی Psychoanalytic Reading of Tall Shadows of the Wind (1979): Freud’s Uncanny in Iranian Cinema
چکیده انگلیسی مقاله In the realm of cinema, the portrayal of memories has long been a captivating and challenging endeavor. In the present article, the researcher investigates the representation of memory images in Dariush Mehrjui's 1998 film The Pear Tree, using an aesthetic perspective. To explore how memories are depicted and the motivations behind the cinematic arrangements employed, the researcher first examines aesthetic features such as de-familiarization. Further, to gain a deeper understanding of the film's form in The Pear Tree (1998), the article employs a neo-formalist approach, emphasizing human experiences and the process of memory recall. A look at the process of remembering memories shows that humans remember an interpretation of any past event, and often cannot remember all the details and define past events in a linear way. As a result, it is not possible to fully access the complete memory, or the original event. The researcher takes a look at the history of depicting memories in cinema and examines the classic flashback and the photograph, which are widely used in cinema to depict memories, then the article draws upon successful representations of memories in world cinema, which have sought to mimic human memory experiences and harmonize form and content through cinematic tools such as cinematography and editing. By analyzing the memory images in The Pear Tree (1998) and comparing them to the findings of research on world cinema, the article concludes that Dariush Mehrjoui, in this adaptation of one of Goli Targhee's short stories, has adopted a formal approach to portray Mahmoud's (Homayoun Ershadi) memories, which are brought to Mahmoud’s mind by cues such as M name, pear tree and spider webs. Similar to previous successful examples in world cinema, Mehrjoui has strived to make the film's memory sequences more realistic to human memory recall, by leveraging the way these images are formed in the human mind. This approach has resulted in an aesthetic form in the film's memory images. The film utilizes prominent roles for cinematography and editing tools. The memory images in this film are crafted with the help of these two tools, elevating the representations of memories above those in most Iranian films, which typically rely on jump cuts, playing with focus, point of view and subjective shots, image color changes, discontinuous editing, camera movements, dissolve, lighting, changing the exposure during filming by changing diaphragm, blurring part of the view, close-ups, motif, and the appropriate use of archive and nostalgic aesthetics. In addition, Dariush Mehrjui has been able to create a more precise form of memory recall by combining these different techniques and methods together in some of the memories. Mehrjui even tries to create a visual distinction between memories, by reflecting the emotions and experiences of the person who remembers them. The article concludes that Dariush Mehrjui's use of de-familiarization and his focus on human experiences and the process of memory recall have enabled him to create a more aesthetically pleasing and realistic representation of memory images in The Pear Tree (1998).
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله سایه‌های بلند باد (1357),زیگموند فروید,غرابت ‌نگران‌کننده,همزاد,آنیمیسم,خانه اشباح
نویسندگان مقاله مریم دارابی |
کارشناسی ارشد سینما، گروه سینما، دانشکده سینماوتئاتر، دانشگاه هنر، تهران، ایران.

علیرضا صیاد |
دانشیار گروه سینما، دانشکده سینماوتئاتر، دانشگاه هنر، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی https://jfadram.ut.ac.ir/article_100407_70d42314aa1ef54ccd3ee93678aad900.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات