این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
آب و فاضلاب، جلد ۳۵، شماره ۵، صفحات ۷۴-۸۷
عنوان فارسی بررسی تجزیه‎ زیستی دیازینون توسط گرانول‎های هوازی در راکتور ناپیوسته‎ متوالی
چکیده فارسی مقاله دیازینون، یک حشره‌کش ارگانوفسفره است که به‌طور گسترده‌ای در کشاورزی استفاده می‌شود. پایداری و سمیّت بالای این ترکیب در محیط‌های آبی، خطرات قابل‌توجهی برای محیط‎زیست و سلامت جامعه ایجاد می‌کند. در سال‌های اخیر،‌ تجزیه زیستی به‎عنوان روشی مؤثر و پایدار برای حذف آلاینده‌ها مورد توجه قرار گرفت. در این پژوهش، پتانسیل تشکیل گرانول‎های هوازی از لجن فعال سازگار‎ شده با دیازینون در SBR ارزیابی شد. در مرحله سازگارسازی، راکتوری با حجم کاری 1200 میلی‌لیتر با لجن فعال تلقیح شد. ابتدا منبع کربن گلوکز بود که به‌تدریج با دیازینون جایگزین شد. پس از 11 هفته، دیازینون با غلظت COD معادل 300 میلی‌گرم در لیتر به‌عنوان تنها منبع کربن استفاده شد. کل دوره سازگارسازی با توجه به حذف کربن، نیتروژن و فسفر، 14 هفته به طول انجامید. پس از آن، فرایند تشکیل گرانول‌های هوازی در راکتور SBR با حجم کاری 8/0 لیتر، طی چرخه‌های 6 ساعته به مدت 60 روز، در دمای محیط و pH برابر 2/0±7 (تنظیم ‌شده با اسید سولفوریک و هیدروکسید سدیم) انجام شد. هوادهی و اختلاط با پمپ هوا و سرعت 5 سانتی‌متر بر ثانیه تأمین شد. در مرحله سازگارسازی، میزان حذف دیازینون در غلظت ورودی 300 میلی‎گرم COD در لیتر 33/72 درصد به‎دست آمد. پس از تشکیل گرانول‎های هوازی، این میزان به 33/94 درصد افزایش یافت. گرانول‎های قهوه‌ای‌رنگ با اندازه‎ حداکثر 3 میلی‎متر و نسبت SVI30/SVI5 برابر 96/0 تشکیل شدند. نسبت پروتئین به پلی‎ساکارید در گرانول‎های هوازی به 64/1 رسید که نشان‎دهنده انسجام مناسب ساختاری بود. نتایج این پژوهش نشان داد گرانول‌های هوازی حاصل از لجن فعال سازگار شده با دیازینون، پتانسیل بالایی برای حذف زیستی این آلاینده دارند. این یافته‌ها می‌تواند به‌عنوان راهکاری مؤثر و پایدار برای تصفیه پساب‌های آلوده به دیازینون در مقیاس صنعتی و کاهش اثرات زیست‌محیطی این سم در منابع آبی استفاده شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیازینون،گرانول‎های هوازی،راکتور ناپیوسته متوالی،تصفیه‌ پساب،آفت‎کش ارگانوفسفره،
عنوان انگلیسی Investigation of the Biodegradation of Diazinon by Aerobic Granules in Sequencing Batch Reactor
چکیده انگلیسی مقاله Diazinon is an organophosphate insecticide widely used in agriculture. Its persistence and toxicity in aquatic environments pose significant risks to both ecosystems and public health. Recently, biodegradation has emerged as an effective and sustainable method for pollutant removal. In this study, the potential for aerobic granule formation from diazinon-adapted activated sludge was evaluated in a sequencing batch reactor. During the adaptation phase, a reactor with a working volume of 1200 mL was inoculated with activated sludge. Initially, glucose was used as the carbon source, which was gradually replaced with diazinon. After 11 weeks, diazinon with a COD concentration of 300 mg/L was used as the sole carbon source. The entire adaptation period, considering the removal of carbon, nitrogen, and phosphorus, lasted 14 weeks. Subsequently, aerobic granule formation was carried out in an SBR with a working volume of 0.8 L, operated in 6-hour cycles for 60 days at ambient temperature and pH= 7 ± 0.2 (adjusted using sulfuric acid and sodium hydroxide). Aeration and mixing were provided by an air pump at a velocity of 5 cm/s. During the adaptation phase, a removal efficiency of 72.33% was achieved at an influent concentration of 300 mg COD/L. After granule formation, the removal efficiency increased to 94.33% under the same conditions. Brown-colored aerobic granules up to 3 mm in diameter formed, with an SVI₃₀/SVI₅ ratio of 0.96. The protein-to-polysaccharide (PN/PS) ratio reached 1.64, indicating good structural cohesion. The results of this study indicate that aerobic granules derived from activated sludge, adapted to diazinon, have a high potential for the biological removal of this pollutant. These findings can serve as an effective and sustainable solution for treating diazinon-contaminated wastewater on an industrial scale and for reducing the environmental impacts of this toxin in water resources.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله دیازینون,گرانول‎های هوازی,راکتور ناپیوسته متوالی,تصفیه‌ پساب,آفت‎کش ارگانوفسفره
نویسندگان مقاله هادیه میکائیل زاده |
دانشجوی دکترای مهندسی شیمی، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

غلام خیاطی |
دانشیار، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

نشانی اینترنتی https://www.wwjournal.ir/article_226642_4006e8a5a04583d5e958802f2ca87290.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات