این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
باغ نظر، جلد ۲۲، شماره ۱۴۸، صفحات ۶۵-۷۸
عنوان فارسی بررسی آثار آنیش کاپور با تمرکز بر مفهوم صیرورت از منظر ژیل دُلوز
چکیده فارسی مقاله بیان مسئله: در دوران پست‌مدرن، هنر دیگر نه به‌مثابۀ بازنمایی ایستا، بلکه به‌عنوان فرایندی سیال و خلاقانه فهم می‌شود. در این بستر، مفاهیم فلسفی چون Becoming «صیرورت» در اندیشۀ ژیل دلوز، امکان تحلیل عمیق‌تری از آثار هنری معاصر را فراهم می‌آورد. با توجه به پیچیدگی‌های فرمی و مفهومی در آثار آنیش کاپور، به‌ویژه در دو مجموعه آثار موم‌قرمز و مجسمه‌های آینه‌ای، ضرورت دارد این آثار با رویکردی فلسفی و میان‌رشته‌ای مورد تحلیل قرار گیرند تا ابعاد مفهومی و زیبایی‌شناختی آن‌ها به‌درستی فهم شود.
هدف پژوهش: هدف این پژوهش، تحلیل و تفسیر آثار آنیش کاپور از منظر فلسفۀ صیرورت در اندیشۀ ژیل دلوز است؛ مفهومی که جوهرۀ پویایی، تغییر، بی‌ثباتی و آفرینش مداوم را در خود دارد. این پژوهش درصدد است نشان دهد چگونه آثار کاپور می‌توانند به‌مثابۀ مصادیق بصری صیرورت، تجربه‌ای فراتر از بازنمایی سنتی و در راستای خلق رخدادهای هنری در لحظه ارائه دهند.
روش پژوهش: این پژوهش، کیفی و نظری است و با رویکردی تحلیلی-تفسیری در چارچوب مطالعات میان‌رشته‌ای هنر و فلسفه انجام شده است. با تکیه‌بر منابع کتابخانه‌ای و آثار نظری دلوز، دو مجموعۀ موم‌قرمز و مجسمه‌های آینه‌ای کاپور، به‌دلیل پیوندشان با مفهوم صیرورت، به‌عنوان مطالعه موردی بررسی شده‌اند.
نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان داد که آثار آنیش کاپور، به‌ویژه در دو مجموعۀ یادشده، نه ابژه‌هایی ایستا، بلکه فرایندهایی درحال شدن و تغییر مداوم هستند. مجسمه‌هایی چون Svayambh، Past, Present, Future یا Cloud Gate، تجربه‌هایی از صیرورت را خلق می‌کنند که در آن مرزهای میان ماده، زمان، فضا و مخاطب از بین می‌رود. این آثار با درهم‌آمیختن ماده، حرکت، بازتاب و بی‌ثباتی، مصداقی عینی از اندیشۀ دلوزی‌اند که هنر را نه به‌مثابۀ بازنمایی، بلکه به‌مثابۀ رخداد، خلق معنا و تجربۀ زیسته در نظر می‌گیرد. در نهایت، این تحلیل نشان می‌دهد که فهم آثار کاپور بدون درک صیرورت دلوزی ناقص خواهد بود، و چنین رویکردی درک عمیق‌تری از هستی‌شناسی پویای هنر معاصر ارائه می‌دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ژیل دلوز،آنیش کاپور،صیرورت،پست‌مدرنیسم،
عنوان انگلیسی An Analysis of Anish Kapoor’s Works with a Focus on the Concept of Becoming from the Perspective of Gilles Deleuze
چکیده انگلیسی مقاله Problem statement: In the postmodern era, art is no longer conceived as a static act of representation but as a fluid and generative process. Within this framework, philosophical concepts such as becoming in the thought of Gilles Deleuze provide deeper analytical tools for engaging with contemporary artworks. Given the formal and conceptual complexities of Anish Kapoor’s oeuvre—particularly his red wax installations and mirrored sculptures—there arises a need for a philosophical and interdisciplinary interpretive approach to adequately apprehend their aesthetic and conceptual dimensions.
Research objective: This study seeks to analyze Kapoor’s works through the lens of Deleuzian becoming—a concept that encompasses flux, transformation, instability, and perpetual creation. The research aims to demonstrate how Kapoor’s art serves as a visual instantiation of becoming, producing experiential events that transcend conventional notions of representation and align with the creation of singular artistic occurrences in the moment.
Research method: This qualitative and theoretical investigation adopted an analytical-interpretive method within an interdisciplinary framework of art and philosophy. Drawing on literature review and Deleuze’s theoretical corpus, the study examines Kapoor’s red wax works and mirrored sculptures as case studies, selected for their close engagement with the logic of becoming.
Conclusion: The findings indicate that Kapoor’s artworks—especially Svayambh, Past, Present, Future, and Cloud Gate—operate not as static objects but as dynamic processes of continual transformation. These works dissolve the boundaries between matter, time, space, and the viewer, generating experiences of becoming that embody Deleuze’s conception of art as event, creation of meaning, and lived experience. Ultimately, the study argues that Kapoor’s work cannot be comprehensively understood without reference to Deleuze’s ontology of becoming, which offers a deeper insight into the dynamic ontology of contemporary art.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ژیل دلوز,آنیش کاپور,صیرورت,پست‌مدرنیسم
نویسندگان مقاله الهه فیضی مقدم |
گروه ارتباط تصویری، دانشکدۀ هنر، معماری و شهرسازی، مؤسسۀ آموزش عالی اقبال لاهوری، مشهد، ایران

سیدعلیرضا سجادی |
گروه شهرسازی، دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

حسین اردلانی |
گروه فلسفۀ هنر، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران

نشانی اینترنتی https://www.bagh-sj.com/article_228160_f8405bda59cc2e2cf1d8c8a5145ab62d.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات