این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، جلد ۴۱، شماره ۳، صفحات ۴۴۳-۴۵۶
عنوان فارسی اثر محیط کشت پایه و محرکهای غیرزنده بر تولید زیست توده و محتوای آنتراکینون ریشه مویین در روناس (Rubia tinctorum L.)
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: آنتراکینون‌ها از متابولیت‌های ثانویه گیاهی هستند که نقش مهمی در درمان برخی از بیماری‌ها ازجمله هپاتیت و سرطان دارند. آنتراکینون‌ها نه تنها در منسوجات و مواد غذایی بلکه به دلیل وجود بالای آنتی‌اکسیدان، در ساخت وسایل آرایشی، صنعت عطرسازی و صنعت داروسازی استفاده می‌شوند. کشت درون شیشه‌ای گیاهان یک روش جایگزین مناسب و عاری از عوامل محیطی را برای تولید ترکیبات دارویی در یک شرایط کنترل شده فراهم کرده است. سیستم کشت ریشه مویین مبتنی بر تلقیح با آگروباکتریوم رایزوژنز در دو دهه گذشته به عنوان روش مؤثر برای تولید متابولیت‌های ثانویه در ریشه‌های گیاهی مانند جینسینگ تبدیل شده است. یکی از مزیت‌های تولید این ترکیبات در شرایط درون شیشه‌ای، امکان افزایش تولید آنها با بکارگیری ترکیبات غذایی مؤثر و القای فرایند تولید و بیوسنتز مواد ثانویه با محرک‌های مختلف زیستی و غیر زیستی می‌باشد. هدف از این تحقیق، مطالعه اثر غلظت نمکی محیط کشت و غلظت ساکارز در افزایش تولید زیست‌توده ریشه مویین و مطالعه اثر محرک‌های مختلف غیرزیستی در افزایش تولید آنتراکینون در ریشه مویین روناس بود.
مواد و روش‌ها: برای این منظور، در آزمایش اول پس از القای ریشه مویین ابتدا اثر ساکارز (30، 45 و 60 گرم در لیتر) در ترکیب با محیط‌های پایه MS2/1 و MS در افزایش زیست‌توده ریشه مویین در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با 4 تکرار مطالعه شد. در آزمایش دوم، اثر محرک‌های مختلف در دو سطح و سه تکرار با غلظت‌های مختلف،دی‌اکسید تیتانیوم (50 و 100 میلی‌گرم در لیتر)، کیتوزان (100 و 150 میلی‌گرم در لیتر)، نیترات نقره (50 و 100 میلی‌گرم در لیتر)، پرولین (250 و 500 میلی‌گرم در لیتر)، ‌اسید جیبرلیک (1 و 2 میلی‌گرم در لیتر) و نفتالین‌استیک‌اسید (1 و 2 میلی‌گرم در لیتر) در افزایش آنتراکینون (آلیزارین) مورد بررسی قرار‌گرفتند.
نتایج: در آزمایش اول محیط 1/2MS شامل 45 ‌گرم بر لیتر ساکارز بالاترین افزایش زیست توده را داشت و محیط‌های پایه MS حاوی 45 و 60 گرم در لیتر ساکارز، MS حاوی 30 گرم در لیتر ساکارز و 1/2MS حاوی 60 گرم در لیتر ساکارز در رتبه‌های بعدی تولید زیست توده ریشه بودند. بهترین محیط در تولید زیست توده از این آزمایش انتخاب شد و برای آزمایش بعدی مورد استفاده قرار گرفت، به‌طوری‌که در این آزمایش اثر محرک‌های مختلف به مدت 2 روز در افزایش ماده ثانویه (آلیزارین) مورد بررسی قرار‌گرفتند. نتایج نشان داد که انباشت ماده ثانویه در محیط حاوی 250 میلی‌گرم در لیتر پرولین افزایش چشمگیری نسبت به بقیه محرک‌ها داشت و محرک‌های 50 میلی‌گرم در لیتر نیترات نقره و 2 میلی‌گرم در لیتر اسید جیبرلیک، به ترتیب در رده‌های بعدی قرار داشتند. محتوای متابولیت ثانویه در دو سطوح مختلف نفتالین استیک اسید تفاوت قابل توجهی نسبت به شاهد نداشت.
نتیجه گیری: به طور کلی این مطالعه نشان داد که بیشترین تولید زیست توده ریشه در محیط کشت 1/2MS حاوی 45 گرم در لیتر ساکارز به دست آمد، در حالی که بالاترین میزان آنتراکینون در حضور پرولین حاصل شد. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله روناس (Rubia tinctorum L.)،آنتراکینون،محرک،ریشه مویین،متابولیت ثانویه،
عنوان انگلیسی Effects of basal culture medium and non-living elicitors on biomass production and anthraquinone content of hairy roots in Runas (Rubia tinctorum L.)
چکیده انگلیسی مقاله     Background and objectives: Anthraquinones are secondary plant metabolites that play a significant role in the treatment of certain diseases, such as hepatitis and cancer. Anthraquinones are utilized not only in textiles and food production but also in the cosmetics, perfume, and pharmaceutical industries due to their high antioxidant levels. In vitro culture of plants has provided a suitable alternative method for producing medicinal compounds under controlled conditions, not affected by environmental factors. The hairy root culture system, based on inoculation with Agrobacterium rhizogenes, has become an influential approach for producing secondary metabolites in plant roots, such as ginseng, over the last two decades. One of the advantages of in vitro production of these compounds is the possibility of increasing their yield through the use of influential nutrient elements, as well as inducing the production process and biosynthesis of secondary substances with various biological and non-biological elicitors. The objective of this research was to investigate the effect of salt concentration in the culture medium and sucrose levels on increasing hairy root biomass, and to examine the influence of different abiotic elicitors on enhancing anthraquinone production in madder hairy roots.
Methodology: For this purpose, in the first experiment, after inducing hairy roots, the effect of sucrose concentration (30, 45, and 60 g/L) in combination with basal medium salt strength (1/2 MS and MS) on root biomass enhancement was studied in a factorial experiment with a completely randomized design and four replications. In the second experiment, the effects of different elicitors, including titanium dioxide (50 and 100 mg/L), chitosan (100 and 150 mg/L), silver nitrate (50 and 100 mg/L), proline (250 and 500 mg/L), gibberellic acid (1 and 2 mg/L), and naphthalene acetic acid (1 and 2 mg/L), were investigated for their role in increasing anthraquinone (alizarin) production in hairy roots.
Results: In the first experiment, the 1/2 MS medium containing 45 g/L sucrose produced the highest biomass, followed by MS containing 45 and 60 g/L sucrose, MS with 30 g/L sucrose, and 1/2 MS containing 60 g/L sucrose. The best medium for biomass production from this experiment was selected for the subsequent experiment, in which the effect of different elicitor treatments for two days on the accumulation of the secondary metabolite (alizarin) was assessed. The results showed that the accumulation of the secondary metabolite in the medium containing 250 mg/L of proline exhibited a significant increase compared to other elicitors, followed by 50 mg/L of silver nitrate and 2 mg/L of gibberellic acid, respectively. The secondary metabolite content in media supplemented with two different levels of naphthalene acetic acid did not differ significantly from that of the control.
Conclusion: Overall, this study demonstrated that the optimal root biomass production was achieved in 1/2 MS culture medium containing 45 g/L of sucrose, while the highest anthraquinone content was obtained in the presence of proline.
 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله روناس (Rubia tinctorum L.),آنتراکینون,محرک,ریشه مویین,متابولیت ثانویه
نویسندگان مقاله ابراهیم دورانی |
دانشگاه تبریز

ساناز همتی اصل |
گروه بیوتکنولوژی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

نشانی اینترنتی https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_134420_1ea5a7210e9c7a47a1141fe050c489cd.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات