این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
حدیث پژوهی، جلد ۱۷، شماره ۱، صفحات ۳۷۳-۴۰۲
عنوان فارسی اعتبارسنجی سندی روایت «الاسلام یعلو و لایعلی علیه» با تکیه بر منابع
چکیده فارسی مقاله  قاعدۀ نفی سبیل بر بسیاری از قواعد فقهی حاکم بوده و بسیاری از روابط فردی و اجتماعی و حتی رابطۀ دولت اسلامی با دولت‌های غیراسلامی در زمینه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و... را تحت‌ پوشش قرار می‌دهد. برای اثبات این قاعده، ادلۀ فراوانی اقامه شده است. مهم‌ترین مبنای روایی این قاعده، روایت «الْإِسْلَامُ یَعْلُو وَلَا یُعْلَی عَلَیْهِ» است که از مراسیل شیخ صدوق می‌باشد. پذیرش این روایت ازنظر سندی، نزد برخی مشروط به پذیرش مراسیل شیخ صدوق به‌عنوان مسانید و نزد برخی دیگر که قائل به پذیرش مراسیل شیخ‌ صدوق نیستند، متکی بر عمل اصحاب است که آن را جبران‌کنندۀ ضعف سند می‌دانند. بعضی دیگر نیز با ارائۀ راه‌حل‌هایی سعی در اثبات حجیت سندی این روایت داشته‌اند. به نظر می‌رسد هیچ‌یک از این امور مفید فایده نبوده و نمی‌تواند حجیت سندی روایت را اثبات کند؛ هرچند مفاد روایت را ازطریق عقل که از دیگر منابع استنباط است، به‌راحتی می‌توان اثبات کرد. ضرورت این پژوهش ازآن‌روست که نشان می‌دهد حجیت سندی روایات حتی دربارۀ قواعد بسیار مهم و کاربردی مانند قاعدۀ نفی سبیل تابع اصول شناخته‌شده است که در صورت فقدان آن‌ها نمی‌توان روایات را حجت دانست. این پژوهش که به روش توصیفی‌تحلیلی است، درصدد بیان اعتبارسنجی سندی روایت «الاسلام یعلو و لایعلی علیه» است.
 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله قاعدۀ نفی سبیل،روایت نبوی،روایت «الاسلام یعلو»،اعتبار سندی،شیخ صدوق،
عنوان انگلیسی Examining the validity of the Isnad of the tradition of "al-Islām Ya'lū wa La'ali Alayh" Relying on Shiite sources
چکیده انگلیسی مقاله  Introduction
The rule of negation of the path governs many jurisprudential rules and covers many individual and social relationships and even the relationship between the Islamic state and non-Islamic states in various cultural, political, economic, etc. fields. A lot of evidence has been presented to prove this rule. The most important traditional basis for this rule is the tradition “Islam is above and nothing is above it.,” which is from the traditions of Sheikh Șadūq. Acceptance of this tradition from the perspective of Isnad of transmission is, for some, conditional on acceptance of Sheikh Șadūq’s traditions as evidences, and for others who do not believe in accepting Sheikh Șadūq’s traditions, it is based on the actions of the companions, who consider it to compensate for the weakness of the chain of transmission. Others have also tried to prove the Isnad of this tradition by providing solutions. It seems that none of these things are useful and cannot prove the authenticity of the tradition; however, the contents of the tradition can be easily proven through reason, which is inferred from other sources. The necessity of this research is because it shows that the authenticity of traditions, even regarding very important and practical rules such as the rule of negating the mustache, is subject to well-known principles, in the absence of which the traditions cannot be considered as evidence.
 
Method
This article, which is descriptive-analytical in method, examines the Isnadary authenticity of this tradition and seeks to find answers to the following questions:a) What is the Isnadary evidence of the aforementioned tradition?b) In the absence of Isnadary evidence, what is the way to validate the tradition?
 
 
Results
The results of the research show that The sanad of this tradition, which is scientifically called transmission, there are two different opinions on the permissibility or non-permissibility of relying on it; one group believes that the tradition is invalid due to the problem of the Isnad, and another group believes that the problems in the Isnad do not prevent relying on the tradition
 
Conclusions
 From the above, it can be concluded that:

The tradition “Islam is above and nothing is above it,” which is the main basis of tradition for the rule of "nafyi sabīl", is from the traditions of Sheikh Șadūq and does not have an acceptable chain of transmission.
Accepting the tradition as authentic is subject to accepting Sheikh Șadūq’s traditions as evidences or accepting practical fame and traditional fame as the criterion for accepting the sanad, or accepting the criterion of the reliability of the tradition for accepting the sanad, and not the reliability of the transmitter.
In the author’s opinion, none of the above cases solves the problem with the reasons given in their places. The first and second bases are controversial and rejected by the author. Although the third base is significant, the explanation that led to the reliability of the tradition here goes back to the first two types. Therefore, the chain of transmission of this tradition remains faulty.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله قاعدۀ نفی سبیل,روایت نبوی,روایت «الاسلام یعلو»,اعتبار سندی,شیخ صدوق
نویسندگان مقاله فاطمه غفارنیا |
دانش‌آموختۀ سطح 4، رشته تفسیر تطبیقی، مؤسسۀ آموزش عالی حوزوی رفیعة المصطفی، تهران، ایران

رضا بنی اسدی |
دانشیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران، (نویسنده مسئول)

نشانی اینترنتی https://s-hadith.kashanu.ac.ir/article_114699_e9f4e335f4b51fd9869bdfaa78246cc7.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات