این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
روانشناسی سلامت، جلد ۱۴، شماره ۵۴، صفحات ۴۵-۶۲
عنوان فارسی تدوین مدل ارتباطی کیفیت زندگی، ذهن‌آگاهی و شفقت به خود با میانجی-گری رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیالیزی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تدوین مدل ارتباطی کیفیت زندگی، ذهن­آگاهی و شفقت به خود با میانجی­گری رفتارهای خودمراقبتی در بیماران بیماران دیالیزی بود. روش: روش این مطالعه توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش بیماران دیالیزی شهر کاشان از فروردین تا مرداد سال 1403 بودند. حجم نمونه بر اساس مدل کلاین (2023) و با روش نمونه‌گیری در دسترس 300 نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده­­های پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (2004)، سیاهه ذهن ­آگاهی فرایبورگ والش و همکاران (2006)، فرم کوتاه مقیاس شفقت به خود رائس و همکاران (2011) و مقیاس تجربه توان خودمراقبتی کئرنی و فلیسچر (1979) بود. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری تحلیل شد. نرم افزار تحلیل داده­ها برنامه SPSS و AMOS نسخه 28 بود. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که اثرات مستقیم ذهن‌آگاهی (51/0=β و 001/0=sig) و شفقت به خود (54/0=β و 001/0=sig) بر کیفیت زندگی معنادار بود. همچنین نتایج نشان داد که رفتارهای خودمراقبتی در رابطه بین ذهن­آگاهی (61/0=β و 001/0=sig) و شفقت به خود (52/0=β و 001/0=sig) با کیفیت زندگی نقش میانجی و معنادار دارد. مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (03/0=RMSEA و 05/0>p). نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش و اهمیت نقش ذهن‌آگاهی و شفقت به خود در کیفیت زندگی بیماران دیالیزی استفاده از آموزش ذهن­آگاهی و درمان مبتنی بر شفقت به خود برای بهبود کیفیت زندگی در این بیماران پیشنهاد می­ شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیالیز،ذهن‌آگاهی،رفتارهای خودمراقبتی،شفقت به خود،کیفیت زندگی،
عنوان انگلیسی Developing Relationship Model Quality of Life, Mindfulness, and Self-Compassion with Mediating Role Self-Care Behaviors among Dialysis Patients
چکیده انگلیسی مقاله Objective: The growing trend of diseases such as type 2 diabetes, high blood pressure, as well as the increase in the obese and elderly population in different countries caused the growth rate of chronic kidney diseases globally to be higher than the annual growth rate of the world population. It is estimated that more than 850 million people worldwide are affected by this disease. If kidney diseases are not diagnosed on time and treated appropriately, it leads to end-stage kidney disease. The purpose of the present study was to investigate developing relationship model quality of life, mindfulness and self-compassion with mediating role self-care behaviors among dialysis patients. This was descriptive-correlation research. Method: The statistical population of the study was dialysis patient’s Kashan city in March to July of year 2024. The sample size was selected based on Klein's model (2023) and with subjectivw sampling of 300 dialysis patient’s. Data collection tools include the quality of life-BRIEF of World Health Organization (2004), Freiburg mindfulness inventory of Walach and et al (2006), short form of the self‐compassion scale of Raes and et al (2011) and exercise of self‐care agency scale of Kearney and Fleischer (1979). Data were analyzed using Pearson correlation and structural equations modeling. Data analysis software was SPSS and AMOS version 28. Results:   Te results showed direct effect of mindfulness (β=0.51 and sig=0.001) and self-compassion (β=0.54 and sig=0.001) were significant on quality of life. Also, the results showed that self-care behaviors had a mediating role in relationship between mindfulness (β=0.61 and sig=0.001) and self-compassion (β=0.52 and sig=0.001) with quality of life. Also, the final research model had a good fit (RMSEA=0.03, p<0.05). Conclusion: In explaining the mediating role of self-care behaviors in the relationship between mindfulness and quality of life, it can be said that a dialysis person with mindfulness can help himself to experience more peace and relaxation, this peace and relaxation has helped him to Adhere to self-care and fulfill medical and pharmaceutical orders, and this adherence to self-care in dialysis patients makes them experience a better quality of life. Also, In explaining the mediating role of self-care behaviors in the relationship between self-compassion and quality of life, it can be said that self-compassion can lead to an increase in the level of self-care behaviors and a person can take better and more effective care of him and therefore follow up on his treatment process. slow and adheres to medical and medication orders, as a result, it shows a higher recovery rate, which makes the quality of life of patients better than other dialysis patients. According to the findings of this research and the importance of the role of the mindfulness and self-compassion in quality of life of dialysis patients, it is suggested to experts in this field to use the training of mindfulness and self-compassion to improve quality of life in dialysis patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله دیالیز,ذهن‌آگاهی,رفتارهای خودمراقبتی,شفقت به خود,کیفیت زندگی
نویسندگان مقاله فاطمه عبدلی آرانی |
دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، موسسه علامه فیض کاشانی، کاشان، ایران.

محمدرضا تمنایی فر |
دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران.

نشانی اینترنتی https://hpj.journals.pnu.ac.ir/article_12230_9192ddbdf0c1ed2e10d0e3ea1c0dc5e5.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات