این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
زیست فناوری، جلد ۱۳، شماره ۳، صفحات ۴۰-۵۴
عنوان فارسی مروری بر رویکردهای رایج در مهندسی بافت استئوکندرال و چالشهای پیش رو
چکیده فارسی مقاله وقوع حوادث مختلف از جمله تصادفات، آسیب و جراحات وارده طی فعالیت های ورزشی و نیز بروز برخی از بیماریها میتوانند منجر به تحلیل و از بین رفتن بافت استئوکندرال شده و مشکلات عدیده ای در سلامت و کیفیت زندگی بیمار ایجاد کنند، بنابراین کنترل و ترمیم این ضایعات یکی از چالشهای مهم در حوزه پزشکی بازساختی به شمار میرود. از آنجائیکه نقص های استئوکندرال هم آسیب به غضروف مفصلی و هم استخوان تحت غضروفی زیرین آن را شامل میشود، برای ترمیم نیز باید نیاز بخشهای استخوانی، غضروفی و بخش حدفاصل میان استخوان و غضروف در نظر گرفته شود. درمانهای بالینی فعلی بیشتر تسکینی بوده و جنبه درمانی کمتری دارند. از این رو، به دلیل محدودیت های روشهای درمانی موجود طی دهه گذشته استفاده از مهندسی بافت به عنوان یک روش درمانی کارآمد و کم خطر برای درمان بسیاری از بیماریها خصوصا ضایعات استخوانی-غضروفی مطرح شده است. در این روش میتوان با پیوند بافتهای کامپوزیت استئوکندرال که از طریق ترکیب سلولهای خود بیمار با بیومتریالهای متخلخل سه بعدی با شکل و اندازه از پیش تعیین شده بدست آمده اند، برخی از محدودیت های روش های پیشین را برطرف نمود. تا کنون استراتژی های متنوعی برای ساخت داربست به منظور ترمیم نقص های استئوکندرال به کار گرفته شده است که از جمله آنها میتوان به داربست های تک فاز، چند لایه و مدرج شده اشاره کرد. در این مطالعه برخی استراتژیهای رایج در مهندسی بافت و همچنین چالش های پیش رو به طور خلاصه مورد بررسی قرار گرفته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بافت استئوکندرال،داربست،مهندسی بافت،استخوان،غضروف،
عنوان انگلیسی A review of current approaches in osteochondral tissue engineering and future challenges
چکیده انگلیسی مقاله Occurrence of various types of incidents such as road accidents, damage and injuries during sports activities as well as some diseases can lead to the destruction and resorption of osteochondral tissue and cause many problems in health and quality of life of the patient, therefore control and repairing these defects is one of the major challenges in the field of regenerative medicine. Since osteochondral defects involve damage to both articular cartilage and underlying subchondral bone, the demands of bone, cartilage, and bone cartilage interface should be taken into account for repair. Current clinical therapies are more palliative and less therapeutic. Hence, due to the limitations of existing treatment methods over the past decade, the use of tissue engineering as an effective and low-risk treatment method for the treatment of many diseases, especially bone-cartilage lesions has been introduced. In this approach, some of the limitations of previous methods could be overcome by transplanting osteochondral composite tissues, which have been obtained by combining patient's own cells with three-dimensional porous biomaterials of predetermined shape and size. So far, various strategies for scaffold fabrication have been used to repair osteochondral defects, including single-phase, multilayer, and graded structures. In this study, some common strategies in tissue engineering as well as the challenges ahead are briefly discussed.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله بافت استئوکندرال,داربست,مهندسی بافت,استخوان,غضروف
نویسندگان مقاله شکوفه مهرتاش فر |
گروه بیوتکنولوژی، دانشکدگان علوم، دانشگاه تهران

محبوبه کبیری رنانی |
گروه بیوتکنولوژی، دانشکدگان علوم، دانشگاه تهران

نشانی اینترنتی https://biot.modares.ac.ir/article_22657_36ab34ce536f4547681ca74f42381fb1.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات