این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
زیست فناوری، جلد ۱۰، شماره ۴، صفحات ۶۲۷-۶۳۳
عنوان فارسی سنجش بنسرآزید به روش مهار فعالیت بیولمینسانسی اکورین
چکیده فارسی مقاله اهداف: بدلیل سهولت استفاده، غیرسمی بودن و قابلیت بالای فتوپروتئین اکورین در سیستم های ردیابی، محققین توجه خاصی به استفاده از این پروتئین بیولومینسانس داشته اند. هدف مطالعه حاضر طراحی روشی برای سنجش دقیق و آسان داروهای مهم در پایش درمانی از طریق روش مبتنی بر مهار فعالیت بیولومینسانسی اکورین است.
مواد و روش ها: در پژوهاهداف: به‌دلیل سهولت استفاده، غیرسمی‌بودن و قابلیت بالای فتوپروتئین اکورین در سیستم‌های ردیابی، محققین توجه خاصی به استفاده از این پروتئین بیولومینسانس داشته‌اند. هدف مطالعه حاضر طراحی روشی برای سنجش دقیق و آسان داروهای مهم در پایش درمانی از طریق روش مبتنی بر مهار فعالیت بیولومینسانسی اکورین است.
مواد و روش‌ها: در پژوهش تجربی حاضر تعدادی از داروهای مهم در پایش دارویی و دارای شباهت ساختاری با کلنترازین، انتخاب و میانکنش آنها با اکورین بررسی و شرایط سنجش واکنش بیولومینسانسی به‌منظور دستیابی به کمترین حد تشخیص بهینه‌سازی شد.
یافته‌ها: از میان داروهای بررسی‌شده، تنها بنسرآزید منجر به مهار فعالیت بیولمینسانسی اکورین شد که این اثر مهاری رفتار وابسته به غلظت داشت. بهترین نمودار دوز- پاسخ به دست آمد و IC50 26/0میکرومولار محاسبه شد. دامنه خطی برای بنسرآزید 100 تا 1500نانومولار و حد تشخیص و حد کمی‌سازی روش به‌ترتیب 79 و 260نانومولار به دست آمد. همچنین امکان استفاده از این روش برای سنجش آنالیت در نمونه سرم بررسی شد و نتایج میزان بازیابی 97% را نشان داد. به‌منظور مشخص‌شدن مکانیزم مهار، نمودار دوز- پاسخ بنسرآزید در حضور غلظت‌های مختلف کلنترازین رسم شد که نشان داد IC50 تغییر می‌یابد.
نتیجه‌گیری: روش طراحی‌شده می‌تواند برای سنجش بنسرآزید استفاده شود و قابلیت استفاده در نمونه سرم را دارد. همچنین نتایج نشان می‌دهد بنسرآزید با مهار رقابتی فعالیت بیولومینسانسی اکورین را مهار می‌کند.
ش تجربی حاضر تعدادی از داروهای مهم در پایش دارویی و دارای شباهت ساختاری با کلنترازین، انتخاب و میانکنش آن ها با اکورین بررسی شد و شرایط سنجش واکنش بیولومینسانسی جهت دستیابی به کمترین حد تشخیص بهینه سازی شد.
یافته ها: از بین داروهای بررسی شده، تنها بنسرآزید منجر به مهار فعالیت بیولمینسانسی اکورین شد که این اثر مهاری رفتار وابسته به غلظت داشت. بهترین نمودار دوز-پاسخ بدست آمد و IC50 µM 26/0 محاسبه شد. دامنه خطی برای بنسرآزید 100 تا 1500 نانومولار و حد تشخیص و حد کمی سازی روش به ترتیب 79 و 260 نانومولار بدست آمد. همچنین امکان استفاده از این روش برای سنجش آنالیت در نمونه سرم بررسی شد و نتایج میزان بازیابی 97 درصد را نشان داد. به منظور مشخص شدن مکانیسم مهار، نمودار دوز-پاسخ بنسرآزید در حضور غلظت های مختلف کلنترازین رسم شد که نشان داد IC50 تغییر می یابد.
نتیجه گیری: روش طراحی شده می تواند برای سنجش بنسرآزید استفاده شود و قابلیت استفاده در نمونه سرم را داراست. همچنین نتایج نشان می دهد بنسرآزید با مهار رقابتی فعالیت بیولومینسانسی اکورین را مهار می کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اکورین،بنسرآزید،سنجش مهار بیولومینسانسی،پایش دارو،
عنوان انگلیسی Determination of Benserazide Based on Bioluminescence Inhibition of Aequorin
چکیده انگلیسی مقاله Aims: Aequorin as a bioluminescence protein due to ease of use, non-toxic, and high capability of detecting has long been the interest of researchers. The aim of this study was to design a method for accurate and simple detection of important therapeutic agents using a bioluminescence inhibition based assay by using aequorin.
Materials & Methods: In this study, important drugs in therapeutic monitoring with structural similarity to Coelenterazine, were selected and their interaction with aequorin was investigated. Further, the conditions of the bioluminescence assay were optimized to achieve the lowest detection limit. Findings: Among the drugs whose effects have been tested on aequorin, the only benserazide resulted in inhibition of the bioluminescence activity. This analyte can significantly reduce the bioluminescence of aequorin in a concentration-dependent manner. The best dose-response curve was obtained and IC50 of 0.26µM was calculated. The linear calibration curve was obtained in a range of about 100 to 1500nM with LOD and LOQ of 79 and 260nM, respectively. Furthermore, we demonstrated the application of the approach in human serum samples with a recovery of 97%. Guddem-Schild graph was plotted to determine the mechanism of inhibition which indicated that the IC50 of benserazide changed in the presence of different concentrations of Coelenterazine.
Conclusion: The proposed method can be used for measuring benserazide which can easily be applicable for real samples. Also, the results show that benserazide inhibits the bioluminescence activity of aequorin by competitive inhibition.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله اکورین,بنسرآزید,سنجش مهار بیولومینسانسی,پایش دارو
نویسندگان مقاله حسین رحمانی |
گروه بیوشیمی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

رضا حسن‌ساجدی |
گروه بیوشیمی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://biot.modares.ac.ir/article_22538_4f0a6069fa8b3138ea80b3b5e2438ca4.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات