این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم دامی ایران، جلد ۵۶، شماره ۳، صفحات ۵۴۵-۵۶۳
عنوان فارسی اثرات افزودن مکمل مخمر زنده و غیر زنده ساکرومایسس سرویسیه به شیر بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه‌های خونی، قوام مدفوع و رفتار نشخوار گوساله‌های شیرخوار
چکیده فارسی مقاله در پژوهش حاضر از 30 رأس گوساله تازه متولد شده با میانگین وزن 98/0 ± 55/42 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 6 تکرار به مدت 42 روز استفاده شد. مخمرها با شیر مخلوط و به گوساله‌ها خورانده شد. جیره‌های آزمایشی به ترتیب 1- جیره شاهد (بدون مخمر)، 2-  5/2 گرم مخمر زنده، 3- 5 گرم مخمر زنده، 4- 5/2 گرم مخمر غیرزنده و 5- جیره حاوی 5 گرم مخمر غیرزنده ساکرومایسس سرویسیه به ازای هر رأس گوساله در روز تغذیه شدند. گوساله‌ها روزانه دوبار در وعده‌های صبح و عصـر بـا شـیر تغذیـه شـدند. هـر 21 روز یک‌بـار گوسـاله‌هـا وزن‌کشی و شاخص اسکلتی اندازه‌گیری شد و رفتار نشخوار و خون­گیری در انتهای دوره تعیین شد و امتیاز مدفوع به عنوان شاخص سلامتی روزانه ثبت گردید. بالاترین مقدار وزن بدن، افزایش وزن روزانه و بهبود ضریب تبدیل خوراک در تیمار حاوی 5/2گرم و بیشترین قوام مدفوع در تیمار حاوی 5 گرم مخمر غیرزنده مشاهده شد. در بین تیمارهای آزمایشی از نظر قابلیت هضم مواد مغذی به غیر از ماده خشک، اختلاف معنی‌داری مشاهده شد. اسـتفاده از مخمر زنده و غیرزنده ساکرومایسس سرویسیه در شیر، در رفتار تغذیه‌ای نشخوار، خوردن، آب خوردن، رفتار نامتعارف در حالت ایستاده و درازکشیده معنی‌دار بود. مقادیر گلوکز، کلسترول، پروتئین، آلبومین وکراتینین خون با استفاده از سطوح مختلف مخمر زنده و غیر زنده ساکرومایسس سرویسیه تغییر معنی‌داری یافت. به‌طور کلی، مخمر زنده و غیر زنده باعث بهبود ضریب تبدیل و افزایش وزن روزانه در دو سطح استفاده شده نسبت به تیمار شاهد شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ساکرومایسس سرویسیه،عملکرد،گوساله شیرخوار،مخمر زنده و غیر زنده،
عنوان انگلیسی Addition of live and non-live Saccharomyces cerviciae supplement to milk on performance, digestibility of nutrients, blood parameters, stool consistency and rumination behavior of calves
چکیده انگلیسی مقاله In the present study, 30 newborn calves with an average weight of 42.55 ± 0.98 kg were used in a completely randomized design with 5 treatments and 6 replicates over a period of 42 days. The yeasts were mixed with milk and fed to the calves. The experimental diets were as follows: 1- control diet (without yeast), 2- 2.5 grams of live yeast, 3- 5 grams of live yeast, 4- 2.5 grams of inactive yeast, and 5- diet containing 5 grams of inactive Saccharomyces cerevisiae per calf per day. The calves were fed milk twice daily, in the morning and evening. Every 21 days, the calves were weighed, and skeletal indices were measured. Ruminating behavior and blood sampling were determined at the end of the period, and fecal score was recorded daily as a health indicator. Statistically, feed intake, feed conversion ratio, daily weight gain, and fecal consistency were significant throughout the period. The highest body weight, daily weight gain and improvement of feed conversion ratio were observed in the treatment containing 2.5 grams and the highest stool consistency were observed in the treatment containing 5 grams of non-living yeast. Among the experimental treatments, significant differences were observed in the digestibility of nutrients except for dry matter. The use of live and inactive Saccharomyces cerevisiae in the milk significantly affected feeding behavior, including ruminating, eating, drinking, and abnormal behavior in standing and lying positions. Blood glucose, cholesterol, protein, albumin, and creatinine levels were significantly affected by different levels of live and inactive Saccharomyces cerevisiae. In general, live and non-live yeast (Saccharomyces cerevisiae) have improved the conversion rate and daily weight gain in the two levels used compared to the control treatment.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ساکرومایسس سرویسیه,عملکرد,گوساله شیرخوار,مخمر زنده و غیر زنده
نویسندگان مقاله کوثر قزلسفلی |
گروه تغذیه دام‏و‏طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.

تقی قورچی |
گروه تغذیه دام طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

عبدالحکیم توغدری |
گروه تغذیه دام‏و‏طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.

مصطفی حسین آبادی |
گروه تغذیه دام‏و‏طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.

نشانی اینترنتی https://ijas.ut.ac.ir/article_100526_d8adf4b0a876091064efffb0df59ab3d.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات