این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم قرآن و حدیث، جلد ۵۷، شماره ۱، صفحات ۱۶۱-۱۸۲
عنوان فارسی گونه‌شناسی نگره‌های تفسیریِ آیۀ الرّمی «وَ مَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ» از نگاه مفسران فریقین
چکیده فارسی مقاله بررسی تک‌نگارانۀ آیات متشابه و مبهم قرآن و بازکاویِ گونه‌شناسانۀ نگره‌های تفسیریِ مربوط به آن، ازجمله پژوهش‌های مهم و بایستۀ عرصهٔ تفسیر قرآن محسوب می‌شود که ثمرۀ آن در روشن‌ساختن مفاهیم و مدالیل آیات انکارناپذیر است. براین‌اساس، جستارِ حاضر با توصیف و تحلیل داده‌ها به بررسی آیهٔ 17 سورهٔ مبارکهٔ انفال -آیهٔ الرمی- پرداخته و نگره‌های بارز تفسیری مربوط به آن را ذیل پنج‌گونه عنوان کرده است که عبارت‌اند از: 1. نفی مطلق تأثیر، علیت و فاعلیت از مخلوق؛ 2. استقلال‌انگاری در تأثیر فعل؛ 3. نقش‌آفرینی امدادهای غیبی در تحقق پیروزی مسلمانان؛ 4. دلالت بر توحید وجودی؛ 5. جمع میان وحدت و کثرت؛ 6. دیدگاه  فلسفی. از میان نگره‌های مزبور، نگرهٔ نخست را نمی‌توان نگره‌ای صائب تلقی کرد، گرچه سایر موارد هرکدام به‌نوبهٔ خود وجهی برای مقبولیت دارد اما از منظر نگارنده، شواهدِ دلالت آیه بر تأثیر امدادهای غیبی در پیروزی مسلمانان در غزوهٔ بدر فزون‌تر و مقبول‌تر است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله قرآن،آیهٔ الرمی،گونه‌شناسی،نگره‌های تفسیری،فریقین،
عنوان انگلیسی Typology of Interpretive Approaches to the Verse of Throwing (Āyat al-Ramy) – “You did not throw when you threw” (8:17) – from the Perspective of Sunni and Shiʿi Commentators
چکیده انگلیسی مقاله Monographic examinations of the ambiguous and equivocal verses of the Qur'an, along with typological reconsiderations of the interpretive approaches related to them, constitute one of the essential and significant areas of Qur'anic exegesis, the outcome of which plays an undeniable role in clarifying the concepts and meanings of the verses. This study examines Qur’an 8:17 (“You did not throw when you threw”), also known as the Verse of Throwing (āyat al-ramy), and categorizes major interpretive perspectives into six typologies: (1) total negation of causality and agency from the creation, (2) attribution of autonomous agency to the Prophet, (3) emphasis on divine aid in securing Muslim victory, (4) support for ontological monotheism, (5) reconciliation of unity and multiplicity, and (6) philosophical interpretation. In the author's opinion, the first view is rejected as implausible, and the rest offer valid insights, among which the interpretation highlighting divine assistance during the Battle of Badr is the most consistent with the textual evidence and exegetical context.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله قرآن,آیهٔ الرمی,گونه‌شناسی,نگره‌های تفسیری,فریقین
نویسندگان مقاله مینا شمخی |
دانشیار گروه قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

سعید رحیمیان |
استاد گروه فلسفه، دانشکده الهیات، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

علیرضا خنشا |
دانش‌آموختهٔ دکتری گروه علوم قرآن وحدیث، دانشکدهٔ الهیات، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

نشانی اینترنتی https://jquran.um.ac.ir/article_46696_b804c2f16fda2727c7e819f5e961f351.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات