این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فقه و مبانی حقوق اسلامی، جلد ۵۸، شماره ۱، صفحات ۱۲۹-۱۵۰
عنوان فارسی مرجعیت تقلید زنان در فقه اسلامی‌
چکیده فارسی مقاله تصدی زنان در مناصب سیاسی- اجتماعی از مسائل اختلافی و بحث برانگیز میان فقهای مذاهب خمسه است. منصب مرجعیت تقلید نیز به عنوان یکی از مصادیق تصدی زنان، از این موارد مستثنی نبوده و همواره مخالفان و موافقانی داشته است. ضرورت تحقق عدالت ایجاب می‌نماید که چنانچه محذور شرعی در این زمینه موجود نباشد، زنانی که واجد شرائط لازم برای این منصب هستند از تصدی در این مقام محروم نشوند. این نوشتار با هدف پاسخ به این سوال اساسی که"آیا مرجعیت تقلید زنان در فقه اسلامی دارای محذور شرعی است؟" به روش توصیفی _تحلیلی، و با استناد به منابع معتبر فقهی، آراء و نظرات علما و فقهای اعصار گوناگون را نسبت به جایگاه و سهم زنان در منصب مرجعیت تقلید مورد بحث و بررسی قرارمی‌دهد. بررسی های صورت گرفته در این نوشتار حاکی از آن است که هیچ آیه و روایتی، صراحتاً مرجعیت تقلید زنان را منع نکرده است و ادله‌ای که تاکنون فقهاء در نفی مرجعیت زنان بدان استناد نموده‌اند، محل نقد است و قابل استناد نخواهد بود. افزون بر این، پذیرش مرجعیت تقلید زنان، با توجه به تسلط و درک عمیق‌تر آنان با مسائل و نیاز‌های خاص جامعه زنان، می‌تواند فوائد چشمگیری در حوزه فقه و پاسخگویی به نیاز‌های مقلدین به همراه داشته باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مرجعیت زنان،ذکورت،مفتی،فقه اسلامی،
عنوان انگلیسی The Authority of Women as Marjaʿ in Islamic Jurisprudence
چکیده انگلیسی مقاله The holding of political-social positions by women is a controversial issue among the jurists of the five schools of Islamic thought. The position of Marjaʻ Taqlīd (religious authority), as one of the instances of women holding positions, is no exception to this and has always had opponents and supporters. The necessity of realizing justice requires that if there is no Sharia impediment in this regard, women who possess the necessary qualifications for this position should not be deprived of holding it. The present study aims to answer the fundamental question of "Is there a Sharia impediment to women's authority as Marjaʻ Taqlīd (religious authority) in Islamic jurisprudence?" Using a descriptive-analytical method, and relying on authoritative jurisprudential sources, it discusses and examines the opinions and views of scholars and jurists of various eras regarding the position and role of women in the position of Marjaʻ Taqlīd (religious authority). The investigations carried out in this article indicate that no verse or hadith explicitly prohibits women from being Marjaʻ Taqlīd, and the arguments that jurists have so far used to deny women's authority are subject to criticism and cannot be relied upon. Furthermore, accepting women's authority as Marjaʻ Taqlīd, given their mastery and deeper understanding of the specific issues and needs of the women's community, can have significant benefits in the field of jurisprudence and responding to the needs of followers.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله مرجعیت زنان,ذکورت,مفتی,فقه اسلامی
نویسندگان مقاله عابدین مومنی |
استاد، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

عابده ادبی فیروزجاه |
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://jjfil.ut.ac.ir/article_103816_0edb342bbb49abfcce65982b2aff3a7d.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات