این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نقش جهان - مطالعات نظری و فناوری های نوین معماری و شهرسازی، جلد ۱۵، شماره ۲، صفحات ۱۱۱-۱۴۲
عنوان فارسی ارزیابی اثرگذاری پوشش‌سبز بر آلودگی هوا و نرخ مرگ ‌و میر در شهر تهران
چکیده فارسی مقاله اهداف: این پژوهش با هدف بررسی و تحلیل تأثیر پوشش سبز شهری، به‌ویژه درختان، بر کاهش آلودگی هوا و نرخ مرگ‌ومیر ناشی از آلودگی هوا در مناطق 22گانه تهران انجام شد. مطالعه به‌دنبال شناسایی نابرابری‌های زیست‌محیطی در توزیع پوشش سبز و ارائه راهکارهایی برای بهبود کیفیت هوا و سلامت عمومی ساکنان تهران بود، با تأکید بر نقش پوشش گیاهی در کاهش اثرات مخرب آلاینده‌ها بر بیماری‌های تنفسی و قلبی‌عروقی.

روش ها: روش پژوهش مبتنی بر شبیه‌سازی‌های پیشرفته با استفاده از ابزار کنوپی و مدل پراکنش آلودگی بود. آلاینده‌های مورد بررسی شامل ذرات معلق ریز (PM2.5)، ذرات معلق درشت (PM10)، مونوکسید کربن (CO)، دی‌اکسید نیتروژن (NO2)، اوزون (O3) و دی‌اکسید گوگرد (SO2) بودند. داده‌های پوشش سبز، غلظت آلاینده‌ها و اثرات آن‌ها بر سلامت عمومی در مناطق مختلف تحلیل شد و همبستگی داده ها مورد سنجش قرار گرفت است.
یافته‌ها: منطقه 22 با سرانه فضای‌سبز 62.92 مترمربع و تصفیه مقادیر بالای آلاینده‌‌ها، تأثیر 60.80 درصدی در کاهش مرگ‌ومیر شهر تهران داشت. مناطق 1 و 4 نیز با تأثیرات 13.24 و 12.82 درصد عملکرد مطلوبی نشان دادند. در مقابل، مناطق 7، 8، 9، 10 و 12 با سرانه فضای سبز پایین (0.76 تا 2.58 مترمربع) تأثیر زیر 0.1 درصد داشتند.
نتیجه‌گیری: پوشش سبز، به‌ویژه در مناطق با سرانه بالا، نقش کلیدی در کاهش آلودگی هوا و مرگ ‌و میر دارد. توسعه هدفمند فضاهای سبز در مناطق کم‌برخوردار، به‌ویژه مناطق مرکزی و جنوبی، همراه با کاهش انتشار آلاینده‌ها، برای پایداری شهری و سلامت عمومی ضروری است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پوشش سبز،آلودگی هوا،مرگ‌ و میر،تهران،ذرات معلق،کیفیت هوا،پایداری شهری،
عنوان انگلیسی Assessing the Impact of Urban Green Cover on Air Pollution and Mortality Rates in Tehran
چکیده انگلیسی مقاله Aims: This study aims to investigate and analyze the impact of urban green cover, particularly trees, on reducing air pollution and mortality rates associated with atmospheric pollutants across Tehran's 22 districts.

Methods: The research methodology employed advanced simulations utilizing the i-Tree Canopy tool and air pollution dispersion models. Key pollutants assessed included fine particulate matter (PM2.5), coarse particulate matter (PM10), carbon monoxide, nitrogen dioxide, ozone, and sulfur dioxide. Data on green cover, including per capita green space, area, and number of green spaces, alongside pollutant concentrations and their health impacts, were analyzed across Tehran's districts.

Findings: District 22, with a per capita green space of 62.92 m² and substantial pollutant removal capacities, contributed a 60.80% impact on reducing mortality in Tehran. Districts 1 and 4 also demonstrated favorable performance, with 13.24% and 12.82% impacts, respectively, attributed to their high per capita green spaces. Conversely, districts 7, 8, 9, 10, and 12, with low per capita green spaces, exhibited negligible impacts (below 0.1%), highlighting significant environmental inequities. Green cover effectively reduced PM2.5 and SO2, which are associated with 2.9% and 2.8% increases in respiratory mortality per unit increase in concentration, respectively.

Conclusion: Targeted development of green spaces in underserved districts, especially central and southern areas, coupled with strategies to reduce pollutant emissions from mobile and stationary sources, is essential for urban sustainability and public health. Integrating green technologies, such as green roofs and walls, and continuous air quality monitoring are recommended to address environmental disparities and enhance community well-being.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پوشش سبز,آلودگی هوا,مرگ‌ و میر,تهران,ذرات معلق,کیفیت هوا,پایداری شهری
نویسندگان مقاله کامیاب کیانی |
پژوهشگر دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

مهدی زندیه |
استاد گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

حسین مدی |
دانشیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

محمد مهدی ضرابی |
دانشیار گروه مهندسی علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

مریم آزموده |
استادیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

نشانی اینترنتی https://bsnt.modares.ac.ir/article_23866_5f42b2c0085ee689cc7d3dc240feacdd.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات