این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نقش جهان - مطالعات نظری و فناوری های نوین معماری و شهرسازی، جلد ۱۵، شماره ۱، صفحات ۱۰۹-۱۳۹
عنوان فارسی تدوین مدل محاسباتی مرکزیت در معماری خانه‌های سنتی (نمونه موردی: خانه امام‌جمعه دوره قاجار)
چکیده فارسی مقاله اهداف: مرکزیّت فضاها در طراحی معماری علیرغم اینکه در خانه‌های سنّتی به عنوان یکی از ارکان زیبایی‌شناسی تلقّی می‌گردید، به دلیل نگاه بازاری‌گونه کنونی به صنعت ساختمان مغفول مانده است. هدف این پژوهش، تدوین روش محاسباتی جهت تبیین کمّی مرکزیّت در یکی از خانه‌های سنّتی به منظور استفاده در بناهای جدید می‌باشد.
روش‌ها: فضاهای خانه‌های سنّتی دوره قاجار بر اساس شکل و عملکرد فضایی استخراج و کد گذاری شدند. یک مدل محاسباتی جهت تبیین انحراف از مرکز نرمال‌شده ارائه گردید. گراف پلان توجیهی، سطوح فضایی و مرکزیّت فضاهای نمونه موردی ترسیم گردید.
یافته ها: در فضاهای خانه سنّتی امام جمعه، حیاط، ایوان، شاه‌نشین، تالار، حیاط حوضخانه و حیاط اندرونی ریزفضاهای مرکز‌گرا را نشان می‌دهند و انحراف از مرکز صفر دارند و حیاط بیرونی با 14 ارتباط به عنوان مرکزی‌ترین فضا شناخته می‌شود. از سوی دیگر دهلیز، صفّه، اتاق های معمولی، راه پله و ایوانچه‌ها مرکزیت کمتری داشتند و به عنوان فضاهای مرکز گریز شناخته گردیدند.
نتیجه گیری: برّرسی مرکزیّت از دو جنبه نحوی فضایی و شکلی و نیز صحّت‌سنجی به کمک محاسبات ریاضی، می‌تواند الگویی که در نگاه معمار در آن زمان وجود داشته است بازیابی کرد و در بناهای جدید جهت پررنگ نمودن عنصر زیبایی و عملکردی بنا مورد استفاده قرار داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خانه‌های سنتی،مرکزیت،مدل محاسباتی،هویت اسلامی ایرانی،میراث معماری معاصر،خانه،
عنوان انگلیسی Compilation of the computational model of centrality in the architecture of traditional houses (Case study: Imam Jome’s house in Qajar period)
چکیده انگلیسی مقاله Aims: The centrality of spaces in architectural design, despite being considered as one of the pillars of aesthetics in traditional houses, has been neglected due to the current market-oriented view of the construction industry. The aim of this research is to develop a computational method to quantitatively explain the centrality in a traditional house for use in new buildings.

Methods: The spaces of traditional houses of the Qajar period were extracted and coded based on their spatial form and function. A computational model was presented to explain the deviation from the normalized center. The justified plan graph, spatial levels, and centrality of the spaces of the case study was drawn.

Findings: In the spaces of the traditional Imam Jome’s house, the courtyard, the veranda, the Shahneshin, the hall, the courtyard of the pond, and the inner courtyard represent centripetal spaces and have zero deviation from the center, and the outer courtyard with 14 connections is known as the most central space. On the other hand, the vestibule, the suffah, the ordinary rooms, the staircase, and the verandas were less central and were known as centrifugal spaces.

Conclusion: Examining centrality from both spatial and formal syntactic aspects, as well as validating with the help of mathematical calculations, can restore the pattern that existed in the architect's view at that time and use it in new buildings to highlight the aesthetic and functional elements of the building.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله خانه‌های سنتی,مرکزیت,مدل محاسباتی,هویت اسلامی ایرانی,میراث معماری معاصر,خانه
نویسندگان مقاله آتیکه محمدی نسب |
گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

آزاده شاهچراغی |
گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

فرح حبیب |
گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://bsnt.modares.ac.ir/article_1017_7851e2f80adb98c644530aced181c3f0.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات