این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نقش جهان - مطالعات نظری و فناوری های نوین معماری و شهرسازی، جلد ۱۲، شماره ۳، صفحات ۱-۲۱
عنوان فارسی خوانش نسبت تاریخ گرایی و مفهوم هویت در میراث معماری مدرن (۱۳۱۰-۱۳۲۰)؛ نمونه موردی: شهر تهران
چکیده فارسی مقاله اهداف: میراث معماری مدرن اولیه در دوره پهلوی اول، بیانگر مفهوم هویت در ساحتی جدید بوده که حاصل انقطاع معماری سنتی ایران است. تجربه معماری تاریخ­گرا در دوره پهلوی اول، از نخستین تلاش­ های صورت گرفته در راستای امتداد هویت معماری ایران در این قالب نوین می ­باشد. هدف از این پژوهش بازخوانی ریشه­ ها و سطوح رویکرد تاریخ­ گرا در دوره پهلوی اول است تا چگونگی استمرار هویت در میراث معماری مدرن این دوره تبیین گردد.

روش­ ها­: رویکرد این پژوهش کیفی است که با روشی توصیفی-تحلیلی، ارتباط ارزش­ فرهنگی میراث معماری مدرن را با مفهوم هویت در معماری تعیین نموده، از طریق رجوع به اسناد مربوطه، روند شکل­ گیری معماری را در دوره پهلوی اول مورد بررسی قرار داده و با مطالعه­ منابع کتابخانه ­ای، به واکاوی مفهوم هویت در معماری و مؤلفه‌های وابسته به آن می ­پردازد. سپس با روشی استنباطی، ارتباط سطوح تاریخ­ گرایی و هویت پذیری در میراث معماری مدرن را واکاوی نموده و بر اساس آن ابنیه منتخب از جریان تاریخ­ گرای پهلوی اول را مورد تجزیه‌وتحلیل قرار می­ دهد.
یافته‌ها: تاریخ ­گرایی تقلیدی، الگویی و مفهومی سه سطح شکل­ دهنده رویکرد بازگشت به گذشته هستند که با مراحل مختلف هویت یعنی فرمی، استنباطی و معنایی ارتباط مستقیم دارند.
نتیجه گیری: هویت در میراث معماری دوره پهلوی اول با نگرش تاریخ­گرا، در ابتدا از طریق برداشت مستقیم و انطباق عینی با شاخصه­ های معماری تاریخی ایران، به شکلی فرمی انتقال می­یابد. در امتداد آن، گروهی دیگر از ابنیه شکل می­ گیرند، که هویت در آن‌ها به ­واسطه به­کارگیری غیرمستقیم عناصر معماری ایران و پالایش و تجرید مؤلفه‌های تاریخی، از طریق بازنمایی محتوایی امتدادیافته و ضمن تأکید بر تشابه، تمایزی فرهنگی را در میراث معماری این دوران، به نمایش می­گذارند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ارزش فرهنگی،میراث مدرن،معماری مدرن،معماری معاصر،فناوری های نوین،هویت،پایداری،
عنوان انگلیسی Reading the Relationship between Historicism and the Concept of Identity in the Modern Architecture Heritage of Tehran (1310-1320)
چکیده انگلیسی مقاله Aims: The heritage of early modern architecture in the first Pahlavi era, represents the concept of identity in a new domain which could be attributed to discontinuity of traditional Iranian architecture. Historical architecture in the first Pahlavi era is one of the first attempts made to protract the identity of Iranian architecture in its new shape. The present study was an attempt to retrieve the roots and levels of the historical approach in the first Pahlavi era to explain how identity remains embedded in the modern architectural heritage of this era.

Methods: in the present qualitative study, a descriptive-analytical approach is used to decipher the relationship between the cultural values of modern architectural heritage and the concept of identity in architecture. Using relevant documents, the researcher has tried to explore the trend of architecture formation in the Pahlavi era. By studying library sources, the researcher has also tried to analyze the concept of identity in architecture as well as components affiliated with that. In the next step, an inferential approach is used to investigate the relationship between historicism and identity development in the modern architecture heritage and the results are used to analyze a series of selected buildings associated with the historicism current of the first Pahlavi era.

Findings: Imitative, schematic and conceptual historicism are three components of retrospective approach that are directly correlated with different levels of identity: formal, inferential and semantic.

Conclusion: In the architectural heritage of the first Pahlavi era, Identity is, from a historical perspective, formally transferred through a direct perception and objective adaptation to the attributes of historical architecture in Iran. In the wake of that, another group of buildings was formed, which transferred identity through content representation and as a result of indirect use of Iranian architectural elements and the refinement and abstraction of historical components. Despite emphasizing on similarities, these buildings actually depict a cultural distinction in architectural heritage of this era.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ارزش فرهنگی,میراث مدرن,معماری مدرن,معماری معاصر,فناوری های نوین,هویت,پایداری
نویسندگان مقاله مجید ریاحی زاده |
دانشجوی دکتری معماری گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

محمد منصور فلامکی |
استاد گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

محمدرضا پورزرگر |
استادیار گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://bsnt.modares.ac.ir/article_943_0738f3bf744711e00daa919aa0cee076.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات