این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های ادبیات تطبیقی، جلد ۱۳، شماره ۱، صفحات ۱۲۵-۱۴۶
عنوان فارسی «خوانش تطبیقی دو نمایشنامه «سیاوش و سودابه» و« از خون سیاوش» با استفاده از نظریه تراروایت ژرار ژنت»
چکیده فارسی مقاله برگرفتگی از گذشته و بازتاب معاصر آن در متون جدید برای حفظ پیوستگی میان انسان‌هایی که روایت جزئی جدانشدنی از زندگی‌شان است، همواره و در میان تمام ملل مورد توجه بوده است. با بررسی و مطالعه تاریخ ادبیات نمایشی ایران و جهان در می‌یابیم که نحوه استفاده و نمود متون کهن در این آثار، غالبا از طریق اقتباس‌های ادبی صورت پذیرفته است. در میان متون ایرانی نیز آنچه توجه را جلب می‌کند، استفاده مکرر از داستان‌های شاهنامه و اقتباس از آنها در نگارش متون جدید است. این پژوهش به صورت موردی به مطالعه دو اقتباس‌ صورت‌ پذیرفته از داستان سیاوش خواهد پرداخت که کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند: سیاوش و سودابه که توسط گئورگ دارفی، نویسنده ارمنی‌الاصل، و از خون سیاوش که توسط محمود کیانوش، نویسنده ایرانی، به نگارش در آمده‌اند. این اقتباس‌ها به صورت انفرادی تحلیل و سپس به صورت کلی و به کمک تحلیل تراروایتی-بیش‌متنی ژرار ژنت مورد بررسی قرار خواهند گرفت. آنچه در انتها توجه‌ها را به سمت خود جلب می‌کند، خوانش امروزی تفاوت‌ها، شباهت‌ها و ظرفیت‌های دو متن فارسی و ارمنی است که با رویکردهایی مختص به خود، دست به اقتباس از متنی واحد و در قالبی واحد زده‌اند که نگاهی دوباره به آنها می‌تواند برای خلق متون جدید نیز راهگشا باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله هنر-ادبیات تطبیقی،ژرار ژنت،بیش‌متنیت،شاهنامه،سیاوش،گئورگ دارفی،محمود کیانوش،
عنوان انگلیسی “A Comparative Reading of the Two Plays "Siavash va Sudabeh" and "Az Khoone Siavash" Using Gérard Genette's Transtextual Theory”
چکیده انگلیسی مقاله The appropriation from past texts and its contemporary reflection in new texts, maintaining continuity among people for whom narrative is an inseparable part of their life, has always been a focus across all nations. Examining the history of dramatic literature in Iran and the world reveals that the use and manifestation of ancient texts in these works has largely been through literary adaptations. Among Iranian texts, what draws attention is the frequent use of stories from the Shahnameh and their adaptation in new writings. This research will case-study two lesser-known adaptations of the Siavash story: *Siavash va Sudabeh*, by the Armenian-origin author Gevorg Darfi, and *Az Khoone Siavash*, by the Iranian author Mahmoud Kianoush. These adaptations will be analyzed individually and then collectively using Gérard Genette's Transtextual-Hypertextual analysis. Ultimately, what will attract attention is a contemporary reading of the differences, similarities, and potential of these two Persian and Armenian texts, which, with their own unique approaches, adapted a single text in a unified form; a renewed look at them could also be a guiding light for creating new texts.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله هنر-ادبیات تطبیقی,ژرار ژنت,بیش‌متنیت,شاهنامه,سیاوش,گئورگ دارفی,محمود کیانوش
نویسندگان مقاله بهمن نامور مطلق |
دانشیار زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه شهید بهشتی تهران

سیده نهال اکرمی |
دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی دانشگاه تهران

نشانی اینترنتی https://clrj.modares.ac.ir/article_23982_4dc47987abc31b757d57c8a88b770576.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات