هدف پژوهش حاضر، شناسایی موانع تحقق‌­پذیری شایستگی‍‌های تربیت اجتماعی دموکراتیک در نظام آموزشی ایران است. رویکرد به­‌کار رفته در این پژوهش کیفی و روش آن تحلیل مضمون است. مشارکت­‌کنندگان پژوهش، 13 نفر از دکتر- معلمان (معلمان تحصیل‌کرده و باسابقه) آموزش و پرورش استان هرمزگان بودند که همزمان در دانشگاه فرهنگیان نیز فعالیت داشتند. رویکرد نمونه‌گیری، هدفمند و روش نمونه­‌گیری صاحب­‌نظران کلیدی بوده است. برای گردآوری داده­‌ها از مصاحبه نیمه‌­ساختاریافته استفاده شده است. پس از آن با بهره­‌گیری از نرم‌افزار MAXQDA موانع تحقق‌­پذیری شایستگیها در قالب 7 مضمون فراگیر، 14 مضمون سازمان‌دهنده و 29مضمون پایه تحلیل شده­اند. برای اعتباریابی کیفی، روش همگرایی مصاحبه‌­های انجام شده به کار رفته است، یعنی میزان توافق و مطابقت نظرات به­‌دست آمده را دو تن از متخصصان مقایسه کرده‌­اند. نتایج این پژوهش نشان داد که موانع تحقق­‌پذیری شایستگیهای تربیت دموکراتیک عبارت‌­اند از: ساختار و قدرت نظام آموزشی، ضعف در توانمندی معلمان، برنامه درسی و سرفصلها، مقاومت یادگیرندگان نسبت به طرح مسائل مذهبی، نامتناسب بودن متون آموزشی، عملکرد ضعیف معلمان در اجرا، عملکرد ضعیف ناشی از ساختار، محدودیت سواد فناورانه و مشکلات فنی و زیرساختها. بنابراین با توجه به نتایج پژوهش مذکور، ضرورت دارد که تصمیم‌­گیرندگان، برنامه‌­ریزان و دست‌­اندرکاران نظام آموزشی به ایجاد و تقویت بسترهای جدید برای تدوین و توسعه آموزش شایستگیهای شهروندی اهتمام ورزند.