این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانش حقوق عمومی، جلد ۱۴، شماره ۳، صفحات ۵۳-۷۶
عنوان فارسی نظریه دولت نزد فارابی در پرتو مفهوم علم مدنی
چکیده فارسی مقاله این پژوهش به واکاوی نظریه دولت نزد فارابی در پرتو مفهوم «علم مدنی» می‌پردازد. فارابی علم مدنی را دانشی می‌داند که عهده‌دار تبیین مبادی، غایات، و نظامات اجتماع انسانی است و غایت آن نیل به سعادت حقیقی. در این چارچوب، دولت نقش ابزاری دارد که جامعه را از مبادی نظری به غایات عملی رهنمون می‌سازد. روش‌شناسی فارابی در علم مدنی بر مبنای «قوس صعود» و با تأکید بر افعال ارادی و آگاهانه انسان سامان یافته و به وسیله تعاون اجتماعی تحقق می‌یابد. از منظر وی، تحقق مدینه فاضله مستلزم دو رکن بنیادین است، یعنی تعاون و ریاست؛ و استمرار آن در گرو استقرار حکومت فاضله است. فارابی، با تکیه بر پیوند عقل و وحی، دولت را متکفل چهار حوزه اصلی می‌داند: ارشاد و صیانت از ارزش‌های عمومی، اجرا، تقنین، قضاوت. وی مشروعیت حاکم را امری الهی و مقبولیت او را منوط به پذیرش مردمی می‌داند و بر این اساس فقط حاکم دارای همه فضایل نظری، فکری، خلقی، و عملی را شایسته قدرت مطلقه می‌شمارد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد نظریه دولت فارابی نه‌تنها متکی بر مبانی فلسفه اسلامی و میراث یونانی است، بلکه با تمرکز بر سعادت‌محوری و تعاونِ اجتماعی الگویی منسجم برای فهم ارتباط اخلاق، سیاست، و دین در نظام سیاسی اسلامی ارائه می‌دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله فارابی،دولت،سعادت،تعاون،علم مدنی،
عنوان انگلیسی The Theory of State in al-Fārābī’s Thought in Light of the Concept of Civil Science
چکیده انگلیسی مقاله Abstract
This research examines Al-Farabi's theory of government in light of the concept of "civil science." Al-Farabi considers civil science to be a knowledge that is responsible for explaining the principles, goals, and regulations of human society, with the ultimate aim being the attainment of true happiness. In this framework, the government has an instrumental role that guides society from theoretical principles to practical goals. Al-Farabi's methodology in civil science is based on the "arc of ascent," emphasizing the voluntary and conscious actions of humans, and is realized through social cooperation. From his perspective, the realization of the virtuous city requires two fundamental pillars: cooperation and leadership; its continuity depends on the establishment of a virtuous government. Al-Farabi, emphasizing the connection between reason and revelation, sees the government as responsible for four main areas: guidance and protection of public values, execution, legislation, and judgment. He regards the legitimacy of the ruler as a divine matter, contingent upon popular acceptance, and based on this, considers only the ruler who possesses all theoretical, intellectual, moral, and practical virtues as worthy of absolute power. The results of the research indicate that Al-Farabi's theory of government is not only based on the foundations of Islamic philosophy and Greek heritage but also provides a coherent model for understanding the relationship between ethics, politics, and religion in the Islamic political system, with a focus on happiness and social cooperation.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله فارابی,دولت,سعادت,تعاون,علم مدنی
نویسندگان مقاله محمدرضا دانش شهرکی |
دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

سید مجتبی واعظی |
دانشیار گروه حقوق عمومی، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

نشانی اینترنتی http://mag.shora-rc.ir/article_351_217695a598c9aadc738a95ec85643bcd.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات