این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۴۳، شماره ۸۲۲، صفحات ۷۹۶-۸۰۳
عنوان فارسی مقایسه‌ی اثر پره امپتیو تک دوز دکسمدتومیدین با اندانسترون در کاهش بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی الکتیو گوش میانی تحت بیهوشی عمومی
چکیده فارسی مقاله مقاله پژوهشی مقدمه: با توجه به شیوع بالای تهوع واستفراغ بعد از اعمال جراحی و نتیجه نامطلوب پس از عمل‌جراحی، مطالعه به مقایسه اثر پره امپتیوتک دوز دکسمدتومیدین با اندانسترون در کاهش بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی الکتیو گوش میانی تحت بیهوشی عمومی پرداخت. روش‌ها: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی دو سوکور، 162 بیمار کاندید عمل جراحی الکتیو گوش میانی تحت بیهوشی عمومی به‌طور تصادفی به سه گروه 54 نفره به‌صورت اندانسترون (O) و دکسمدتومیدین(D) و کنترل (C) تقسیم شدند. 15-20 دقیقه قبل از ایجاد برش جراحی گروه O 1/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم اندانسترون، گروه D 1 میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه دکسمدتومیدین و گروه C 10 سی‌سی نرمال سالین، دریافت کردند. پس از آن داده‌های بیماران در ریکاوری و تا 24 ساعت پس از عمل از نظر تهوع و استفراغ و دیگر متغیرهای مطالعه تحلیل شدند. یافته‌ها: شدت تهوع پس از جراحی بر اساس (Visual Analog Scale) VAS در سه گروه O، D و C به‌ترتیب 0/7 ± 2/2، 0/7 ± 3/9 و 1/3 ± 5/15 بود و اختلاف بین سه گروه معنی‌دار بود (0/04 = P). تا 24 ساعت پس از اتمام جراحی، 8 نفر (14/8 درصد) از گروه اندانسترون، 25 نفر (46/3 درصد) از گروه دکسمدتومیدین و 48 نفر (88/8 درصد) از گروه دارونما دچار استفراغ شدند که اختلاف بین سه گروه معنی‌دار بود (0/003 = P). نتیجه‌گیری: استفاده از اندانسترون نسبت به دکسمدتومیدین با کاهش بروز تهوع و  استفراغ پس از عمل همراهی دارد و در نتیجه با توجه به تأثیر بیشتر اندانسترون و عدم تأثیر بر وضعیت همودینامیک بیمار استفاده از آن در جراحی‌های گوش میانی توصیه می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اندانسترون،دکسمدتومیدین،تهوع،استفراغ،جراحی،گوش میانی،
عنوان انگلیسی Comparative Study of the Preemptive Dexmedetomidine with Ondansetron Effect in Reducing the Post-Operative Nausea and Vomiting After Elective Middle Ear Surgery Under General Anesthesia
چکیده انگلیسی مقاله Background: Regarding the high prevalence of nausea and vomiting after surgery and due to its effect in causing adverse results after surgery, this study compared the effect of preemptive single dose dexmedetomidine with ondansetron in reducing the post-operative nausea and vomiting after elective middle ear surgery under general anesthesia. Methods: In this double-blind clinical trial study, 162 patients undergoing elective middle ear surgery under general anesthesia were randomly divided into three groups of 54 each: ondansetron (O), dexmedetomidine (D), and control (C). 15 to 20 minutes before surgical incision, Group O received 0.1 mg/kg of ondansetron, group D received 1 μg/kg/min of dexmedetomidine, and group C received 10 cc of normal saline. After that, the patients were followed up in recovery and up to 24 hours after the operation in terms of nausea and vomiting and other study variables. Findings: The severity of nausea after operation based on VAS (visual analog scale) in groups O, D and C was 2.2 ± 0.7, 3.9 ± 0.7, 5.15 ± 1.3 respectively and the difference between three groups was significant (P = 0.04). The incidence of vomiting in the first 24h postoperatively was 8 (14.8%) patients in ondansetron group, 25 (46.3%) patients in dexmedetomidine group and 48 (88.8%) patients in control group and the difference between three groups was significant (P = 0.003). Conclusion: The use of ondansetron compared to dexmedetomidine is associated with a decrease in the incidence of postoperative nausea and vomiting, and as a result, due to the greater effect of ondansetron and its lack of effect on the patient's hemodynamic status, its use is recommended in middle ear surgeries.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله اندانسترون,دکسمدتومیدین,تهوع,استفراغ,جراحی,گوش میانی
نویسندگان مقاله سید محمدرضا صفوی |
استاد، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

عظیم هنرمند |
استاد، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

بهزاد ناظم الرعایا |
دانشیار، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، دانشکده‌ی علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

نگار ملکی |
دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

نشانی اینترنتی https://jims.mui.ac.ir/article_33076_692202440e6833f83648686899694e9c.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات