این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
آینه معرفت، جلد ۲۵، شماره ۳، صفحات ۳۹-۶۰

عنوان فارسی تحلیل انتقادی رویکرد سیّد صدرالدین دشتکی در تعریف وجود ذهنی
چکیده فارسی مقاله نظریه‌ی وجود ذهنی از ارکان فلسفه‌ی اسلامی است. سیّد صدرالدین محمد دشتکی از فلاسفه‌ی نام‌دار مکتب شیراز، در این زمینه، دیدگاه‌های بدیع و متمایزی دارد. هرچند شهرت او در این باب بیشتر به نظریه‌ی «انقلاب ذات» بازمی‌گردد، تحلیلش از انقسام وجود و انکار وجود ذهنی – با پذیرش صورت ذهنی – از نوآوری‌های کمتر شناخته‌شده‌ا‌ی است که تاکنون پژوهش مستقلی درخصوص آن انجام نشده است. بررسی این دیدگاه‌ها، افزون بر اهمیت تاریخی، زمینه‌ی درک دقیق‌تری از نگره‌ی انقلاب ذات در نظام فکری دشتکی را فراهم می‌آورد. این پژوهه با روش تحلیلی - انتقادی و برپایه‌ی مطالعه‌ی مستقیم آثار دشتکی، به‌ویژه حاشیه‌هایش بر شرح تجرید قوشچی، به واکاوی این آرا می‌پردازد. بر مبنای یافته‌ها، دشتکی وجود ذهنی به‌مثابه‌ی «صورت مقید به‌ حیث حکایت» را انکار می‌کند، که به نظر می‌رسد با نظریه‌ی انقلاب سازگار است. طبعاً وجود ذهنی در این معنا فاقد ذاتیات، صفات و معلول‌های وجود خارجی است، اما صورتی که حکایت ندارد می‌تواند برخوردار از ویژگی‌های خاص خود باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سیّد صدرالدین محمد دشتکی،وجود ذهنی،مطابقت علم،حیث مرآتی،

عنوان انگلیسی Critical Analysis of Sayyid Ṣadr al-Dīn Dashtakī's Approach to the Definition of Mental Existence
چکیده انگلیسی مقاله In Islamic philosophy, the doctrine of mental existence (wujūd-e zehnī) occupies a fundamental position in metaphysical discourse. Sayyid Ṣadr al-Dīn Muḥammad Dashtakī, a prominent philosopher of the Shiraz School, advanced original perspectives on this subject. Although best known for his theory of the Transformation of Essence (inqilāb al-zāt), he also proposed significant but less-studied ideas, including a distinctive interpretation of the division of existence (taqsīm al-wujūd) and a denial of mental existence as traditionally conceived, while simultaneously endorsing mental forms (al-taṣawwurāt al-zihniyya). Beyond its historical significance, analysis of these views elucidates the Transformation of Essence within Dashtakī’s philosophy. This study employs an analytical-critical method, with special reference to Dashtakī’s glosses on Qūshjī’s Sharḥ al-Tajrīd, to critically examine his position. The findings demonstrate that he rejects mental existence conceived as “form conditioned by its representative aspect” a position coherent with his theory of Transformation. For Dashtakī, mental existence is devoid of the essential attributes, concomitants, and causal effects of extra-mental reality. Yet, non-representational mental forms may retain their own distinctive features.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله سیّد صدرالدین محمد دشتکی,وجود ذهنی,مطابقت علم,حیث مرآتی

نویسندگان مقاله زینب صادقی |
گروه فلسفه و منطق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

محمد سعیدی مهر |
گروه فلسفه و منطق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

رضا اکبری |
گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشکده الهیات، معارف اسلامی و ارشاد، دانشگاه امام صادق، تهران، ایران.


نشانی اینترنتی https://jipt.sbu.ac.ir/article_106177_1d0f6eac61c4e4346d98209dfde35494.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات